When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)

H2

Ja, ik zit helemaal vooraan in de tribune met allemaal gillende hooligans. Leuk. Ik dacht dat er mensen bestonden bestonden die vip tickets voor me konden regelen, maar Thomas is daar niet één van. 

Óveral schreeuwne mensen HALA MADRID. En ik heb geen eens een Real Madrid shirt aan. Wat opzich niet zo slim van me is. Ik heb mijn gewone kleren aan met een DKNY zonnebril op. Ik heb me ook opgemaakt en heb me haar geföhnd. Lijkt niet echt geloofwaardig als ik zeg dat ik bij de hooligans hoor. 

Mijn zonnebril valt op de grond als een van de hooligans perongeluk tegen me aan knalt. Er komen verschrikkelijke barsten in het glas. De hooligan kijkt me geschrokken aan. 

''Het spijt me, Sorry'' zegt hij. 

''Maakt niet uit'' zeg ik met een vriendelijke lach. Voor ik mijn zonnebril kan oppaken pakt een meisje van rond de 16 gillend mijn arm vast.

''OMG'' gilt ze. 

''Rustig aan'' zeg ik, ze heeft me waarschijnlijk herkent en is een van mijn grootste fans. 

''OMG'' gilt ze weer, dit keer luider. 

'' Je hoeft niet te schreeuwen, echt waar'' wil ik haar duidelijk maken. Maar zoals gewoonlijk ben ik binnen 5 minuten omsingeld tussen een groep hooligans/tieners. "Jongens", ik probeer me te bevrijden maar het lijkt net alsof de hele tribune met me op de foto wil.

"Adriana alsjeblieft, alsjeblieft!" smeekt een meisje naast me omdat ze op de foto wil. Ik kijk geschrokken om me heen en bedenk me de gevolgen van deze gebeurtenis als het zich op TV af zal spelen. Mijn beide armen worden opeens vast gepakt door mannen met een zwart pak en ik wordt meegesleurd. Uit paniek kan ik geen éen woord zeggen.Ze doen een deur open en duwen mij naar binnen.

"Hi Paps" zeg ik stotterend als ik recht tegenover mijn vader sta.

"Nu naar de dug out!" zegt hij kwaad en hij loopt met grote stappen weg.

"pap!" gil ik en ik ren achter hem aan.

Hij draait zich opeens om en ik knal tegen hem aan.

"wat?" Vraagt hij.

''Wat is een dug out nou precies?" vraag ik terwijl ik naar mijn voeten kijk.

Het is een paar seconden stil als hij zegt "Aan de rand van het veld, Zitplaatsen". Ik knik gehoorzaam en loop achter hem aan. Als we op het veld staan hoor ik iedereen weer schreeuwen, maar dit keer 100 keer luider. 

💫 Flashback 💫

Ik schop de bal naar mijn vader, hij doet net alsof hij hem niet tegen kan houden en de bal gaat de doel in. Goal! Ik juich blij ook al weet ik dat hij het expres de bal heeft laten gaan. Hij is professioneel voetballer. 3 jaar geleden toen ik 6 jaar was zou het wel lukken.

"We hebben wel genoeg getraind hé Addie" zegt hij en hij gaat op het gras zitten. Heel vaak heeft hij geen tijd en is hij weg als hij terug is gaan we meteen voetballen. "Ja, het was weer leuk" zeg ik en ik ga naast hem zitten. "Wat wil je worden als je groot bent?" vraagt hij. Dat doet hij altijd nadat we een potje hebben getraind en altijd geef ik hem de antwoord waar hij op wacht. "Voetballer!" schreeuw ik blij. Hij glimlacht "Volgende week weer trainen?". "Afgesproken".

Als we thuis zijn komt mijn moeder aangerend. Met haar maatje 34 en lange benen staat ze in 3 seconden naast ons. Ja je moet er maar wat voor over hebben om model te zijn. "Adriana, je bent gekozen voor een reclame!" zegt ze blij. Ik glimlach en kijk naar mijn vader, hij heeft een kleine glimlach op zijn gezicht. Hij wil niet dat ik dit doe. "Julia, weet je het zeker?" vraagt hij. Mijn moeder kijkt hem argwanend aan. "voor iemand die bijna nooit thuis is zeg je teveel" zegt ze. "Wanneer is het?" vraag ik om van onderwerp te veranderen. "Vrijdag gaan we een week naar Londen!" zegt ze blij. Maar mam dan moet ik trainen...

💫 End Flashback 💫

Ik loop naar de dug out en ga zitten als ik opeens weer geroepen word ik draai me om en zie dat het Cristiano is. Hij loopt lachend naar me toe en fluistert met een grijns in me oor "Addie, verkeerde dug out". Fack. Ik sta met een rood hoofd op en loop awkward naar de goede. 

De wedtrijd is ondertussen begonnen. Karim zit naast me. Hij is vandaag reserve. We praten over van alles en nog wat, maar mijn gedachten liggen nog bij het voetbal. Misschien was het enige wat ik goed kon voetballen. En nu, nu ben ik nergens goed in. Mijn vader was altijd zo trots op me en ik mis dat. 

''Waar denk je aan?'' vraagt Karim. Hij kijkt lief naar me. 

''Voetbal''. 

''En wat nog meer?''. 

Stilte. 

''Lang verhaal in het kort. Ik was vroeger echt een voetbalmeisje, en nu ben ik een bitch'' zeg ik. Hij moet even grinneken.

''Misschien heb je wel wat training nodig om weer dat voetbalmeisje te zijn?''

''Ja, dat lijkt me wel handig'' zeg ik. Duh, dumbass.

''Ik bedoel training van de enige echte Karim Benzema?'' hij trekt een wenkbrauw omhoog. Lachend sla ik mijn armen om hem heen. 

''Wanneer?'' vraag ik blij. 

"Karim, omkleden" zegt mijn vader opeens en Karim staat meteen op en trekt zijn shirt recht voor mijn gezicht uit. Damn. Als hij ziet dat ik naar zijn sixpack kijk grijnst hij even.

''Woensdag 3 uur?'' vraagt hij terwijl hij zijn shirt aan trekt.

''Deal'' antwoord ik. Hij volgt nog wat laatste instructies van mijn vader en loopt dan naar de zijkant van het veld. Hij springt een paar keer op een neer. Een kleine minuut later komt Cristiano het veld uit gelopen. Hij geeft de tribune een applaus en gooit zijn beenschermers weg. 

Cristiano gaat met een plof naast me zitten als hij iedereen behalve mij een high five heeft gegeven en zijn schoenen heeft uitgetrokken. Hij ruikt naar zweet. Ik kijk hem aan en zie dat zijn haar helemaal hetzelfde is als voor de wedstrijd. goeie gel. Er lopen een paar zweet druppels op zijn voorhoofd en hij kijkt nu fronsend naar de wedstrijd en roept iets in het Portugees.

"Waarom staar je me aan Addie?" Vraagt hij opeens en hij kijkt me eindelijk aan met een frons in zijn gezicht.

"Ik staar je niet aan,nu staar je naar mij" zeg ik. Oh bitch. Hij zegt niks en kijkt weer naar de wedstrijd. De rest van de wedstrijd bemoeit hij zich niet meer met mij. Tot minuut 70. 

"hebben ze jou geen jas gegeven?" vraagt hij.  ik kijk naar mijn kleren en besef dat ik het eigenlijk best wel koud heb. Mijn vader zit ondertussen zijn longen eruit te schreeuwen.

"nope" zeg ik.

Hij staat op en zegt tegen een man " Carlos mag ik een deken?" de man holt weg en komt terug met een deken van Real Madrid. Ronaldo geeft de deken aan mij en ik kijk hem dankbaar aan.

"Bedankt Cristiano" zegt hij met een grijns "wat ben je weer aardig".

Ik kijk hem awkward aan terwijl ik de deken om me heen wikkel. "Bedankt Cristiano, wat ben je toch weer aardig" doe ik hem na met een pieptstem.

We praten de rest van de wedstrijd niet meer en ik zit op mijn op Twitter te kijken. Adriana Ancelotti is wereldwijd trending topic. Ronaldo ook maar ik weet niet of dat komt omdat hij goed heeft gespeeld ofzo of dat het met mij te maken heeft.

"Goaaaaaalll!!!" word er opeens geschreeuwd. Ronaldo en de rest staan op en beginnen te schreeuwen. "goaallll Benzema!" word er geschreeuwd via de luidspreker. Ik zie Benzema rennen en ze gaan met zijn allen op elkaar liggen en trekken aan elkaar. Benzema maakt zich los en holt met een big smile naar de dug out. Hij wijst naar mij en ik sta op om hem een knuffel te geven.

Madrid I love you.