When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)

H28

"Adriana, kan je met me mee naar huis?" vraagt Junior na de wedstrijd. "Hoezo, wat is er dan?" vraag ik. Hij knippert een paar keer met zijn ogen naar de chauffeur. "Ik ben bang" zegt hij. "voor de chauffeur?" vraag ik lachend en hij knikt. Ahw. "Thuis is Jill er natuurlijk maar in de auto kan hij me ontvoeren!" roept hij. "hmm, dat lijkt me van-". "Alsjeblieft?". "Oke dan" zeg ik en hij glimlacht. "Hunter, ik ga Junior naar huis brengen. Breng jij Alfie?" vraag ik en Hunter knikt. Junior en ik lopen met de chauffeur naar de garage onder de stadion. "Stapt u in heer en juffrouw Ronaldo" zegt de chauffeur. "Euh, bedankt" zeg ik en we stappen in. Junior leunt meteen tegen me aan en valt al snel in slaap. Ahw. Als we zijn aan gekomen til ik hem op en ik loop naar de voordeur waar Helen op ons staat te wachten. "Kom maar snel naar binnen" zegt ze en ze sluit de deur als ik binnen ben. "Kom maar mee naar boven" zegt ze en we lopen naar Junior's megadeluxe grote kamer. Junior is ondertussen wakker geworden en begint plots te huilen. "Sssttt" probeer ik hem gerust te stellen. "Papaaa..." huilt hij. "Hij mist zijn vader" zegt Helen dood normaal. "Zoals gewoonlijk". "moet je hem niet bellen?" vraag ik terwijl Junior op mijn schoot zit te snotteren. "Ja ik ga hem nu bellen blijf jij bij Junior?" vraagt ze, ik knik en ze loopt weg. "Junior mis je je vader?" vraag ik en hij knikt zachtjes terwijl hij zijn duim in zijn mond steekt. "Hij is er nooit. Ik ben... bang dat hij ontvoert word" snikt hij. "Dat word hij niet". "Misschien wel en... misschien gaat hij weg". "Waar naartoe?". vraag ik. "Soms zegt hij dat hij weg gaat.. naar een verre land" zegt hij en hij huilt nog harder. "Ik mis mijn papa" snikt hij. "Hij verlaat je niet. Hij houd van jou" stel ik hem gerust en op dat moment knalt de deur open en komt Cristiano met een rood gezicht de kamer in. zijn ogen staan vermoeid. Hij loopt naar ons toe en slaat zijn armen om ons heen en begraaft zijn gezicht in mijn nek. "papa" snikt Junior en hij legt zijn ene hand om Cris en de andere om mij. "Ik verlaat jullie nooit" zegt Cris en geeft Junior een kus. "Adriana jij verlaat ons ook niet he?" Vraagt Junior. "Nee ik zal jullie nooit verlaten" bevestig ik hem en ik voel Cris glimlachen in mijn nek. "Doe je pyjama aan kleine huilzak" zegt Cris opeens en Junior staat op en trekt zijn shirt en broek uit. "KLAAR!" roept hij en hij gaat liggen in de grote tweepersoonsbed. "Kom!" schreeuwt hij blij en Cris staat lachend op en trekt ook zijn joggings broek en shirt uit en gaat ook onder de dekens. "Komop addie" zegt Cris. Ik sta lachend op "noway". Cris gooit zijn shirt naar mij "Kleed je maar om in de badkamer. Ik pak de shirt en loop naar de badkamer.

Ik trek mijn kleren uit en doe zijn shirt aan. Het ruikt naar Cris. Ik loop de badkamer uit en zie de meest schattige beeld in mijn leven oooooit. Cris en Junior slapend. Junior heeft zijn kleine armpjes om Cris heen geslagen. Ahw. Ik zou hier wel jaren naar kunnen kijken.. Ik loop naar het bed en buig me over Junior heen en geef hem een kusje op zijn wang. "Krijg ik geen kusje?" vraagt Cris met een glimlach. "Ik dacht dat jij sliep" zeg ik verontwaardigt. "Nou-" ik buig me naar hem toe en kus hem. "Wauw" zegt hij en ik ga naast de andere kant van Junior liggen. Zo liggen we even zonder geen van beide iets te zeggen. Junior mompelt wat in zijn slaap. "Ik wil dat dit eeuwig duurt" zegt Cristiano en ik kijk even opzij om te kijken of hij het meent. "Ik ook" fluister ik. "Je zou de perfecte moeder zijn" mompelt hij. "Jij bent de perfecte vader" Fluister ik. Het is weer een paar minuten stil als Cris zich omdraait en op zijn zij gaat liggen. Ik ga ook zo liggen en kijk gelukkig in zijn bruine ogen. Wauw wat hou ik toch van die ogen. Hij pakt met zijn hand mijn hand vast en verstrengelt zijn vingers met de mijne. Zo gelukkig was ik nooit in slaap gevallen.

💫 POV Cristiano 💫

Wanneer ik naar haar ogen kijk heb ik het gevoel dat ik alles aan kan. Wanneer ik zie dat ze gelukkig is ben ik gelukkig. Ik zal nooit opgeven en altijd van haar blijven houden.. Altijd.

Ze slaapt zo diep.. Zo vredig. Junior heeft zijn armen om haar heen geslagen. Hij moet vast een moeder gevoel hebben, een moeder die er voor hem is. Niet een moeder die hem heeft verlaten. Ik voel de tranen al opkomen. Een moeder die hem niet wou.. Hoe kan je je baby nou verlaten? Adriana zou dat nooit doen.. Ik veeg snel mijn tranen die opkomen weg. Ik wrijf even met mijn hand over de wang van Adriana. Ik zal nooit opgeven voor deze 2 personen in mijn leven.

"Aaahhh". "ADRIANA NIET DOEN" lacht Junior. "Ik ga je kietelen" roept Adriana en ik open mijn ogen langzaam. Adriana met alleen mijn shirt aan en Junior met zijn onderbroek rennen rondjes om het bed. "Nee dat ga jij niet doen" roept Junior maar Adriana heeft hem al vast en ze vallen lachend op de grond. Automatisch moet ik ook lachen. "PAPAAA!" gilt Junior lachend als hij mij ziet. Ik trek Adriana van Junior af zodat ze hem niet meer kan kietelen en leg haar op mijn schouder waardoor ze niks meer kan doen. "laat me los!" gilt ze blij terwijl Junior zich dood lacht. Ik gooi haar voorzichtig op bed en buig me over haar heen. "Nee!" toon genade" smeekt ze met een big smile. Voor ik het weet zitten mijn lippen op die van haar. Haar handen op mijn nek. "PAPP!" gilt Junior en Adriana en ik worden nat bespoten met zijn waterpistool.

Alle 3 nat liggen we op het bed. "Mama gaan we zo weer kietelgevecht doen?" vraagt Junior. Mama?! Mama! Woaw. Ik kijk grijnzend naar Adriana die met mond open kijkt. "Toch pap?" vraagt Junior en ik knik. "Je moeder moet eerst maar eens douchen" grijns ik en ik krijg een stomp van Adriana...

--------------------------------------------
Ohmygod!! dacht ik toen ik dit schreef. Ze zijn bij elkaarr!! tenminste een soort van. Ik hoop dat ze voor altijd een happy family blijven but wie weet...

Vote/comment ennnnnnn lees mijn andere boek please ook! 'Hidden'