Woho, een hele lange stuk voor vandaag! Enjoy...
''you cant lose someone you never had''
Ik word wakker met wat lichte hoofdpijn. Ik negeer het en sta op om te douchen. Een hete douche kan wonderen doen. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik wallen onder me opgezwollen ogen heb. Mijn lange bruine haar valt mooi over me schouder. Ik kam en föhn mijn haar en doe nog wat foundation op. Ik doe voor de verandering een leuke rok tot net onder mijn knie aan en een leuk shirtje erboven. Mijn haar bind ik vast in een paardenstaart. Blij met het resultaat besluit ik wat cornflakes te gaan eten in de keuken. Ik heb geen enig idee of Robert nog slaapt, maar misschien moet ik hem wat ruimte toe kennen. Ik loop de trap af naar beneden. Ik schrik als ik een man in de gang aan tref. "Hallo!" Zegt hij vriendelijk en hij loopt verder de woonkamer binnen. Ik groet hem en loop achter hem aan. "Ik ben zo snel mogelijk gekomen, meneer Davidson" zegt de man. Robert zit onderuitgezakt op de bank met Beau op zijn schoot.
"Ja, tuurlijk" antwoord hij. Ik voel me volkomen negeert als ik op de bank tegenover hem en Beau ga zitten.
"Eens kijken wat we kunnen doen" zegt de man.
"Met?" Vraag ik me af en alle 2 draaien ze zich om naar mij.
"Ik ben-" zegt de man maar Robert onderbreekt hem.
"Hij komt hier om een hechting in de snee te maken. Ik had het gisteravond nog tegen je gezegd." antwoord hij. Ik knik en blijf zitten waar ik zit terwijl de dokter allerlei verband en al dat shit uit zijn tas haalt. Zwijgend kijk ik toe als hij een prik tevoorschijn haalt.
"Is dat verdoving?" Vraag ik.
"Ja, zakt weer weg over een uur of 2". Met die woorden gaat hij aan de slag. Met elke hechting krimp ik in elkaar. Dit dokter gedoe is niks voor mij. Ik blijf nog even toekijken als mijn ogen zich met die van Robert kruizen, hij kijkt me aandachtig aan. Ik wend snel mijn blik af en sta op om vervolgens cornflakes te maken.
Met de bank cornflakes zit ik al een paar minuten voor me uit te staren. Ik denk na over van alles en nog wat. Kon ik maar mijn gedachten stop zetten. Cristiano, Cristiano, zingt het stemmetje in me hoofd. Een lied dat al een pas dagen bezig is. Wanneer zal het eindigen? Ik voel wat aan mijn been snuffelen en pak Beau op. "Wat doe jij dam weer?" Vraag ik met een overdreven hoge stem. Ik leg de puppy neer op tafel em staar hem aan. Hij eet van mijn cornflakes. Zelf Beau doet me aam Cristiano denken. En aan Junior en Blue. De kat die Junior en ik hadden gevonden. Stop met nadenken.''Dag!'' zegt de dokter die het huis verlaat. Ik zwaai hem gedag en staar weer voor me uit.
"Ben je al zenuwachtig?" Het is de stem van Robert.
"Nee" ik weet precies waar hij het over heeft. "Ja" geef ik een paar seconden later toe. Hij grinnikt en gaat zitten. Alle twee zeggen we niks meer. Robert zit bedenkelijk voor zich uit te staren.
"De sauna of Jacuzzi kan helpen om je zenuwen te bedwingen".
"Denk je?" Vraag ik en hij knikt. "Dan moet ik het uitproberen" merk ik op. Ik sta glimlachend op en loop langs Robert heen de woonkamer uit. Met grote passen loop ik naar de logeerkamer en kleed me om. In mijn bikini ga ik in de jacuzzi zitten. Bedenkelijk staar ik voor me uit ik weet niet voor hoelang want als ik weer in de mijn kamer ben is het al donker. Ik trek mijn kleren weer aan en föhn mijn natte haar. Ik laat het los over mijn schouders hangen. Ik doe wat make-up op en loop naar beneden. Met de gedachten dat David en mijn moeder terug zijn gekomen van hun huwelijksreis, loop ik de woonkamer binnen. Tot mijn verbazing zit Robert er met een vriend van hem. Ze zitten alle twee verveeld naar de tv-scherm te kijken.
''Heellooo, friends'' roep ik uit en ga op de bank zitten.
''Friends?'' vraagt Robert. De jongen staart me geammuseerd aan.
JE LEEST
When I fall in love with you (Cristiano Ronaldo Fanfiction- Dutch/Nederlands)
Random-VOLTOOID- "Ben je altijd zo?" vraagt hij. Zijn glimmende ogen nemen me arrogant in zich op en zijn mondhoeken krullen zich in een grote grijns. "Hoe ben ik?" vraag ik. Ik kijk hem meedogenloos aan, voor zo ver ik daar goed in ben. "Arrogant" zegt...