Na 62 hoofdstukken is er dan ook (eindelijk) een einde gekomen aan dit boek.
Sommige van jullie kunnen het een goede einde vinden en sommige van jullie zal denken, 'waar slaat dit op? Het is toch een Cristiano Ronaldo fanfic?'.
Ja- het is een Cristiano Ronaldo fanfic en ik zal nu verlaten waar het op slaat: in het kort, je krijgt niet altijd alles in het leven.
Je kan iemand niet keer op keer vergeven, ook al weet je donders goed dat jullie bij elkaar horen en dat jullie voor elkaar bestemd zijn. Soms moet je kiezen voor jezelf en hieraan geef ik Adriana gelijk, want: wie je ooit heeft gebroken kan nooit de persoon zijn die je hart weer repareert.
Na 62 hoofdstukken vol humor, haat en liefde ben ik dan toch ook aan het einde gekomen van dit boek, ongeacht of je de laatste hoofdstuk goed of slecht vind.
Ik wil iedereen maar dan ook iedereen bedanken die dan maar ook 1 bladzijde heeft gelezen, en een grote bedankt voor alle mensen dat hebben gevoted. En een grote bedankt voor M. je weet zelf wel wie je bent. Zonder jouw gekke ideeën/aanpassingen/uitbarstingen van het enthousiaste zou dit boek nooit de 62 hoofdstukken hebben gehaald en zoveel gelezen zijn. Jij was diegene aan wie ik het als allereerst liet zien toen ik op een dag hoofdstuk 1 had geschreven, en het als mijn eerste verhaal wilde publiceren. Natuurlijk nooit wetend dat het de 25k zou halen.
Ik weet dat een groot deel van jullie al halverwege gestopt is met lezen, maar degene die nog lezen, jullie zijn de echte MVPers.
---> BELANGRIJK. (3)
1. Misschien komen Adriana en Cristiano elkaar wel snel weer tegen, want Cristiano zal er vroeg of laat achter komen dat het zijn zoon is. Iemand die een vervolg wil schrijven? Dus BOEK 2.
2. Ik begin een nieuwe voetbal fanfic over David Luiz. Aan het einde zal ik een korte stuk plaatsen om een beeld te geven waar het over gaat en ik zal het alvast zeggen, dit wordt de beste boek dat ik ooit heb geschreven en gaat 'When I fall in love with you' zo hard overtreffen. STAAT NU OP MIJN ACCOUNT.
3. Ik heb eigenlijk geen 3. Oh, hieronder een korte stuk van -> FALLING, FORWARD, FOOTBALL. [DAVID LUIZ- FANFICTION] READ IT READ IT.
'Het begon eigenlijk als een soort spel. Ik wilde met haar spelen en zo ook andersom. We hadden alle twee gewed op onze contract, als het ons niet zou lukken zouden we alle twee onze contract ontbinden. Alleen ik speelde vals, en zij kreeg dat door', hoor ik David zeggen.
'Waarom speelde je vals?' vraagt de vrouw die tegenover hem zit.
'Ik wilde haar niet kwijt raken, toen, toen ik eigenlijk nog niks van haar wist. Ze leek net op een gesloten boek en ik wilde het lezen. Ik kon haar niet loslaten, ik had tenslotte zo veel vragen over haar'', legt hij uit.
'En nu? Zou je het nu anders doen? Nu je weet wat het allemaal heeft veroorzaakt?', vraagt ze.
Even kijkt David op en we komen oog in oog. Hij heeft een betekenisvolle blik op zijn gezicht en even opent hij zijn mond, maar sluit het dan weer. Hij schud zijn hoofd en geeft dan antwoord, het antwoord dat ik ook van hem zou verwachten; 'Nee, ik zou het niet anders doen. Als ik het anders had gedaan dan zou ik nu niet zoveel van haar houden'.
'Dat is een belangrijke punt. Denk je dat zij het anders wou?', vraagt ze.
'Ik was nooit op de hoogte van haar. Ze was altijd... gewoon zichzelf. Ik vroeg haar altijd of het wel goed met haar ging, ook al was ze blij, ik deed het om er zeker van te zijn dat ze niks mankeerde. Ik wist zeker dat ze er op een gegeven moment genoeg van kreeg, maar voor mij was het een gewoonte geworden.'' David kijkt me niet meer aan zoals net. Hij staart naar zijn schoenen met de tranen in zijn ogen. Ook al kan ik zijn gezicht niet zien, altijd als hij naar zijn schoenen kijkt voelt hij zich rot.
'Weet je ook waarom je dit deed?'
'Ja,' zegt hij zacht en hij wrijft even in zijn ogen. Hij kijkt op en maakt weer oogcontact met zijn honingbruine ogen. 'Wanneer ik pijn had en uiteenviel heeft niemand me ooit gevraagd of het wel goed met me ging', zegt hij en de eerste tranen vallen over zijn wangen.
JE LEEST
When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)
Random-VOLTOOID- "Ben je altijd zo?" vraagt hij. Zijn glimmende ogen nemen me arrogant in zich op en zijn mondhoeken krullen zich in een grote grijns. "Hoe ben ik?" vraag ik. Ik kijk hem meedogenloos aan, voor zo ver ik daar goed in ben. "Arrogant" zegt...
