Beautiful Scars (You & Never) [ Completed Story ]

Chapter 48

"Ginulat mo naman ako," nag abot ang kilay ko at napabuntong-hininga.

"Ano ginawa mo sa office n'ya?" Tiningnan ako ni Brandon, mata sa mata.

"Hinatid ko mga pepermahan n'ya," sagot ko at hinila na s'ya papasok sa office ko.

Pagkasara ng pinto, agad ko niyakap si Brandon. Sobra ko s'y na miss kahit na kasama ko naman s'ya buong gabi.

"Galit ka pa?" Napatingin ako sa kanya. "Ayoko nagagalit ka sakin."

"Sorry for getting mad kanina," ngumiti s'ya ta hinalikan ako sa noo. "Marami kasi akong iniisip," dagdag n'ya pa kaya napabitaw ako sa pagkakayakap kay Brandon.

"Okay ka lang?" I ask kasi nakita ko sa mukha n'ya na marami talagang bumabagabag sa isip n'ya.

Hinila n'ya ako papunta sa desk ko ang he sit down on top of it at ikinulong naman ako sa gitna ng dalawa n'yang hita, hawak-hawak n'ya ang aking baywang.

"What if one day I'll stop coming home sa bahay mo?" Napakunot noo ako sa kanyang tanong at hinawakan ang kanyang pisngi.

"Hahanapin kita," sagot ko naman.

"Please don't do that Erica," napakagat labi si Brandon at napabuntong hininga pagkatapos. "If I stop seeing you, just go on and live your life until we meet again in the future."

Paano ko maiintindihan ang kanyang sinasabi kung hindi naman n'ya ako diretsong pinapaliwanagan?

Pani-paniwala pa naman ako sa sinabi ni Mam Carme kanina na may feelings si Brandon sa akin, tapos ngayon we are having this kind of conversation. 

"Please stay," tangin nasabi ko at isinubsob ang aking mukha sa kanyang sibsib. "Stay Brandon," ulit ko pa.

Niyakap n'ya ako and I hug him back rin naman, tightly kasi baka after this one hindi ko na s'ya mayakap pa.

"As long as I can, I will stay with you Erica. But I can't promise until when," sobrang sakit marinig mula sa kanya na hindi n'ya alam hanggang kailan s'ya pwedeng manatili sa buhay ko. 

"Wala akong pakialam kung hindi ka man umuwi sa bahay o hindi man tayo magkita tulad nito. Pero sana naman kahit sa text, chat or video call e nandyan ka," shame on me for telling him that.

"I will not promise that are ways of communication will stay too Erica but I'll do my best to talk to you in any ways I can."

"Please promise mo naman na mag-e-stay ka Brandon. Stay ka lang sakin. Iparamdam mo pa rin na may care ka sakin. Please promise," nagmakaawa ako sa kanya at kahit nagmumukha akong tanga sa ginagawa ko e wala na akong pakialam.

I wanted to ask him about Cathy and him. I wanted to know kung totoo ba talaga ang sinabi ni Paul na fiancee na n'ya si Cathy kaya lang di ko magawa at baka magalit sa akin, e baka mas lalo pa n'yang maisipan to cut ties with me totally. Siguro kaya sinasabi n'ya sakin ang ganun bagay kasi dahil sa situation n'ya. Malakas ang kutob ko na gusto na yata ng pamilya n'ya na ikasal na sila ni Cathy.

I can't sense happiness or excitement sa boses at galaw ni Brandon. More on sadness ang nakikita ko sa kanya. I don't know what is the reason behind why he have to let his family control his life and wala naman akong balak na tanungin iyon sa kanya.

"You promise me too na wala ng sigarilyo okay? Saka promise me that you will do good, reach your goals and ingatan ang sarili always."

"I promise. E ikaw ba, nangangako ka ba na mag-e-stay sa buhay ko?"

"I will stay until you don't need me anymore," niyakap n'ya ako ng kayhigpit at sabay ang paulit-ulit na paghalik sa aking noo. "I bought something," sabi n'ya at hinalikaan ako sa noo bago ako bitawan sa pagkakayakap.

"Ano?" Tanung ko na nakangiti sa kanya.

"Later Babe. May 3o minutes ka pa kaya hintayin kita matapos sa work."

I hurriedly fix everything na ginagawa sa office and after that Lumabas na kami sa office kasi uwian ko na. Excited ako na makita ano ang kanyang binili for me. Hawak kamay kaming lumabas sa Uranus without minding the people looking at us.

"Ano 'yan?" Natatawa kong sabi ng makita ko ang malaking teddy bear na nakaupo sa likod ng truck n'ya.

"Para pag na miss mo ako may kayakap ka habang natutulog," inakbayan n'ya ako at hinalikan ang noo ulit.

"Thank you," deep inside sobrang kinilig ako sa surprise n'ya. "Mas malaki pa to sa'yo ah," sabi ko.

"Because I want you to feel my presence kahit na wala ako sa tabi mo."

Hindi ko inaasahan na ganun pala s'ya ka sweet and thoughtful. Naisipan pa n'yang bilhan ako ng human size teddy bear para katabi ko pag wala s'ya.

Sirang-sira na ang rule namin, well ako oo, na attached na ako sa kanya at na fall. Ewan ko lang kong si Brandon ganun di ba. Kasi wala rin naman s'yang sinasabi at ayoko rin naman mag assume sa lahat ng pinapakita n'ya sakin or sa sinabi ni Mam Carme. Maniniwala lang ako na he feel the same way towards me if sinabi n'ya mismo sakin.

"Erica," tawag ni Paul sakin ng makita n'ya kami ni Brandon sa parking lot.

"Hi Sir Paul," sabi ko.

"I take this as a no," sabi n'ya at napatingin kay Brandon. "I hope next time we can spend time after work para naman mas ma-familiarize ako sa work ko as the new Manager."

"She will not spend a time with you, so don't try asking her again," pagalit na sabi ni Brandon.

"The decision is not on you," napangiti si Paul at halatang iniinis si Brandon. "Saka muna s'ya pangunahan kung pwede na rin s'yang makialam sa mga decision mo sa buhay mo."

"Thank you sa ag-invite sakin Sir Paul. Na-a-appreciate ko naman pero as your Secretary hindi yata tama na makita tayong magkasama outside Uranus," namagitan na ako kasi nagkakainitan na silang dalawa.

"Bakit naman hindi pwede e di ba sumasama ka rin naman kay Brandon when he was your manager?" Tanong ni Paul.

"Kasi aside sa pagiging Secretary ko sa Uranus, Personal Assistant n'ya din ako," sagot ko.

"E di be my Personal Assistant," sabi ni Paul at ngumiti sakin. "I need aP.A too."

"Ahhhhh. Mauna na kami Sir Paul. See you tomorrow," ayoko na makipag usap pa sa kanya kasi kita ko na galit na galit na si Brandon. 

I grab Brandon's arm and hinila na s'ya para sumakay sa truck n'ya.

"Stay away from her," Brandon said and get into his truck.