When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)

H7

💫POV Cristiano Ronaldo💫
We hebben training en Karim kijkt me de hele tijd al boos aan. Met zijn blauwe oog. Hij had het verdient! wat denkt hij wel? Nu vragen jullie je af waarom ik met hem gevochten heb.
1. Karim en ik konden het al vanaf het begin niet met elkaar vinden, 2. Na de training van gisteren had ik gehoord dat hij achter me rug om praatte 3. Wattefuck doet hij met Addie?
Dus ik liep naar zijn kamer toe en wou hem vragen wat voor leugen hij weer over me had verzonnen, toen zag ik haar op zijn bed zitten. Met mijn shirt aan. Ik verzon een leugen en heb met Karim gevochten nadat ik de deur op slot heb gedaan. Ik schop de bal richting Karim en hij kan hem nog net ontwijken. "Kijk eens uit!" roept hij. Ik grijns. Opeens zie ik haar staan. De dochter van onze coach, Adriana Ancelotti. De jongens hebben haar ook gezien en iedereen begint fanatieker mee te doen. Er worden dingen naar elkaar gefluisterd. Dude, wat een meisje wel niet kan doen. We hebben nog 5 minuten training.

Ik zie dat Karim naar Adriana loopt na de training. Ik schenk er geen aandacht meer aan en ik loop richting de trainingscomplex. Opeens loopt ze kwaad mijn kant op en ze duwt me naar achteren. "Wat heeft dit te betekenen?!" roept ze. Waow de chika is weer bezig!! Ik grijns "Wat is er nu weer Addie?". "Wat?!" gilt ze. Ik hou ervan al ze zo doet. "Ik bedoel..." maar ik kan me zin niet af maken. "IS DIT EEN GEWOONTE IN 'HALAMADRID' LAND WAARIN ARROGANTO DE BAAS IS OM MENSEN DIE TEGEN RONALDO ZIJN IN ELKAAR TE SLAAN?!" roept ze en ze begint me te slaan op me borst. Ik krijg spontaan de slappe lach en hou haar armen vast. Ze kijkt me verward aan "waarom lach je?". Ik sla me armen om haar heen en we zijn gewikkeld in een lastige knuffel. "Addie, waarom zo boos hou je van Karim?" fluister ik in haar oor. Mijn hart begint sneller te kloppen dan toenet. Wat als ze Ja zegt. Dan niks dan regel je een andere chik. Ze maakt zich los en kijkt me lachend aan. "Ja, ik vind hem leuk. Problemen mee Arroganto". Het komt als een knal. Ik weet niet waarom maar het lijkt net alsof de bijnaam die zei gebruikt klinkt als een scheldwoord. Ik zie Ancelotti vanuit me ooghoeken naar ons toe komen. "Jongens wat doen jullie?" hoor ik naast me maar ik ben te druk met mijn eigen gedachten. "Niks" zegt Adriana en ze loopt weg. Ik staar haar na. Waarom raakt dit me opeens?

💫 POV Adriana💫
Ik loop kwaad naar binnen en loop met de trap naar de 3e verdieping naar Karim's kamer. Van woede trap ik een prullebak om. Klootzak! had je de blauwe plekken op Karim's arm gezien? ik klop op de deur en hij doet open. Ik sla me armen om hem heen en geef karim een lange knuffel.

💫POV Cristiano💫
Ik storm even later het gebouw in en loop naar me eigen kamer. Ik haat mezelf, ik haat haar! Nee. Als ik naar me kamer loop zie ik ze met elkaar knuffelen. Toenet was ik de gene die met haar was, nu hij! wat bezield haar. Ik loop mijn kamer in en trap tegen alles wat los zit. Ik knal de raam open en gooi alle parfumflesje naar beneden. Ik knal de deur weer open en loop naar de conditiezaal.

Ik ren op de loopband totdat ik niet meer kan. Daarna val ik in slaap op de bank ik de gang. Ik heb nog nooit verloren. Ik verlies mijn positie in de opstelling niet, ik verlies niet zo snel wedstrijden, Ik krijg alle modellen, actrices, wie ik ook maar wil maar zij kiest de kant voor Karim..

💫POV Adriana💫
Het is ochtend en ik heb dankzei mijn vader in een kamer op de trainingscomplex geslapen. Ik loop gapend de trap af. Het is nog maar 6 uur maar ik wou snel weg gaan voordat de chaos weer begint. Trouwens Thomas had me gebeld dat ik ben gevraagd voor lentecollectie Louis Vuitton. Die moet je natuurlijk wel aan nemen. Ik pak een appel van eens schaal in de restaurant en ik loop door de gang naar buiten. Vanuit me ooghoeken zie ik iemand op de bank liggen. Ik draai me om en loop er heen. Cristiano. Mijn hart smelt als ik hem kwijlend daar zie liggen. Met zijn shirt een beetje verschroven zodat je zijn sixpack ziet. Zijn haren in de war met een beetje kwijl op zijn wangen. Zonder na te denken veeg ik het kwijl weg van zijn mond. Ik krijg een idee en ik loop weer naar de kamer waar ik net sliep. Ik pak de deken en loop weer terug. Voorzichtig stop ik hem in. Zijn ogen gaan knipperend open en hij grijnsd als hij mij ziet. "hey addie" fluistert hij moe. "Hy" zeg ik. Opeens voel ik zijn armen om me heen en hij trekt zih tegen me aan. "Niet doen!" gil ik lachend. Hij begint me te kietelen en ik kietel hem terug. We zijn gewikkeld in een soort worstelwedstrijd. Ik lig tegen hem aan omdat ik anders van de bank af val. Hij heeft een arm om me heen geslagen. "ik moet gaan" zeg ik. "nee" zegt hij en hij verstevigd zijn greep, "ja". "nee". Ik geef hem een kus op zijn wang uit het niets en ik sta op en loop weg. Ik weet niet waar dit opeens vandaan komt. Gisteren wou ik hem nog op zijn bek rammen en vandaag wil ik hem bespringen?! "Addie!" roept hij. ik draai me om en kijk hem vragend aan. "Je telefoon!" hij staat op en loopt met een glimlach naar me toe. "Dankjee" zeg ik. Ik loopg weer verder en hij roept me weer "Addie?" ik draai me grijnzend om. "Vergeet me niet te bellen".