Majesteleri İle Tehlikeli Geceler [NOVEL ÇEVİRİ]

20. bölüm

Ani durumdan Medea şokundan bağımsız olarak Lyle, ayakta duran meme ucuna işkence ederek saldırılarına devam etti.

Utanan, utanan ve kafası karışan Medea sevimliydi ve Lyle duygularını gizleyemedi ve dudaklarını kapattı.

"Humm!"

Protesto edecek sözler arayan dudakları, sıcak, açgözlü dudaklarına tutturulmuş ve sonunda nefes alma arzusu duymuştu.

Lyle'ın cesur dili ağzını deldi, belki de dudaklarının arasındaki boşluğun hava almak için nefes aldığını bir davet olarak düşündü.

"Oooohh, hooo ... .."

Lyle'ın ellerini tutan sıkı tutuşu onu serbest bıraktı ve bunun yerine, güçlü kolu çıplak vücudunu kendisininkine sıkıştırdı.

Lyle, çiçeklerin kokulu nektarını içiyormuş gibi Media'nın tükürüğünü içerken, coşkusunu saklayamadı.

Kahretsin, inkar etmek istedi ama bu arzuya karşı koyamadı.

Lyle davranışları için bahaneler uydurdu ve Medea'nın dudaklarını yaladı ve emdi.

Yükselen duygularını inkar etti. Sadece arzu olamazdı - Lyle kendini çok iyi biliyordu. Arzusu vardı ama tiksintiyle ondan nefret ediyordu.

Kalbindeki bu gıdıklayıcı ağırlıksız heyecan hiçbir zaman sadece şehvet olamazdı, ama bunu kabul etmek, görmezden gelemeyecek kadar derin, onarılamaz yaralarıyla fazla iç içe olan Medea yüzünden olduğunu kabul etmek anlamına geliyordu.

'Medea'nın dudakları…… Ne kadar tatlı ve hoş kokulu……'

Ve bu kafa karıştırıcı duygular ortaya çıkmadan önce bile, Lyle nefret ettiği ama aynı zamanda üzüldüğü İmparatoriçe'yi bir kenara atamayan bir adamdı.

İçindeki kaynayan kaosun ortasında şiddetli şevkini yenemeyen Lyle, Medea'nın yumuşak dudaklarını tatlı bir şekilde ihlal etti.

Narin yapraklar gibi dudaklarını emerken, kollarındaki Medea önce mücadele etti, sonra tatlı bir nefes verdi.

"Ahhhhh…. Aaah ……. Majesteleri …… ~ ”

Islak sesi alışılmadık derecede tatlı bir hassasiyetle damlıyordu.

Lyle, boğazından uçmak üzere olan bir laneti yuttu ve Medea'nın tükürüğüne batmış dudaklarını ısırdı.

Afrodizyak kullanmış olmalısın. Dudakların çok tatlı olmalı ... ... "

"Uuhhhhhmm……. Uh aaaaa ben…… “

Medea, zayıf noktasını etkileyen öpücük karşısında ürperdi ve nefesini kesti. Yeterince hava almadığı için Lyle'ın sert sırtını kaşıdığında Lyle, Medea'nın dudaklarını serbest bıraktı.

“…. Hnnnnngh, huh hukk……. "

Soluk soluğa, sert nefesleri erotik olmaktan çok uzaktı ama sadece sevimliydi.

Tamamen bırakmadı ve Medea dudaklarının yapışkan olmasından hoşlanmadı.

"Emmeyi bırak! Dudaklarım şişecek……. Haae up anngh… dedi …… .. eup… ”

Nefesi kıttı ama Lyle'ın dudakları ve dili bir arada zevkle gözlerini kamaştırdı ve Medea, Lyle'ın sırtını tekrar kaşıdı.

Tüm gücüyle kaşınıyor olsa da, Lyle'ın dudakları bir şeylerle dolu garip bir iniltiyle açıldı ve acı değildi.

Medea kabarık bir yüzle ona baktı. Birisi kulak misafiri olursa, penisine dokunduğumu düşünür! Ben kaşınırken neden böyle inliyorsun?

"…… İmparatorun vücudunu incitmenin ağır bir suç olduğunu biliyor muydunuz?"

Lyle alçak, seksi bir sesle fısıldadı. Medea istemeden gerilince Lyle, Medea'nın onu çizen elini kopardı, parmak uçlarını ısırdı ve şöyle dedi:

"Gün boyunca seni tutmama izin verirsen, seni bu kadar affederim."

Pis oynuyordu! Seni pençelememe kim neden oldu?

Lyle, Medea'yı ağlamaklı, hoşnutsuz bir yüzle görünce titreyen derin bir sesle güldü.

Çok tatlıydı. Islak, parlak gözlerle yüzü, geniş gözlü bir kediye benziyordu.

"Umm? Millie……. Bak sana böyle yalvarıyorum. Dün geceyi unuttun mu Bana nasıl tutunup seni bu kadar mutlu ettin - ağlayacak kadar? "

Dün gece neşeyle söz ederken Medea'nın yüzü ateşle kızardı. Doğruydu ... dün gece biraz iyiydi.

Lyle, İmparatoriçe'nin büyüleyici yüzü yüzünden gülümsemesini saklayamadı, yakalanmaktan utandı.

İmparator olsam bile, size hizmet edeceğimi söylüyorum. Sana dünden daha yumuşak ve şefkatle sarılacağım. Parlak güneş ışığı sizi utandırıyorsa…… Şu anda yaptığım gibi sizi sıkıca tutacağım. Tatlı vücudunu düpedüz okşamayacağım. Söz veriyorum."

Fısıltı büyüleyici ve çekici bir şekilde tatlıydı. Taze bir gülümseme ve sırtındaki parlak güneş ışığıyla Medea, baştan çıkarıcı Lyle tarafından sarsıldı.

İşte romandaki en güçlü, en yakışıklı ve en güçlü adam onu ​​bir gülümsemeyle baştan çıkarıyordu. Lyle'ın görünüş ve kahkahadaki değişimi - her zamanki kaşlarını çatmasından çok farklı - Medea'yı zayıf hissettirdi.

"Ah, utandım ... ..."

Ağlamak üzereymiş gibi görünüyordu ve bir çatışma ifadesi gösterdi.

Kalbini dolduran böylesine sevimli bir yüzle Lyle, ona öpücük dökmemek için sabrına sıkıca sarılmak zorundaydı.

"Öyleyse biraz ... ..."

İzin verirsen ağzını aç. Seni öpeceğim."

* * *