When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)

h57

Hi! Ik wil me verontschuldigen, omdat ik zo lang niet heb ge update. Hier komt de nieuwe hoofdstuk dan eindelijk, maar om het weer goed te maken update ik er vandaag 2 achter elkaar!

PS. hebben jullie de foto van Robert al gezien hier boven. Arme Robbie.

Enjoy!

Lots of love. :) M

Met hoofdpijn sta ik voorzichtig op. Ik ben moe, heel moe. Het gesprek met mijn moeder gisteren heeft me aan het denken gezet en of dat nou zo goed of slecht is, daar ben ik niet over uit.

Ik pak ondergoed en een handdoek uit de kast en loop de kamer uit. In de hal kom ik oog in oog met Robert. Na onze 'ruzie', 'meningsverschil' of 'gevecht' hebben we niet meer echt met elkaar gepraat. We hadden zoals gewoonlijk weer ruzie om de kleinste dingen. De laatste keer was het om 'mag Robert wel of niet uitgaan op de laatste dag zonder onze ouders?'. Ik weet het. Ik had hem gewoon zijn gang moeten laten gaan en me gedeisd moeten houden, want uiteindelijk ben ik er niks mee op geschoten.

Robert kijkt me kort aan en loopt dan zijn eigen kamer binnen. Met een zucht loop ik naar de douche en zet het warme water aan. Here i go.

Na het douchen trek ik mijn kleren aan en loop ik naar beneden om te ontbijten. Ik heb net ook even over de Londen situatie na gedacht en ik denk dat ik het ga doen. 1 jaar in Londen blijven, het is niet iets om dood van te raken. En misschien helpt het me om een nieuw leven op te bouwen, zonder Cristiano en zonder alle ellende dat het met zich mee brengt.

Als ik de woonkamer binnen loop zie ik Robert en David naast elkaar op de bank zitten. David heeft zijn handen in elkaar gevouwen en Robert zit met gebogen schouders te knikken. Volgens mij hebben ze net een vader-zoon-gesprekje gehad.

Als David mij heeft opgemerkt staat hij op.

''Goedemorgen, Adriana'' zegt hij met een korte glimlach.

''Goedemorgen,'' glimlach ik.

''We gaan over een half uur ontbijten, we dachten er aan om buiten te ontbijten.'' zegt hij, hij geeft me een schouderklopje en loopt de kamer uit. Even later hoor ik zijn voetstappen op de trap.

Ik neem plaats op de bank tegenover Robert en staar via het raam naar buiten. De tuinman is bezig met de tuin. Volgens mij was zijn naam Santiago.

''Santiago is al getrouwd'', hoor ik Robert zeggen.

Ik moet lachen om zijn opmerking en draai mijn hoofd om. Hij kijkt me aan met een ondeugende glimlach. Voor ik antwoord kan geven gaat mijn telefoon af. Ik pak het op van tafel en staar naar het scherm. Dit kan niet waar zijn.

''Wie is het?'' vraagt Robert. Met en nieuwsgierige blik gaat hij naast me zitten en staart naar mijn scherm.

''No way'' zegt hij alleen maar. 

Ik haal diep adem en neem op. Ik breng de telefoon naar mij oor, terwijl ik mijn adem in hou.

''Adriana?'' is het enige wat hij zegt. Ik hap naar adem, kan helemaal niks zeggen. ''Adriana, ik moet je wat vertellen'', zegt hij. Nu pas hoor ik de pijn in zijn stem. Het scheurt me van binnen.

Het is even stil aan de andere kant van de lijn.

''Hoor je me?'' vraagt Cristiano.

''Ja'' zeg ik. Mijn stem schort en zacht.

''Hij is dood''. Miljoenen gedachten schieten door mijn hoofd. Mijn vader? Junior? Alfie?

''Wie is dood?'' vraag ik met een trillende stem.