"Yeah. That's right."
Sumandal ako sa puno sa likuran namin kung saan kami nakaupo ni France habang tinuturuan ko siya sa pagtugtog ng gitara. Kakatapos lang ng trabaho niya sa site at ako mismo ang sumundo sa kaniya mula doon. Kaslukuyan kami na nasa leisure park ng club at nagpapahinga. Walang masyadong tao rito kaya hindi gaanong nakakairita na tumambay.
Hindi naman ako nawalan ng pasensiya sa pagtuturo dahil mabilis siyang matuto. Ilang araw ko na rin na itinuturo kung paano tugtugin ang kanta na sinasabi niya kaya naman ngayon ay kabisado na niya.
"Hey Eli.."
Lumingon ako sa kaniya. "Yeah."
Natigilan ako nang magsimula siyang mag-strum sa intro ng kanta. Napatitig ako sa kaniya habang nakangiti siyang nakatingin sa akin.
My heart. It's oddly beating faster and louder.
"You with the sad eyes....." she started with her angelic sound of voice. Damn. I didn't know she can sing.
Natigilan pa siya nang magkamali siya sa pagtugtog ng gitara.
Hinawakan ko ang daliri niya dinala iyon sa tamang string atsaka hinaplos ang kaniyang pisngi.
"Repeat it.." wika ko.
She nodded and started again.
I didn't look away. Watching and listening to her angelic voice made my world just stop spinning. Yeah. That's it.
"You with the sad eyes..
Don't be discouraged, oh I realize
It's hard to take courage
In a world full of people
You can lose sight of it all
The darkness inside you
Can make you feel so small."
"Show me a smile then
Don't be unhappy
Can't remember when
I last saw you laughing
This world makes you crazy
And you've taken all you can bear
Just call me up
'Cause I will always be there
And I see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you...."
Nang matapos siyang umawit ay ngingiti-ngiti siya sa akin na parang bata.
"Am I good? Did I do it right?"
"Pwede na." Kibit-balikat ko na sagot atsaka umiwas ng tingin.
"You just stared at me the whole time. So you were hooked with my voice." Wika niya atsaka iniabot ang gitara sa akin. " And the song.."
Hindi ako sumagot. Nakatitig lang ako sa gitara na aking hawak. This guitar, nobody can touch this. Lumingon ako sa kaniya. Sa kaniya ko lang ito ipinagamit ng ganoon. Kahit kay Miggy, hindi ko ito pinapahawak dahil palpak siya. Masira pa niya.
"My mom gave this guitar to me as a gift." naisatinig ko.
"Uh-huh. It's beautiful." Sagot niya at iniabot sa akin ang case nito. "Oh. Well, I know she's proud of you now. Wanna meet her someday."
