Tones: PINK "The Bravest"

047

"Nakakainis!"

Halos mapamura na ako rito habang naglalakad pabalik sa classroom. Hindi maalis sa isipan ko yung nangyari kanina.

Ernest protected Klara.

Ernest protected Klara even though ang layo niya sa amin.

He ran towards us like a mad man just to shield her from that stupid ball.

Why?

Bakit? Anong meron?

Bakit ganun na lang kalaki ng concern niya para kay Klara?

May gusto ba siya sa kanya? Ganun ba yun? Pagkatapos ng mga pinagsasabi niya sa akin na susuportahan niya ako?

Does he fucking like her? Like my girl?

I released a shaky breath due to my frustration. Napapikit pa ako ng mata at napakuyom ng malakas sa kamay ko.

I can't believe it.

My best friend is there and he's stealing what's mine.

Klara is mine.

She's mine.

Damn it.

Naphinto naman ako nung may marinig akong mga boses galing sa isang classroom. Pamilyar iyon kaya nag back track ako at sumilip sa kaunting slip sa pinto.

Mad nandilim ang paningin ko ng makita ko si Ernest at Klara na naroon sa loob. Nag uusap sila.

I hate it.

Kahit na nag uusap lang sila ay hindi ako mapakali dahil sa grabeng pag aalala na ipinapakita ni Ernest para kay Klara.

Tintingnan niya siya ng maigi habang ang isa namang kamay niya ay nakahawak pa rin sa braso ni Klara.

I stopped myself from punching the hell out of this door. Nag uusap sila? Bakit kailangang palihim? May tinatago sila? Ganun ba iyon?

"You should have been more careful Klara. Paano kung malaman ng iba ang tungkol diyan?" that concern in his voice makes me want to puke.

"I am careful, Ernest." walang ka emosyong sagot ni Klara sa kanya.

"Yeah right. Halos makita na nga ni Damien ang patungkol diyan eh. You were too gullible kanina." sabi pa ni Ernest. Anong hindi ko dapat makita?

"Stop it, Ernest. Everything is okay. Walang nangyari at maayos lang ako. Let's just let this go." sabi naman ni Klara pero kita kong umiling si Ernest sa kanya.

"We can't Klara. At ayaw ko. I am responsible for your well being at-"

"No one ever gave you that responsibility to begin with."

"Even so! I'm only caring for you okay. I don't want to see you hurt."

"Ernest. Tama na please."

Napakagat ako sa labi ko ng dahil sa galit. Sa tingin ko nga magdudugo na ito kung hindi ko pa nakontrol ang sarili ko.

Ernest was there now, caressing Klara's hair in the most gentlest way I had probably seen him do so.

Mas nagagalit pa ako kasi panay gusto niyang protektahan si Klara. Hindi sa hindi naman iyon maganda pero naiinis lang ako dahil dapat ako ang gumagawa nun.

Kami man o hindi ni Klara ay gusto kong ako ang magpoprotekta sa kanya.

Damn it I was planning to finally court her after everything that happened and so that I could finally choose the right thing pero no.