23 《Ani Savaş》

487 71 54
                                    

"Ulan seni taşıyorum ya"

"Bu emeğimi son zerresine kadar senden çıkartmazsam namertim!"

Söylene söylene şu adamı taşıyarak ilerledim. Tabi bir 'adam' ın, ki o ben oluyorum, bir başka adamı prenses taşıyışıyla tutması çevredeki pek çok insanın dikkatini çekmişti.

Ne bakıyonuz be!

İlk defa mı birini taşıyan bir başkasını gördünüz ?

İşsiz misiniz lan ?

Onları boşvererek ilerledim.

Neyse...

Şu adamı ben eve götüremezdim.

En iyisi intikam almak adına bu adamı bizim şu hocaya kakalamak!

Eheheheh...

Zehir gibiyim valla...

Tam ilerleyecektim ki önümde koca bir gurup adam durdu.

Siyahlı giyinmişti hepsi.

"Adamı bırak!" dedi içlerinden birisi.

"Onu bize ver!"

Hepsinin gözleri tehlikeli bir biçimdeydi. Şeytani bakışlara sahiplerdi lakin bilemedikleri bir şey vardı ki, kimse gerçek bir şeytandan daha şeytani bakamazdı.

Güldüm "Gelinde alın öyleyse!" dedim.

Aniden şimşek çaktı, etraf karanlığa gömüldü. Gözlerim parıldıyordu.

Kanım kaynıyordu, ellerim kaşınıyordu. Ne zamandır şu enerjimi atmıyordum ben ?

"He he he..."

Gülmeme engel olamadım.

Lakin bir sonraki sahne, beni dondurdu.

Annem...

Ellerindeydi. Baygın değildi lakin solgun yüzlüydü. Bu güçlü kadının bu halde olmasının tek bir sebebi vardı, zehirlenmiş olmalıydı.

Sinirlerim bozuldu.

Fark ettirmesem de, çevreme bağlanan biriydim. Sadıktım.

Ve en nefret ettiğim şey, çevremdekilere zarar verilmesiydi.

Doğru, bir şeytandım lakin bu kendimden başkasını düşünmediğim anlamına gelmiyordu.

Dişlerimi ısırdım, tırnaklarım elimi sıkmaktan etime geçti. Ilık bir sıvının elimden yere akışını hissettim. Kanımdı...

"Bırak o kadını"

Sesim hırıltılı çıktı.

İlk defa bir anneye sahip olmuştum.

Biz şeytanların annesi yoktu.

Biz şeytanlar dışlanmış ruhtuk.

Biz şeytanlar hor görüldük...

Bizi bizden başka seven olmadı. Lakin bu kadının bana olan sevgisini hissettim.

Ben...

Bu kadına bağlandım.

Tuhaf...

Bir şeytanın bir insana bağlanması tuhaftı, ama olmuştu işte.

***

Çocuk elindeki adamı ilerleyip bir ağacın dibine bıraktı. Elbette adamı annesi karşılığı teslim edebilirdi lakin en nefret ettiği şey tehditti.

🔹️❕Hayalet❕🔹️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin