Beautiful Scars (You & Never) [ Completed Story ]

Chapter 37.

One week na rin kaming in good mood pareho. Me? Dahil sa yakap at kisses n'ya. Nakaka-addict kasi. Additional nalang 'yong sex. Pero hindi whole week kaming nagse-sex ha. There are nights kwentuhan hanggang sa makatulog nalang. Hindi naman kasi s'ya namimilit pag ayaw mo basta payakapin mo lang s'ya pagpatulog na at habang natutulog e good na s'ya dun.

I didn't tell him sa sinabi ni Mam Carme sakin. It is better na 'wag n'ya malaman pa kasi baka ano pa magiging outcome. Baka magalit s'ya kay Mam Carme or sa family n'ya and ayokong sa akin n'ya marinig 'yon. At ayoko masali sa gulo ng pamilya n'ya.

"Brandon, luto na. Kain na," tinatawag ko s'ya matapos maluto ang hapunan namin at nahanda ko na ang mesa.

Hindi s'ya sumagot kaya lumabas ako sa likuran at nakita kong busy s'ya sa cellphone. ACtually kanina pa s'ya sa office busy sa cellphone n'ya kaya I wonder sino ang kausap n'ya. 

"Brandon," tawag pansin ko sa kanya habang nakatayo sa may pintuan. Agad n'ya pinatay ang cellphone n'ya at nilagay sa bulsa. "Mas inuuna pa ang cellphone kaysa kumain."

"Sorry na.May pinapanood lang akong shared post ng friend ko."

Inakbayan n'ya ako habang papunta kami sa kitchen at napahawak naman ako sa kanyang baywang. 

This house was the only safe place para sa amin ni Brandon. We can do the things we can't do outside. Kaya hindi ko na palaging ini-invite friends ko para na rin sa privacy n'ya, para sa privacy namin dalawa.

"Pwede ba mamaya na 'yan," pakiusap ko sa kanya ng makitang pindut ng pindut sa cellphone at hindi na kumakain ng maayos. "Mas importante ba 'yan kaysa pagkain?" Tanung ko.

"Sorry," he smile at me at inilayo ang cellphone sa kanya at bumalik na sa pagkain.

Pagkatapos namin kumain nag volunteer s'ya na maghugas ng pinagkainan. Hinayaan ko naman s'ya kasi nangungulit and I stay at the dining table while playing on my phone.

"I have urgent things to do tonight," sabi n'ya at napatingin ako sa kanya.

"Gabi na," sabi ko and look at the wall clock. It is past 7 PM. "

"Well, my friends wanted me to be there," napabuntong hininga s'ya and I smile.

Maypa urgent-urgent pa e inimbita lang pala ng tropa n'ya.

"E di puntahan mo na. Lagi ka na lang kasing nandito sa bahay."

"Are you okay here?" Tanung n'ya at nagpunas ng kamay matapos maghugas ng plato.

"Oo naman," sagot ko at tumayo sa kinauupoan. " Bakit naman hindi?"

Lumapit si Brandon sakin at niyakap ako saka hinalikan sa noo. Napayakap na rin ako sa kanya and he swayed me slowly.

"If it is 9 PM, don't wait for me," paalala n'ya sakin.

"Ang aga naman," sabi ko.

"Ayokong nagpupuyat ka."

"Yes Sir!" Sang-ayon ko sa kanya para matapos na ang usapan.

Bago umalis, naligo at nagbihis muna s'ya. Nasa salas ako nanonood ng TV ng lumabas s'ya at naamoy ko kaagad ang perfume n'ya.

"Alis na ako," sabi n'ya at lumapit sakin. "I'll text you when I get there," dagdag n'ya pa at hinalikan ako.

"Bango naman," niyakap ko s'ya ng maupo s'ya sa tabi ko at parang ayaw ko na yata s'ya paalisin.

"Dito nalang ako?" Tanong n'ya at niyakap din ako.

"Alis kana. Sige na," natatawa kong sabi kay Brandon at kumalas sa pagyakap.

"Dito nalang ako," niyakap n'ya ako ng mahigpit at natatawa na rin.

"Brandon naman e. Sige na alis na. Hinihintay ka na ng mga kaibigan mo," tinulak ko s'ya paayo sakin at napattg sakin.

"Sure ka ba na okay ka lang dito? What if you come with me nalang kaya?" Tanung n'ya sakin.

"Okay lang ako. Wag mo ako alalahanin," paninigurado ko sa kanya.

Ayoko naman sumama at ma out of place na naman like before. Kaya it is better sa bahay nalang ako.

"Okay," sabi n'ya at hinalikan ako sa noo.

"Ingat ka," paalala ko rin sa kanya.

"I will Babe."

Pagkaalis n'ya e sinara ko na ang pinto at nag lock. The TV was on pero hindi ako nanonood ng palabas, mas busy ako sa phone ko sa kakahintay sa text n'ya. Worried kasi ako lalo na't gabi na. Saka baka maglasing din s'ya e dala pa naman n'ya truck n'ya.

"I'm here," nabasa ko kaagad ang chat n'ya tapos nag send ng pic ng lugar kung saan sila nandun.

"Buti naman at nakarating ka ng safe. Mag enjoy ka d'yan sabi ko sa kanya."

He then sent a photo of himself making a funny face and I laugh at it. Hindi ko alam may funny side din pala s'ya.

"Ano ginagawa mo?" He ask.

"Nanonood ng TV," sagot ko.

Nag ring ang messenger ko at nakita kong tumatawag s'ya. Sinagot ko naman ang videocall n'ya. I was smiling at him at nakatutok naman ang phone n'ya sa friends n'ya at sa paligid ng bar. Para na rin kasama n'ya ako at feel na feel ko naman na parang kulangang buhay n'ya dahil naiwan ako sa bahay.

"Lipat ka na sa kwarto," sabi n'ya sa chat.

"Dito ang ako. Mas comfortable ako mahiga sa sofa e," sagot ko sa kanya.

"Ikaw bahala."

"Paano ka makakapag-enjoy n'yan e nag videocall ka sakin?"

"I just want you to feel like I am there with you."

What is our rules again? With him doing this, mas lalo akong ma-a-attach sa kanya. Or maybe he is attached to me na rin pero ayaw lang n'ya sabihin dahil sa bawal nga.

Ni-rotate n'ya ang cam n'ya and it was facing his face kaya kita ko na ang mukha n'ya. 

"Wag masyado uminum ha. Magda-drive ka pa," paalala ko sa kanya.

"Pag nalasing ako at di ko na kaya mag drive. Alam ko naman pupuntahan mo ako."

"Hindi kita pupuntahan. Bahala ka."

"Titiisin mo ako Babe?"

I was smiling while chatting with him while h showed a blank face. Siguro ayaw n'ya makita ng friends n'ya na may ka-chat s'ya or whatever the reason was.

"Babe? Tinutotoo mo na yata na tawagin akong babe," pansin ko lang.

"Bakit ayaw mo? Bawal ba?"

"Hindi naman. Kaso alam mo naman di ba ang rules?"

"Okay. Tulog ka na at gigisingin kita pag-uwe ko."

"Okay Sir."

I was looking at him while having fun with his friends. I told him to stop chatting with me and enjoy the moment with them. Pero hindi n'ya pinatay ang video chat namin kaya nakikita ko pa rin naman si Brandon.

"Bakit hindi ka kasama ng Boss mo?" A question I received sa text and it was from Thomas.

"Hindi ko oras ng trabaho," sagot ko.

"Punta ka dito. Iniimbitahan kita as friend," sabi n'ya.

"No thanks," sabi ko.

"Okay. Hindi kita pipilitin pero sana next time 'wag mo na ako tanggihan."

"Depende. Anyway, tulog na ako. May pasok pa ako bukas Thomas."

Nakalimutan ko palang sabihin kay Brandon na may number si Thomas sakin. Dapat kasi lahat sinasabi ko sa kanya and I have to tell him about Thomas kasi baka ano pa isipin n'ya pagnalaman n'ya from Thomas na I have his number.