Chapter 42

1.1K 54 5
                                    

Sophie

"Mauuna na kaming uuwi, Henley. Sa bahay na lang tayo magkita mamaya." Paalam ni Tito Joey.

Tapos na kasi nag family dinner na sinet namin. And Im so happy tonight because our families accepted us -well that is expected. Pero kasi, iba pa rin ang pakiramdam na makitang masaya sila sa inyo.

This is just the beginning of our relationship.

"Sophie."

I find the voice who calls my name and it is Tita Sabrina. She smiles at me.

"Yes Tita?"

Lumapit rin siya sa aking pwesto. Katabi ko lang rin naman si Henley.

"Thank you. Thank you for loving my Henley. Thank you for forgiving her fault. Masaya ako para sa inyo. Pero mas masaya ako na ikaw ang nagpapasaya sa anak ko. Iha, sana ipagpatuloy niyong dalawa ang pagmamahalan ninyo sa mga susunod na araw, buwan o kahit taon pa." Madamdamin naman niyang pahayag.

I felt her happiness. Tita is very supportive talaga sa amin, ni Henley.

"Yes po Tita. And Im thankful too, kasi tinanggap niyo ako sa family niyo."

"We are family from the start, Sophie. And it will always stay that way." Makahulogang sabi naman niya.

I just nodded and smile to her. She hugged me after.

"Mommy, ang drama mo po." Singit ni Henley sa aming usapan ng kanyang ina. Naku, inaasar na naman niya.

"Ano? Ikaw talagang bata ka. Sophie ah? Isumbong mo sa akin kapag inaway ka nitong Henley ko. Pipingotin ko ang singit niya."

"Mommy!!" Saway naman ng isa.

Natatawa na lang ako habang pinapanood silang mag-asarang dalawa.

"We should get going. I have an emergency call from hospital. Sorry, duty." Tawag pansin ni Daddy sa amin.

Nahihiya pa nga siyang magsabi eh. We arranged this dinner and pinangunahan ko silang wala munang work related this night but unfortunately, our motto as Doctors, save life first.

"Okay Daddy. Ingat po sa pagmamaneho."

"Yeah sure baby. And okay na rin sa amin ng Mommy mo na kila Henley ka ngayong matulog. But your Mommy has a reminder." Nakangising sabi niya sa huling salita. Napatingin rin ako kay Mommy.

"As much as I want a grand child, please huwag muna ngayon. Kauumpisa pa lang ninyo. Enjoy the moment na kayo lang dalawa muna. Okay baby?" My Mommy said.

Agad namang namula ang aking mukha. Bakit ba naisip pa nila iyon? At sa harap na nila Tita at Tito iyon sinabi. Mga magulang ko talaga sila?

Nagtawanan naman ang mga magulang namin habang nagkatinginan kaming dalawa ni Henley. Me? Alam kong namumula sa hiya, but Henley only smiles.

"Hayaan mo na balae, pasasaan ba't doon rin ang punta." Sakay naman ni Tito Joey.

Mas lalo namang natawa sila.

"Dada, as much as I want to give you an Apo with Sophie, gusto muna naming ienjoy na kami lang muna. That can wait po, Tito Riley. And I want to marry your daughter first, before that monkey business you have in mind guys." Sagot ni Henley.

Yeah, that was what we talked when we had our vacation.

"Okay, I think may plano na kayong dalawa for the future. We are looking forward to that. Just tell us Henley and Sophie kung ano ang mga plano niyo so that we can help. Kahit na ano pa." Mommy said.

Chasing My LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon