When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)

H54

Ik dacht dat het een ramp zou zijn om één huis met Robert te delen. Maar het is oké. Het is niet dat ik me dag en nacht aan hem irriteer maar hij blijft een apart geval. Meestal weet ik niet wat hij wil of hoe hij het wilt. En zijn gevoelensverwisselingen zijn nog het ergst. Op een moment kan hij heel aardig zijn, op het andere moment voel je je helemaal buiten gesloten door hem. Hij is en blijft een grote raadsel.

Het is al dag 4 in mama Julia's huis. Nog een dag en dan komen Julia en David weer terug van hun huwelijksreis. Het is raar dat ik haar straks weer mama moet noemen. Het woord mama moet een grote betekenis voor je hebben. Voor mij is het niet meer dan een woord. En dan heb je nog de situatie dat ik hier nog een interview en een job voor een tijdschrift heb. Dat is nog een paar dagen extra blijven. Maar dat gaat wel lukken, en Rachel en haar vriend zijn zo aardig dat ze me vast wel met alles willen helpen.

Ik schiet uit mijn gedachten als ik Robert's lach luid van beneden hoor. Ik raak nieuwsgierig en loop de trap af naar beneden. "Mister Brown. Nooooo. Mister Brown!" schreeuwt hij lachend. Als ik de woonkamer binnen loop zie ik hem op zijn rug op de vloerkleed liggen met Beau op zijn buik.

"What the hell. Wie is Mister Brown?" Vraag ik en ik ga naast hem en Beau zitten. De puppy kwispelt lief met zijn staart en keert zich nu naar mij om. Ik heb nu al zijn aandacht.

"Dit ding hier" hij wijst naar Beau.

"Dude, dit is Beau" zeg ik. Hij kijkt teleurgesteld als hij Beau wil oppakken maar de puppy rent weg van hem en begint richting de keuken te rennen.

"Hij is bruin, en het is een jongen" zegt hij geïrriteerd "dus Mister Brown". Hij trekt zijn shirt recht en gaat tegenover me in dezelfde houding als mij zitten."Als ik zijn vader ben heb ik 50% recht om zijn naam te verzinnen". Hij kijkt me strak aan met zijn lichtblauwe ogen.

"Het blijft Beau, je weet niet hoe idioot Mister brown klinkt" zeg ik. Ik merk al dat ik boos begin te worden, maar het is gewoon Beau.

"Mister Brown is de perfecte naam voor een hond, Ancelotti", zijn stem klinkt hard.

"niet".

"wel".

"Ik ga geen wel, niet spel met je spelen" zeg ik.

"Dat wil ik ook niet weet je, ik ga oke? Veel plezier nog in mijn huis" met die woorden staat hij op en loopt kwaad weg. Ik hoor hem luid mompelen en even later slaat de deur dicht.

Nadat ik wat te eten heb gemaakt en met Beau heb gespeeld in de tuin is het al richting 9 uur. Robert is nog steeds niet thuis en Rachel is vandaag ook niet gekomen. Ik heb net nog met mijn beste vriendin Diana zitten bellen en het deed me echt even goed om te weten dat het goed met haar gaat. Ze zei dat ze laatst voor een job in Madrid was en ze heeft Cristiano Ronaldo niet gezien zei ze toen ik het haar vroeg, Irina Shayk heeft ze met een kale vent in een club gespot. Niks vreemds voor haar als ze vreemd gaat. Toen ik haar over me vader vroeg zei ze hem ook niet gezien te hebben. Wat opzich wel heel logisch is. Ik zet de tv op een andere zender en pak een deken voor mezelf. Ik ga op de bank liggen met de deken om me heen en probeer niet aan morgen te denken. Ik moet mijn moeder dan weer onder ogen komen...

Ik wordt wakker door het dichtslaan van een deur. Ik schrik op. De tv staat nog steeds aan. Ik hoor voetstappen richting de woonkamer en Robert staat in de deuropening. Ik schrik me dood en moet een gil onderdrukken als ik hem daar zo zie. Zijn gezicht zit vol bloed, zijn shirt en zijn handen ook. Hij heeft een pjnlijke blik in zijn ogen en zijn haar staat alle kanten op.  "God damn. Wat heb je gedaan!?" roep ik geschrokken uit. Hij ziet er geschrokken uit als hij mijn stem hoort. Hij had me vast niet in de woonkamer ingeschat. "Robert? Wat is er gebeurt?". ik loop naar hem toe en breng mijn hand naar zijn gezicht. Hij slaakt een kreun van pijn als ik met mijn hand over een snee in zijn lip ga. "OMG, omg sorry. Ga zitten. Ik... ik pak een ehbo dood. Robert wat heb je gedaan?" Ik raak in paniek en weet niet meer wat ik doe. Wat heeft hij gedaan? Tot dat ik Robert hand op mijn arm voel.