When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)

H47

Heeeeeeeeey allemaaal
Dit is echt een lang hoofdstuk geworden, maar ik hoop dat jullie het wel leuk vinden. Waarom staat er eeen foto van cristiano en irina boven dit hoofdstuk?? Leees maar verder om daar achter te komen!

Ik liep naar binnen en het eerste wat ik zag was mijn moeder. Ze had mij ook gezien en had een geschrokken uitdrukking op haar gezicht. Nu komt het. Ik haalde diep adem en liep met een grote lach naar haar toe. Ik sloeg mijn armen om haar heen en snoof haar geur in me. Ik herkende dit niet. Dit voelde niet als mijn moeder, dit was zo anders. Ik had niet het gevoel dat dit mijn moeder was, ik wist niet wie de vrouw was die ik nu zat te knuffelen. Ik voelde haar spieren gestrakken om me heen. Ik wist dat ze geschrokken was, en dat was te merken ook. Toen ze me los liet zaten haar ogen vol met tranen.
"Ik ben zo blij dat je bent gekomen! Ik wist het!" Roept ze blij uit. Achter haar zie ik David Davidson aankomen, ook hij heeft een grote grijns op zijn gezicht. Hij legt een hand op mijn moeders schouders en mijn moeder kijkt hem gelukkig aan.
"Dit is nu dus mijn man, Adriana". Ik keek hem een tijd lang aan, hij had blauwe ogen die me vrolijk aanstaarde. Zijn ogen leken op die van zijn zoon
"Fijn dat je bent gekomen" zei hij. Ik glimlachte heel even tot ik Robert en Rachel Davidson aan zag lopen. Ze liep naar me toe en stelde zich voor. Ze had lang donkerblond haar dat netjes opgestoken zat en een nauwsluitende jurk wat haar mooie figuur goed uit liet komen.

Mijn moeder had niet echt veel familie. Haar ouders waren op jonge leeftijd gestorven, misschien was dat de reden wel dat ze zo succesvol is geworden. Als je iets echt wilt zeur je niet over de weg die je moet afleggen maar bereik je de eindpunt hoe moeilijk het ook is. Haar eindpunt was rijkdom bij mijn vader. Rijkdom en aandacht. Niet de aandacht van mijn vader maar van iedereen.
Mijn moeder had verder alleen nog een zus. Tante Kirzia. Ze belde mn moeder vroeger niet echt. Alleen als ze de maand niet rond kwam kregen we een telefoontje. Tante Kirzia was getrouwd en had 3 kinderen. Maar zei was ook niet op de bruiloft.

Ik zat op een van de stoelen rond te kijken naar het beeld voor me. Mensen stonden te kletsen, dansen, te eten en voor al te genieten. Ik zag Victoria Beckam en zwaaide even naar haar. Toen ik me omkeerde zag ik Robert in de stoel naast mij zitten.
"Waar wou je straks overnachten?" Vroeg hij me. Waar ik straks wou overnachten? Niet bij jou.
"In een hotel" antwoordde ik een paar seconden later en ik keek op zijn Rolex horloge die hij om had. Het was inmiddels al richting 1 uur en waarschijnlijk zou het dan ook eindigen.
"In welke hotel zitten jullie?" Vroeg hij. En dat was een verdomd goeie vraag want Cristiano had de hotel uit gekozen en betaald. Ik keek hem aan en zag dat hij me in zich op nam. Toen barstte hij in lachen uit.
"Geen hotel? Niet waar?" Ik antwoordde niet en staarde voor me uit. "Mijn lieve stiefmoeder zegt dat je bij ons mag overnachten" toen bukte hij zich naar me toe en fluisterde in me oor "we zullen er een gezellige nacht van maken, Ancelotti".
"Ja, daar ben ik me ook zeker van" zei ik poeslief toen mijn moeder aan kwam lopen. Ze had een grote grijns op haar gezicht en keek ons alle twee stralend aan. "Adriana, als je geen plek hebt om te verblijven zometeen kan je bij ons logeren. David en ik verblijven een paar dagen voor ons huwelijksreis in het buitenland " zei ze. "Nee bedankt, ik vindt wel een hotel" zei ik maar ze leek niet echt overtuigd. " Je kan op dit moment nergens een beschikbare plek vinden" zei ze "en trouwens ik ben over een paar dagen terug en ik wil wel met je bijpraten. Is een weekje te veel gevraagd?" Vroeg ze, ik zag de blijheid in haar ogen dus accepteerde ik haar voorstel maar. Ik moest er ook nog achter komen wat Robert met de woorden van vandaag bedoelde. Robert wist vanaf het begin dat mijn moeder vreemd ging, ik weet het zeker maar ik wil weten hoe lang dit zich afspeelt. En waarom ze vreemd ging. Mijn moeder liep weg en naast me hoorde ik Robert lachen.
"Klaar voor onze date vanavond?"

Rond 1 uur s'nachts gingen mijn moeder en meneer Davidson op huwelijksreis, ze zouden naar het vliegveld rijden met een witte versierde limousine naar het mooie Ibiza. Ze zouden er 5 dagen blijven en dan weer terug keren. Dat betekend dat ik 5 dagen bij de lieve familie mag logeren. Lucky me.
Iedereen zwaaide de nieuwe echtpaar uit. Ik schrok uit mijn gedachten toen ik de arm van Robert om me heen voelde. "Kunnen we nu gaan? Of moet je nog huilen om je moeder?" Vroeg hij, de klank in zijn stem was een en al sarcasme. Ik zei niks en achtervolgde hem naar zijn BMW. "Moet je je zusje misschien niet naar huis brengen?" Vroeg ik nieuwsgierig. Hij trok zijn wenkbrauwen op en antwoordde "mijn zus is damn 25 jaar oud". Oh. Ik stapte in en voor ik mijn gordel om kon doen begon hij met hoge snelheid weg te rijden.
"We zitten niet in een formule 1 race" zei ik droog. Hij keek me onverschillig aan en rolde met zijn ogen.
"Waar gaat je 25 jaar oude zus heen?" Vroeg ik een tijd later om de stilte te verbreken. Hij zei niks. Ik staarde weer voor me uit en zei ook niks meer. "Mijn zus woont met haar vriend" zei hij. Ik zei niks meer en sloot mijn ogen. Een gesprek beginnen met de ohzoknappe en coole Robert zat er vandaag niet in. Eerlijk gezegd denk ik dat het er nooit in zal zitten..