İKİNCİ KADIN OLMAK

Bölüm 9

Evi tuttuktan sonra büyük bir sevinçle ev sahibiyle vedalaşıp arabaya bindik. İçim içime sığmıyordu ama bir o kadar da düşünceli ve üzgündüm. Anneme şube naklimin olacağını ve konaklama ücretlerimin banka tarafından karşılanıp beni başka bir şubeye verdiklerini söyleyecektim. Yani düpedüz yalan söyleyecektim işte.

Arabaya bindiğimizde Abdullah elimi tutup beni kendine çekti.

- Bu evde bir sürü güzel anımız olacak sevgilim. O küçük odayı çocuk odası yapıp iki tane de ranza koyacağım oraya. diyerek gülümsüyordu.

- Çok acelecisin yahu. diyerek bende ona güldüm...

Abdullah arabayı çalıştırdığında saat 22:00 yi gösteriyordu. Kafamı cama yaslayıp düşünmeye başlamıştım yine. Daha ailesini bile tanımadığım biriyle ev tutmuştum tam bir deli cesaretiydi benimki ama seviyordum sanırım. Hatta sanırım fazlaydı seviyordum artık onu. Başta istememiş beğenmemiştim ama şimdi o kadar sevmiştim ki uğruna annemden vazgeçiyordum. Düşüncelerimden Abdullah'ın çalan telefon sesi sıyırdı beni.

- Efendim Aysun.

- Birazdan geleceğim. Görüşürüz.

Telefonda ki kişinin kim olduğunu sormamıştım. Çünkü kız kardeşinin adının Aysun olduğunu biliyordum. Hem üç ayı geçmişti artık ilişkimiz ailesindeki isimleri falan öğrenmiştim yavaş yavaş. Bu akşam beni eve o bırakacaktı, aylar sonra ilk kez evimin yerini öğrenecekti ama artık bir mahsuru yoktu. Hem kocam olmamış mıydı? Sonuçta ev tutacak kadar ilerlemişti ilişkimiz. Günün yorgunluğu üzerimdeydi ve canım hiç konuşmak istemiyordu. Mahalleye girdiğimizde kendimde bile değildim adeta. İyice uyku bastırmıştı.

Kapıya gelmeden Abdullah arabayı kenara çekip elimi tuttu tekrar;

- Esra seni seviyorum buna her zaman emin ol olur mu? Ben ne yaparsam bizim için yapıyorum bunu unutma.

- Biliyorum sevgilim ama böyle konuşma dedim.

Bir tuhaf gelmişti konuşması ama şüphelenmek saçma olurdu. Dudaklarına ufacık öpücük kondurup arabadan indim. Mahallenin girişinde indiğim için birinin beni görme şansı yoktu. Yorgunluktan eve nasıl girdiğimi bile bilmiyordum. Ayak üstü anneme hal hatır sorduktan sonra odama girip üzerimi değiştirdim. Saat fazla geç değildi aslında ama üzerimde ki yorgunluk yatağa bayılarak yatmama sebep olmuştu.

O derin uykumdan telefonumun sesiyle uyandığımda ekranda gizli bir numaranın beni aradığını gördüm. Yarı baygın ve uykulu '' Efendim '' diyerek açtığım da karşıda ki kişi ses vermiyordu. Bir kaç kere efendim deyip cevap alamayınca sapık olduğunu düşünüp kapattım telefonu. İçimden tüm küfürleri sayıp tekrar uykuya dalmaya hazırlanırken kısa bir süre sonra telefonum tekrar çaldı. Arayan bu sefer gizliden değil açık numaradan aramıştı ve saat gece 01:00 i gösteriyordu.

- Efendim?

- Merhaba, Kimle görüşüyorum?

- Kimi aramıştınız hanımefendi gece yarısı?

- Ben Aysun. Kocamın telefonunda sizin mesajlarınızı gördüm de aradım.

İyice şalterlerim atmış sinirlenmiştim. Ne kocasıydı ya ne diyordu bu manyak karı gece yarısı.

- Pardon hanfendi ne kocası? Sizin kocanız kim?

- Abdullah. Üsteğmen Abdullah. Bende onun karısı Aysun.

Gece yarısı beynimde şimşekler çakmış hatta beynime yıldırım düşmüştü. Ne diyordu bu be. Benim sevgilime kocam diyordu. Üstelik numaramı bulmuş beni aramıştı hatta bizim mesajlarımızı görmüştü. Bu olamazdı. Ayrıca adı da Aysun'du. Onun eski karısının adı Fatma'ydı. Kesinlikle biri benimle dalga geçiyordu. Uykum açıldığı için kendime gelmiştim iyice. Tüm küstahlığımı toplayarak;