Tones: PINK "The Bravest"

037

It's a rare holiday in my part. Minsan lang kasi mangyayari na natapat sa isang school day ang holiday kaya ayun sinulit ko na at lumabas na ako ng bahay para mamasyal.

Dapat nga nagpapahinga ako o gumagawa ng mga gawain pero it's a holiday. Every student deserve a break.

Wala akong destinasiyon na gustong tahakin kaya naglakad lakad nalang ako sa city. Kapagod din pero satisfying naman kasi nga leisure lang ang ginagawa at hindi nag ru-rush dahil may pupuntahan.

Tahimik ko lang ine-enjoy itong araw ko nung biglang nag vibrate ang phone ko. Kinuha ko naman iyon upang tingnan kung sino ang nag message.

Medyo sumama naman ang timpla ko nung si Ernest pala ang nag message. Hanggang ngayon kasi may sama ng loob pa rin ako sa kanya. I decided to ignore the message and continue on walking down the street.

Somehow kasi nung past days parati na ngang magkasama si Ernest at Klara. Pagkatapos namin mag usap ni Anissa ay napagdesisiyonan namin na huwag nang isipin pa ang malabo kaya hinayaan nalang namin. Akala ko nga partners lang sila sa isang homework oh ano pero bigla kong naalala wala pang nagbigay samin ng kahit anong group work sa ngayon.

Ernest and Klara are just getting closer. And am I okay with it? I should be. Wala naman dapat akong kinalaman sa mga bagay na yun kasi nga nireject ko naman si Klara at may girlfriend na ako kaya dapat wala akong issue doon.

Ang utak ko lang kasi iba yung takbo at pati mga ganoon iniisip ko pa. Wala namang kwenta.

It's hard not to notice though kasi sobrang lapit na nila like gusto ko ngang hampasin ng napakalakas si Ernest one time eh.

Obvious nga ang change.

Ngayon hindi na sa amin sumasama si Ernest para kumain sa Recess or lunch. Sa barkada nila Klara na siya sumasama.

Oh kaya naman kahit lumabas lang ng room siya pa rin sumusunod. That one time where I actually am supposed to be the one helping Klara with the Student Council room was even stolen from me.

Medyo nakakainis lang.

Pero nga wala akong dapat ikainis eh kasi nga ginusto ko naman.

Napailing nalang ako dahil sa nga iniisip ko. Hindi ko namalayan na nakarating na pala ako sa isang maliit na cafe dito malapit sa isang bookstore.

Medyo na curious naman ako kasi hindi pa ako nakakapunta sa mga ganitong lugar. All I ever went to was the mall, school, the store and the comic and video game center kung saan kami naglalaro nina Ernest.

I bit the inside of my cheek a bit too hard and wanted to laugh at a bitter memory.

Napag isipan kong pumasok sa bookstore para magtingin-tingin. Upon entering the scent of old books immediately wafted through. Hindi ko pa na-appreciate ang mga ganito kaya it will be a new experience.

The book store was old, like ancestral, kaya siguro pati rin ang mga libro makaluma. Napunta ang atensiyon ko sa bookshelves kung saan puro brown and black yung book covers.

Ang cool lang kasi na by chance halos lahat ng libro kulay brown at black sa section na ito. Dumiretso ako doon at nagtingin-tingin. Hindi ko na napansin na may iba palang tao na nandoon.

I glanced from book to book at tinitingnan lang yung cover. Hindi naman kasi ako mahilig sa mga ganito eh, spur of the moment lang. Napadako naman ang tingin ko sa mga libro sa bandang pinakaibaba ng shelf. They looked even more older than the others. I crouched down to look at them closely.

This time, kinuha ko yung isang libro ni Shakespeare. "A Midsummer's Dream" banggit ko. The book was familiar to me though I can't remember why. Though it looked older than the other books, I might as well give it a shot and read it.