İKİNCİ KADIN OLMAK

Bölüm 21

           Abdullah'ın Afganistan'a inmesini bekliyordum davayı neden geri çektiğini sormak için. Anlam verememiştim bir türlü olanlara. Hem boşanmak istiyordu hem de davayı geri çekiyordu.

Ertesi güne kadar gözüme uyku girmedi. Abdullah'ın varıp varmadığını bilmiyordum. İndiğim de ararım demişti ama öğle saatlerini geçmişti hala aramamıştı. Bugün galeriye gidecektim, sonuçta söz vermiştim o gittiğin de ben sahip çıkacaktım şirkete.

Galeriye vardığım da beni Bilal karşılamıştı. Abdullah'ın odasına kadar bana eşlik etmiş kısa da olsa sohbet etmek istemişti. Masasına oturduğum da bilgisayarın yanına koyduğu bizim fotoğrafımız dikkatimi çekti. Ben onun boynuna sarılmış yanağından öpüyordum. Bilal fotoğraf çerçevesine yoğunlaşmamı fark etmiş olacak ki;

- Abim seni çok seviyor. dedi.

Gülümseyerek;

- Biliyorum... dedim Bilal ' e.

O odadan çıktığın da çekmeceleri kontrol ediyordum. Yan taraftaki dolabın çekmecesini açtığım da bana ait bir sürü fotoğraf vardı. Sevil ile birlikte gezerken, arkadaşlarımla kafe de oturmuş çay içerken... Hepsi benim haberim olmadan çekilmiş fotoğraflardı. Demek ki ben onu fark etmeden önce bile benim peşimdeydi, beni seviyordu. Elbette içlerinde birlikte çektiğimiz fotoğraflarımızda vardı. Balıkesir de ki fotoğraflarımızdı çoğu.

Ben böyle fotoğraflara dalarken telefonum çalmaya başladı. Ekrana baktığım da yurtdışından arandığını gördüm. Muhtemelen Abdullah arıyordu.

- Alo. Yavrum. Nasılsın?

Aradığı yer yurtdışı özellikle Afganistan gibi bir ülke olduğu için sesi uzaktan ve geç geliyordu.

- İyiyim canım. Sen nasılsın? Vardın mı?

- Evet. Sabah indim. Seni çok özledim cadı şimdiden.

- Abdullah sana sormak istediğim bişey var.

- Sor hayatım.

- Aysun ile boşanma davasını neden çektin?

- Esra yine mi Aysun? Kapat şunun konusunu artık ya.

Bu rahatlığı delirtmişti.

- Ne kapatması ya. Davayı geri çektiğinin belgesini gösterdi bana.

- Esra davayı falan çekmedim. O seni kandırmış. O şıllığa inanma sakın. Bu arada burdaki görevim 6 ay değilmiş. 1 ay sonra dönüyorum sevgilim. Kurmay subaylara bir ay verilmiş görev.

- Tamam hayatım buna çok sevindim. Yıl dönümümüz de burda olacaksın yani?

- Evet aşk. Sen hazırlıklara başla. Ben kapatıyorum artık. Burası çok yoğun. Kimseye inanma ve beni bekle. Seni seviyorum.

- Görüşürüz aşkım bende seni seviyorum.

Telefonu kapattıktan sonra kafam karışmıştı ama konduramıyordum ona. Aysun nasıl bu kadar profesyonel bir evrak hazırlayabilirdi ki?

Gün boyu işlerle uğraşmış yorulmuştum. Annem aklımdan çıkmıyordu. Nasıl karşıma alabilmiştim ben onu? Abdullah'a aşık değildim ama bana sunduğu hayat için ve yaptıkları için ona minnet duyuyordum. Çocukluğumdan beri aradığım sevgiyi vermişti belki de bana bilmiyordum. Annemi aramak için numaraları çevirdim.

- Anne.

- Efendim Esra.

- Nasılsın?

- Esra ben sana çok kırgınım. Kızım nasıl yapabildin bunu? Nasıl evli bir adamla olmayı kabul edebildin?