Chapter 51

1K 55 13
                                    

Skyler Henley

Ano ba ang ginagawa ng mga taong sawi sa pag-ibig? Ako, hindi ko kasi talaga alam. Oo, I dated different girls before pero hindi naman ako seryoso sa mga ito. Pampalipas oras ko lang ang mga ito o di kaya ay pampalipas init ng katawan.

Si Sophie, siya ang unang babae talagang minahal ko ng seryoso at buong-buo. Kaya naman ganun na lang ang pagpupursige kong ligawan ito. She deserve to be love and respect, more than that actually.

I gave my all for her. Binigay ko ang pagmamahal ko sa kanya, na higit pa sa ibang tao. She is my world, she is my love. Kaya naman I can't loose her. Mahal na mahal ko siya, higit pa sa sarili ko.

But fate has another plans for us. And Im the one who ruined our relationship. Having a baby is a blessing at hindi ko iyon pinagsisisihan. Mahal ko ang anak ko. At mahal ko rin si Sophie. Lahat naman gagawin ko para sa kanila eh. Lahat-lahat.

Pero sa tingin ko, nasagad kong bigla si Sophie. I pushed her bell button to her limit.

Alam ko, mali akong ilihim sa kanya at walang balak na sabihin sa kanya ang anak ko. Can you blame me? If natatakot lang naman akong iwan nito. But yeah, It happened already.

After she broke up with me, lagi akong laman ng bar. Different alcohol beverages ang iniinom ko, maibsan lang ang sakit na nararamdaman ko. Nasaktan rin naman ako eh, pero mas nasaktan ko siya. I deserved it though.

Pag bar, siyempre alak at ibang mga babae ang lumalapit sa akin. Pero ni minsan hindi ko binigyan ang mga ito ng atensyon. Mahal ko si Sophie at hindi na ako gagawa pa ng mali dahil alam kong babalikan niya ako, babalik siya sa akin.

One night, I went home, drunk. Late na yata eh. Pero hindi ko na ito inintindi. Buti nga at nakauwi pa ako kahit na hilong-hilo na ako. Pagbukas ng pinto ng bahay, naka abang sa living room ang mga magulang ko. Mommy has worried face, while Dada? Kulang na lang bigwasan ako nito. I smile to them, lasing na ngiti.

"Hi my dearest parents!" I greeted them with my drunken voice.

Mommy is still holding Dada's arm. Maybe pinipigilan? I don't know. Im drunk!

"Lagi na lang bang iyan ang alam mong gawin?" Dada said.

"Haym, kausapin na lang natin bukas. Lasing ang anak natin." Pagpigil naman ni Mommy.

"Kahit na hindi lasing ang anak mo, hindi mo parin iyan makakausap. Kaya hindi na nagtitino pa." Calm but with authority on her voice. Ooops, sagad na rin ba sa galit ang Dada? Bahala sila diyan.

Nilampasan ko na lang sila at bago pa ako maka-akyat sa hagdan, hinablot naman ni Dada ang isa kong braso dahilan para mapaharap ako sa kanila.

"Haym!" Pagtutol naman ni Mommy kay Dada.

"Ganyan na lang ba Henley? Ganyan na lang ba ang alam mong gawin araw-araw? Imbes na kamustahin mo man lang sana ang Ina ng anak mo kung maayos ito, iba ang ginagawa mo. No wonder, iba ang nangyayari sa buhay mo dahil sa isa kang iresponsable!" Galit na sigaw ni Dada.

Irresponsible? Yeah, that's me! I fucked up my life!

"Ano ba Haym! Huwag kang sumigaw."

"What Sabrina? Kukonsintehin natin ang ugali ng anak natin? Hindi! Hindi ko ito hahayaan."

Sure Dada, sure.

"Mommy, Dada is right. Im an irresponsible. Dada is right." Kahit lasing, alam ko pa ring sumagot.

"See Sabrina? Im so disappointed to you, Henley. Kaya ka rin hiniwalayan ni Sophie because of your attitude. Grow up!"

And what my Dada said push me too to my limit.

Chasing My LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon