Chasing My Love

Chapter 46

Skyler Henley

Tomorrow is my flight. It took me three weeks din na nagstay dito sa America. Yung negosyo ko is settled na. Sa mga pinsan ko na ito ipapaubaya. Kaya uuwi na ako.

That three weeks, halo-halong pangyayari ang naganap. Naroon yung pagbubuntis ni Laura, yung nalalapit na panganganak din ni Portia, yung pag-aayos ko ng papers sa negosyo ko, at yung pagkamiss ko sa girlfriend ko. At siyempre, yung pag-iisip kung paano ko sasabihin sa pamilya ko at kay Sophie na magkaka-anak na ako.

Wala akong tapang na sabihin sa kanila iyon sa tatlong linggo kong pananatili dito. Laging nakaka-isip ako ng negative thoughts at ayaw kong mangyari iyon kung sakali man. Hindi ko kaya.

Im here sa condo ni Laura at binibisita siya. Wala naman itong trabaho at kahit na buntis na siya, kaya pa rin naman niyang maging model dahil sa hindi pa naman ganun kalaki ang tiyan niya.

"Im going home tomorrow." Pahayag ko sa kanya.

Kumakain kasi ito at nasa sala kaming dalawa.

"Okay. Don't worry about the baby, wala akong gagawin na ikakasama naming dalawa." Sagot naman niya at ngumiti sa huli.

Napabuntong hininga ako. Ang sama kong tao dahil sa ganitong desisyon ang ginagawa ko. Sana hindi ang anak ko ang pagbuntongan ng masama ng destiny.

"Im sorry, Laura. I can't be with you during this time."

"No, it's okay with me. Napag-usapan na rin naman natin ito at naiintindihan ko na ang magiging anak lang natin ang papanindigan mo at okay na ako doon. Atleast, may tatayo pa rin siyang ama." Naka ngiti man siya ngayon, alam kong nasasaktan siya sa loob-loob niya.

"Pero gusto ko paring humingi ng sorry, for you and for the baby."

"Just don't forget na may anak ka, ayos na ako doon."

"Sure, hindi ko naman iyon kakalimutan eh." And I stayed until na magdilim na sa condo niya.

Naka ayos na rin ang mga gamit ko at ready na lahat. May ilang gamit lang akong iuuwi na kakailanganin ko rin.

I look at my watch at gabi na dito habang sa Pinas ay umaga pa. Siguro hindi naman busy si Sophie kaya tatawagan ko lang muna. At ilang seconds lang ng sagotin niya ang tawag, video call pa rin.

"Hi Babe!" Masigla kong bati.

"Hello. Bakit hindi ka pa natutulog? Di ba maaga pa ang flight mo?" Nasa office niya ito at naka suot ang white coat niya sa kanya.

"Oo maaga pero namimiss na kasi kita. Miss ko na ang girldfriend ko."

"Miss na rin kita, Babe. Magkikita na rin naman tayo after three weeks eh."

"Yup, and I can't wait to be with you. To hug you and kiss you. Miss na kita sobra!" Natawa naman ito.

"Oo na. Basta tawagan mo ako before your flight and kapag naka lapag kana dito sa Pilipinas. Hindi nga lang kita masusundo, may scheduled operation kami kasi."

"Okay lang Babe. And yes, I will call you. Dideretso naman ako sa bahay non at siguro konting pahinga then pupuntahan na kita." Gusto ko lang talaga siyang makita na.

"Naku, magpahinga ka na lang. May ibang araw pa naman." She said. Maintindihin talaga siya. Sana kapag sinabi ko na ang balita, maintindihan pa rin ako.

We talked for more than minutes at ng kailangan na naming i-end ang call ay natulog na din ako.

Morning came at maaga akong nagising. Breakfast is ready set up na. Lolo and Lola are there too eating. Si Portia, tulog pa siguro iyon.