🔹️❕Hayalet❕🔹️

50 《Lanetli Aile》

"Efendim bu taraftan, genç efendi sizinle ilgilenmemizi istedi"

Hayret, şu Moyan unutmamış bizi.

Hizmetçiyi takip ettim. Malikaneye girdiğimde karanlık, kasvetli havayı hemen fark ettim.

Kaşlarımı çattım, galiba bu evde düşündüklerimden fazlası vardı.

Eğer tahminim doğruysa...

Gözlerimi kıstım.

Umarım doğru değildir...

"Burası sizin odanız" hizmetçi durdu ve bir odayı gösterdi. Şu Zufi ve Li Shi de yan odamda kalıyorlardı.

Odaya girdim. Yatağa oturdum. Yumuşak ve temizdi.

Oda da aynı şekilde temizdi.

Lakin pencereler açık olmasına rağmen kasvet izi engellenemedi.

Şimdi Moyan'ın neden bizde bir süre kaldığını ve buraya gelmediğini az çok tahmin edebiliyordum.

Yatağa uzanıp iç çektim.

Ne karmaşık bir aile...

Sırf şu yabancı gibi yasayan iki kardeşe bakarak tahmin edebiliyorum ki kesin anneleri eksik. Hasta olduğunu duydum ama benim tahminim bir ayrı.

Bir aileyi bir arada tutan kişidir anne. Anne olmayınca iki kardeşin kasvetli havasının yanı sıra, babaları ayrı bir tuhaftır eminim.

Bu aileyi normal yapmak istiyorum, nedene gelince. Ben bir şeyi yapmayı istiyorsam düşünmeden yapan biri oldum hep. Bu nedenle düşünmeye gerek yok.

İstiyorsam yapacağım, istiyorsam öldüreceğim, istiyorsam cehenneme, kendi halkıma bile savaş açacağım.

Biz şeytanların arzularıdır bu, en iyi şekilde de kullanmasını bilen biriyim.

Bu aileye geri dönünce...

Ailenin direğidir anne, haliyle ilk kadını yani annelerini iyileştirmeliyim. Ama ondan önce harekete geçmeden bir süre gözlemleyeceğim.

Bu ev hakkındaki gizem ve sırlarla ilgileniyorum.

***

Akşam yemeği vakti gelince hayal ettiğim gibi olmamıştı hiç.

Ben en azından ailecek bir masada falan buluşurlar sanıyordum, herkes kendi odasında falan yiyormuş be!

Off, cidden durum kötü.

Bu aile beni epey bi uğraştıracak gibi...

***

Yemekten sonra odamdan çıktım ve gizlice hizmetçilere yaklaştım. En iyi bilgiler kadınlardan öğrenilirdi, onlar ve dedikoducu ağızlarından!

Gerçi erkekler de dedikoducu, bunu barlarda falan hemen anlıyordum.

Gizlice bir ağaca yaşlanıp çamaşır aşan iki hizmetçiye kenetledim kulaklarımı.

"Genç efendi geri döndü"

Diğer kadın korkuyla elindeki elbisesini yere düşürdü.

"Bu aile cidden korkunç." diye söylendi ve yerden elbiseyi aldı.

İyi iyi, tam dedikodunun başladığı yere denk gelmiştim.