Beautiful Scars (You & Never) [ Completed Story ]

Chapter 44.

(SPG CHAPTER. PLEASE SKIP IF YOU DON'T WANT TO READ THIS.)

"Good morning," nakangiti na s'ya sakin ng idilat ko ang mga mata ko at hinalikan n'ya ako kaagad sa noo.

"Good morning," bati ko rin sa kanya. "Ang aga mo naman nagising."

Suddenly Brandon hug me tightly and started kissing me in the neck and slide down his hands inside my shirt, playing with my breast. Nag-arousal agad ako at nagpaubaya sa kanya.

"Exercise?" Tanong ko sa kanya na natatawa.

"Kapagod kasi mag jogging," sagot n'ya at napakagat labi akong nakatingin sa kanya. "If you don't like, e di let's go back to sleep."

"Okay lang," pinigil ko s'yang huminto sa kanyang ginagawa.

Hinubad ni Brandon ang underwear ko at ganun na rin ang suot n'yang boxer. Agad puma-ibabao sa katawan ko at hinalikan ako so I kiss him back too. I spread my legs for him and his was touching mine. I could feel how hard it was kaya hindi na n'ya pinatagal at agad ipinasok ang naninigas n'yang alaga sa loob ko and push hard kaya napaliyad ako dahil sa pagkabigla.

"Is it okay if I go harder this time?" Tanong n'ya at nginitian ko lamang sya.

Tinukod ni Brandon ang dalawang braso n'ya para e supporta sa kanyang katawan and stared at me. Napakagat labi ako habang nakatitig naman sa kanya, he was biting his lower lips and one of his hand grab my neck from behind. He push harder at nakakapanibago s'ya that time, I was moaning so hard din, kasi it felt so good. 

Mayamaya pa napaluhod si Brandon, grab my thighs and pull it up. Nakaangat ang kalahati ng katawan ko at nakahawak naman sa gilid ng kama ang aking mga kamay. Whenever he make a push, he pull me towards him.

Nalabasan ako and then he did not stop, instead he push harder and faster that I have to moan loudly until he suddenly drop on top of my body. 

"Brandon," kinabahan ako kasi he was panting and didn't move.

"Yes," tugon n'ya ang hug me. 

"Okay ka lang?" Nabahala ako lalo pa he is not pulling out.

Inangat n'ya ang kanyang ulo at napakagat labi. Kita ko na nababahala din s'ya.

"I'm sorry," nagsalungat ang kanyang mga kilay at sinubsob ang mukha sa leeg. "I'm so sorry Erica," bulong n'ya sa akin. "I can't stop myself no matter how much I want to."

Diretso sa kisame ang tingin ko. Nag aalala ako kasi hindi ako safe and posibleng mabuo ang ginawa ni Brandon. I know that it part of sex, but then wala kaming pinag usapan na he can do such thing to me.

"Nag-jo-joke ka lang di ba?" Tanung ko na kinakabahan.

He pulled his out of me and kiss me with a smile on his lips.

"I am just scaring you," sagot n'ya at nasampal ko s'ya ng marahan sabay tawa. "What would you do if it is true?" Tanong n'ya sakin and hinila na ako para tumayo sa kama.

"Lagot ka sakin," sagot ko naman na nakatayo na.

"I should go now," he held my face with his two palms and kiss me on my forehead.

"Ang aga mo naman pumasok e five am pa lang," ang sarap pa kasi e tulog.

"Hindi na ako babalik sa office," nagising ako sa sinabi n'ya at tumitig kay Brandon na noo'y naglalakad papunta sa kanyang closet para kumuha ng maisusuot. "Someone is replacing me today."

"Bakit?" lumapit ako sa kanya. "Bakit bigla-bigla?" Nagulat ako na hindi na pala s'ya papasok sa Uranus.

"Because I don't want to work under my family's supervision anymore. I have to gamble in building my own business," sagot n'ya at nilapat ang kamay n'ya sa pisngi ko. Hinawakan ko naman ito ng mahigpit na mahigpit. "And I promise na kukunin kita dun if okay na lahat. For now, just work for them."

"Pero dito ka pa rin uuwe sa bahay?" I have to ask him kasi baka bigla na lang din s'ya hindi umuwi sa bahay ko, mas mabuting maging handa ako para hindi ako magmukhang tanga na naghihintay nababalikan n'ya.

"Most of the day baka hindi na ako makauwe dito," sagot n'ya. "I will not be around here or with you always but I promise I will be visiting you once in awhile. I'm not pulling my things out, I just need more time para magdecide sa business ko. And Erica..." he smirk at me at nagtaas kilay naman ako. "...please wag masyadong manigarilyo. At least make that as your first goal."

I roll my eyes at niyakap s'ya. Kung pwede lang sana na wag s'yang paalisin e, pipigilan ko talaga si Brandon.

"Promise ka muna na uuwe ka dito minsan. Saka e promise mo lagi mo akong e text."

"Text. Call. Chats. I'll do that always."

Niyakap ko si Brandon ng mahigpit. Natatakot ako na baka huli ko na s'yang makikita kaya tinagalan ko na ang pagyakap sa kanya. Kailangan isipin ko rin ang other side ng situation at hindi lang basta maniwala sa kanyang sinasabi lalo pa't wala naman kaming label.

"I will visit you in here or sa office. So don't worry. Remember, after five years we should have a better life, better than we have right now," paalala n'ya sakin. "And now is the time for me to start working with my goals."

"Basta nandyan ka lang. Alam ko naman na magagawa ko ang goals ko sa buhay. Kahit di kita makita basta makausap lang kita sa text o chat, okay na 'yon. Basta lagi mo lang ako e motivate o paalalahanan."

"Good. So start working with your goals right now."

"Oo. Gagawin ko."

"And promise me that you will not smoke again."

"Hindi na Brandon."

"Hindi na ako magpapakita pa sa'yo pag nalaman ko naninigarilyo ka pa rin," banta n'ya sakin.

"Promise."

Para akong batang nakakapit sa kanya at ayaw bumitaw. Gusto ko s'yang pigilan umalis at manatili nalang sa bahay pero wala naman kasi akong karapatan pigilan s'ya lalo na, kaibigan lang ang trato n'ya sakin. Masakit bumitaw sa kanya lalo pa nasanay ako nandyan s'ya. Nasanay akong niyayakap n'ya at kasama s'ya. Nakakapanibago na mag isa na naman ako ulit ako sa bahay.

"I'll leave the car to you. My truck naman ako na gagamitin saka if I need it, pwede ko naman kunin dito."

"Baka ano isipin nila, I mean ng family mo pag nakita nila gamit ko 'yan," nag-alala kong sabi.

"I'll tell them it is a company issue at ibabalik mo naman if  hindi kana nagta-trabaho sa Uranus," sagot n'ya. "Please don't worry a lot of things. You are making me worry."

"Okay lang ako. Magiging okay lang ako. I promise!"