En de weken gingen als een sneltrein voorbij.Het is goed tussen Cristiano en mij. Het is nu veel beter dan vroeger en we hebben meer respect met elkaar. Hij laat mij, mijn gang gaan en zo ook andersom. Door al het werk en alle drukte zien we elkaar soms dagen niet. Hij is naar het buitenland voor zijn werk en ik ben overal en nergens.
Cristiano heeft nu veel meer respect voor 'ons', maar toch is het de oude. Het is en blijft Cristiano waar ik zoveel van hou. Het is en het blijft Cristiano Ronaldo Avero Dos Santos. Dé Cristiano Ronaldo. De topscorer aller tijden van Madrid, de topscorer van Portugal, man met de meeste 'golden foot' op zijn naam en één- of zoals hij het liever zegt- dé beste voetballer van de wereld.
Met Junior gaat het goed, super zelfs. Ik heb hem nog nooit zo blij en zo vrolijk gezien. Hij gaat zoals vroeger weer een paar dagen naar Portugal en komt een paar dagen naar ons huisje in Madrid. Ook gaat het goed met mijn relatie met de moeder van Cristiano, ze is echt een schatje. Met de zus heb ik ook op de week contact. Ook heeft mijn moeder me een paar keer gebeld om te vragen hoe het met me gaat- natuurlijk heeft ze alleen maar gebeld om me te herinneren dat ik nog 4 weken heb om te beslissen of ik de Gucci baan aannemen.
Met wie ik niet contact heb is mijn vader en natuurlijk Robert.
Mijn vader heeft altijd gelijk gehad en nu nog steeds, maar ik hou van Cristiano hoe hij is en hij zal niet veranderen. Mijn vader heb ik gesproken, één keer en geloof het of niet, hij was blij me te zien. We hebben afgesproken dat hij elke vrijdagavond naar ons toe zou komen- hij is nog geen enkele keer komen opdagen.
Robert, Robert, Robert. Ik lieg niet als ik zeg dat ik elke dag nog aan hem moet denken. Ik hou van hem. Ik wil bij hem zijn, maar meer kan ik er ook niet over kwijt. Ik mis hem nog elke dag en ik krijg een leeg gevoel als ik aan hem denk. Ik app'te hem nog elke dag met de hoop dat hij zou reageren, hij reageerde niet, terwijl hij het wel las. Na 2 weken heeft hij geblokkeerd en het deed pijn, want... Komop, jullie kennen Robert. Hij was cute en ook al deed hij alsof ik niks voor hem betekende- hij was degene die me staande hielt en hij was degene die mij beschermde en hij was het dat... ik denk dat hij degene was dat me weer van me zelf liet houden.
Het is herfst. De openhaard staat beneden aan en we hebben de hele huis een kleine make over gegeven. De nette klassieke banken zijn vervangen in donzige grote grijze banken met grote dekens als accesoire en lekker veel kussens. Ook een grote tapijt en een paar kaarsjes zorgde voor een veel warmere sfeer...
Opeens gaat de bel. Met de gedachten dat het Cristiano is die net terug is uit het buitenland snel ik naar de deur.
"Schat!" Roep ik enthiousiast als ik de deur open, maar blijf al snel stokstijf staan met mijn hart dat een omgekeerde salto maakt. Het is Cristiano niet.
"Adriana kunnen we praten?"
Het is hem. Het is Robert en hij is hier om met me te praten...---------------------------------------
3 MAANDEN LATER.
'Ad, we komen te laat voor de première!'.
'Ik kom eraan!', roep ik van boven en doe nog snel mijn louboutins aan onder mijn nauwe, lange zwarte jurk met een uitdagende split bij mijn been. Een klassieke look is altijd goed.
'Moeten we echt naar de premiere van die gucci campagne van je? Ik weet veel leukere dingen om te doen', roept hij weer.
'Je moet even naar boven komen, ik krijg de rits van mijn jurk niet dicht', roep ik terug, waarna ik meteen voetstappen de trap op hoor komen.
Ik voel twee paar handen op mijn rug die mijn rits omhoog trekken.
'Wat ben je toch een lelijkerd weer Ad', zegt hij grijnzend en geeft me een kus op mijn wang.
JE LEEST
When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)
Random-VOLTOOID- "Ben je altijd zo?" vraagt hij. Zijn glimmende ogen nemen me arrogant in zich op en zijn mondhoeken krullen zich in een grote grijns. "Hoe ben ik?" vraag ik. Ik kijk hem meedogenloos aan, voor zo ver ik daar goed in ben. "Arrogant" zegt...