I'm holding her hand now as we are walking around the park for no apparent reason. Klara wanted to go on a date with me and so I agreed. I totally forgot that this was an impromptu date, we never planned anything at all. And now, we are walking in circles at the park. But it's alright since I'm holding her hand.
"Deep thoughts?" nabalik ang atensiyon ko kay Klara na ngayon ay nakangisi sa akin. Naguluhan na rin ako sa sarili ko. Bakit ba english ng english ako sa iniisip ko.
"Yeah, deep thoughts." sagot ko naman sa kanya which she laughed at and flicked my head softly.
Huminga siya ng malalim bago masayang inilibot ang paningin sa paligid. Hindi naman kasi masyadong matao dito sa park. May ibang dumadaan at may mga bata rin na naglalaro pero hindi naman ganun karami. It's a perfect setting for a casual date.
Hinigpitan ni Klara ang pagkakahawak sa kamay ko. It's one of those days na wala kaming inaalala. Wala naman talaga kaming grabeng inaalala pero, you get what I mean.
I sometimes point out nonsense stuff to be able to make her laugh. She does laugh at most but there are times she doesn't find my sense of humour all that great. It's okay because its her. We are not bound to laugh at the same jokes, just because we are dating.
"Mien." tawag niya sa akin. I hummed as a reply. "Ready na ba yung susuotin mo para sa prom?"
"I guess. Si mama na kasi bahala tungkol dun. Hindi ko naman pwedeng pigilan, wala rin naman akong alam patungkol sa mga ganyan." sabi ko sa kanya.
She nodded her head in understanding. "I relate to you. My mom is also going all out with this prom thingy." sabi niya sa akin.
I was suddenly curious. "Anong susuotin mo sa prom? Yun bang gown na mas matangkad pa ang saya kaysa sa height mo?" tanong ko.
Inirapan naman kaagad niya ako at humiwalay pa nga. Natawa naman ako at agad na ibinalik ang pag hold hands namin. Madali siyang mapikon kasi si Klara siya. Ang cute niya.
"Don't make fun kf my height Damien." sabi niya sa akin na nagtatampo.
"I am not making fun of your height. I am stating a fact Klara."
"I hate you."
"I love you too."
Tumawa ulit ako nung ngumuso siya. Other people don't really this side of her and for now I am grateful. I'll be able to treasure this side of her for a longer time. Klara is just too precious.
Hindi ko na namalayan na ang tagal ko na palang nakatitig sa kanya. Himala siguro na hindi pa ako nahulog sa kakalakad na ganito ang porma.
"What are you thinking about?" tanong naman niya sa akin nung mapansin ang kilos ko. Nginisihan ko lamang siya.
"Naughty things?"
"In broad daylight. Go off, Mien."
"I was just joking Klara. Of course hindi ko kayang mag isip ng mga ganun." sabi ko sa kanya and I swung our hands.
"I can never tell about that Mien." kibit-balikat niya. She looked at me with that teasing glint in her eyes.
"You mean. You think, I think naughty things about you." I raised my eyebrow, mimicking her.
"You are not a saint." sabi naman niya sabay rolyo pa ng mga mata niya.
"Why? Gusto mo bang isipin ko yun often."
"Nope. But your choice."
"Eh bakit napunta dito ang usapan natin?" reklamo ko. Naging rated na kasi yung patutunguhan ng usapan namin. Klara looked at me funny though.
![](https://img.wattpad.com/cover/204377909-288-k918365.jpg)
BINABASA MO ANG
Tones: PINK "The Bravest"
Dla nastolatkówIn which she told him she likes him yet he is confused if he should believe her or not. Cue: She's blunt yet somehow not convincing The First Story Filipino/English Language ©SimplyEuphoric14