İKİNCİ KADIN OLMAK

Bölüm 71

Arkadaşlar yorumlarınızı eksik etmeyin 💐

***********************

Yeni hayata başlayalı 1 ayı geçmişti. Ben kendi evimde oğlumla birlikte yaşıyordum. Abdullah ise kendine kiralık bir ev tutmuştu. Hiç gitmemiştim hatta telefon da bile ya iki yada üç kere sadece Kaan ile ilgili çok kısa konuşmuştuk.

Hafta sonları Kaan babasına gidiyordu vakit geçirmek için. Bende ya evde kalıp işlerimi tamamlıyordum yada dışarı çıkıp hava alıyordum.

Mustafa ile görüşüyorduk elbette ama hiç bir şekilde sevgili moduna girmesine izin vermiyordum. Zaten yeteri kadar yorgundum tekrar bir ilişki korkutuyordu beni. Yine aldatilacak yine yalanlara kanacaktim. Güvenim kalmamıştı artık kimseye.

Sabah şirkete geldiğim de satış pazarlama departmanının performans toplantısı vardı. Personelle genel bir görüşme yapıp odama geçmiştim.
Telefonuma düşen mesaja gözüm ilismisti.

" Bir gün sizi ayiracağımı söylemiştim "

Mesajı atan kişi Sibel' di. Yıllar önce ilk bebeğimi düşürmeme sebep olan kişi şimdide Abdullah'ı benden almıştı.

" Ben istemesem sen nefes bile alamazsın. Haddini bil çizmeyi aşma !  "

Yıllar önce onu affedip sırf kızının hatrina tek kelime etmemiştim.

" Abdullah akşam bana gelmen mümkün mü acil konuşmamız lazım "

" Tamam gelirim 7 gibi. "

Bu sefer susmayacaktım. Ne yapacağımı iyi biliyordum.

Saçma sapan mesajlar atmıştı Sibel beni kışkırtmak için.

Akşam olduğunda eve geçip üzerimi değiştirdim. Kaan'a babasının bize geleceğini söylediğim de çok sevinmişti.

- Hoşgeldin Abdullah.
- Hoşbulduk Esra. Nasılsın?
- Pek iyi değilim aslında. Lafı fazla uzatmadan konuya girmek istiyorum.

- Bir sorun mu var ne oldu?

Elimdeki telefonun Watsapp ini açıp ona uzattım.

- Lütfen okur musun?

Abdullah telefonu alıp okumaya başlamıştı.

- Ben sana söyledim Esra. Ben seni aldatmadım asla. İnan ben o msji gördükten sonra ona da kızdım. Ben ona dokunmadım yemin ederim ki yapmadım.

Elimle dur işareti yaparak

- Beni dinler misin lütfen. Bu zamana kadar yıllardır sustum. Defalarca aldattın yalan söyledin hatta dayak yedim sustum seni affettim. Bazen sevdiğim için bazen Kaan'ın hatrina sustum. Artık dayanacak gücüm kalmadı boşandım.

- Şimdi mutlu musun peki Esra?

- Bu göreceli bişey Abdullah. Benim için oğlumun babasısın. Saygım sonsuz sana. Ama ben senden mutlu olmak kafamın rahat olması icin ayrıldım. Senden tek ricam beni bu tip kadınlarla muhatap etmemen. Şimdi gerekeni yap lütfen yoksa bir daha asla yüzümü göremezsin. Daha fazla soğutma kendinden.

- Ben ona yapacağımı biliyorum zaten. Sen merak etme. Lütfen beni seni görmekten mahrum bırakma. Aynı yastığa baş koymasak da düşman olmadığını bilmek ile kendimi teselli ediyorum.

Abdullah'ın sinirlendigi her halinden belliydi. Bilirdim bu huyunu. Kaan'ı öptükten sonra evden ayrılmıştı.

Yatak odasına gectigim de gardırobumu açıp pijama alacaktım. Gözüme gecelik takımlarım ilişmişti. En son ne zaman kadınlığımı yaşamıştım acaba?

Ben hiç Abdullah' dan başka birine dokunmamıştım ki... Onunla kendimi bulmuş onunla kendimden geçmiştim. Gül kurusu geceligimi alıp üstüme tuttuğum da ayna da kendime bakıyordum.
Kadınlık hormonlarim tavan yapmıştı. Banyoya gidip duşun altına girdiğim de elimle kadınlığımı okşamaya başlamıştım. Rahatlamaya ihtiyacım vardı.

Duşumu alıp yatak odasına gectigimde saat 02.00 yi gösteriyordu. Acaba gerçekten Abdullah'a haksızlık mı etmiştim?

Neyse olan olmuştu artık onu hayatıma tekrar kabul edemezdim.

Sabaha karşı Kaan'ın ağlayarak odama gelmesiyle uyandım. O kadar hıçkırarak ağlıyordu ki sanki etlerini kopartiyorlardi.

- Ben babamı özledim. Babam gelsin. Babamı istiyorum anne

Yataktan doğrulup sarıp sarmalamistim onu

- Oğlum sakın ol bitanem lütfen sakin ol.

Sarılmış öpüyordum. Acaba canı çok mu yanıyordu. Benim canım çok yanmıştı aslında yıllar önce babam olmadığında. Gecelerce bende onu beklerdim gelmediğinde bende hıçkıra hıçkıra ağlardım.

Ama bu duruma alışması gerekiyordu Kaan'ın da. Ben onun için daha fazla hayatımı feda edemezdim.

- Yavrum söz veriyorum yarın akşam babanla olacaksın. Hatta onunla kalırsın İstersen. O seni götürür okula olur mu?

- Tamam anne. Diyip koynunda ağlaya ağlaya uyuyakalmisti.

Gözümden iki damla yaş süzülmüştü benim. Ben oğlumun üzülmesini asla istemezdim ama bunun böyle olması gerekiyordu.

Ertesi sabah uyandigimizda Kaan'ı okul için hazırlayıp kendim de hazırlanmıştım. İse giderken onu da okula ben bırakacaktım.

Arabaya bindiğimiz de ilk iş Abdullah'ı aramak oldu.

- Baba nasılsın ben seni çok özledim.

Kaan öyle içten öyle özlem dolu söylemişti mi sanki beş on yıldır görmüyordu.

- Bende seni özledim babacım. Akşam alırım ben seni birlikte oyun oynarız.

Arabaya binmeden durumu anlatan bir msj atmıştım ona. Kaan'a belli etmeden onu yanına çağırması için.

Zor günler bekliyordu beni farkındaydım ama mecburdum. Sadece mecbur...