32. İlk Atak

331 29 2
                                    

                          32. İlk Atak

Kerem'in Emir'in arkasındaki adamlardan birini de öldürmesi üzerine herkesin dikkati dağıldığından Emir bir anda ayağa kalkıp elimdeki silahı alıp beni arkasına çekerken silahı Murat'ın alnına dayadı.

" Sana demiştim or*spu çocuğu ölümün benim elimden olacak diye." derken vücudundaki bütün kaslar gergindi. İkisi birbirlerinin alnına dayanmış silahla sertçe birbirine bakarken ben onlardan daha çok korkuyordum. Kerem etraftaki adamları indirmiş yanımıza gelmesiyle; " Her şey bitti DEMİREL." dedi.

Murat bu sözlere sadece güldü. " Ne zamandır Karhan'ın hayatını kurtarıyorsun SOYDER. Ben en son Azra'ya olanlardan sonra yollarınızı ayırdığınızı duymuştum. " demesiyle Kerem bir adım atmış ama Murat silahı ona doğrultarak engel oldu. " Durduğun yerde dur. "

" Ben Karhan'ın hayatını kurtarmadım. Onu benden başkasının öldürmesine izin vermedim. Şimdi şu silahını indir ." derken Emir'in diğer elini tuttu.    

Murat ise durumu kabullenmeyerek; " Hala tetiğim Karhan da olduğuna göre hiç bir şey bitme-" diyen sözünü bacağına sıkılan kurşundu. Tek dizinin üstüne Emir'in önüne düştü.

" Biz bitti deyince biter." diyerek gelen Poyraz ve Özgür'den başkası değildi. İkisin de dayak yediği yüzlerinden belliydi. Dudakları, kaşları hep kanıyordu. Peki kızlar neredeydi?

Emir bir adım ilerleyip elindeki silahla Murat'ın çenesine yerleştirip kafasını kaldırdı. " S*ktiğim çenen kapandı bakıyorum da." demesiyle Murat'ın arsız bakışlarının bana düştü. Emir bu durumdan rahatsız olarak silahla çenesine vurmasıyla yere savrulan Murat'ın ağzından yerlere kan fışkırdı.

" O KARHAN yine harikasın." diyen Kerem'e ters ters baktım. Nasıl bu durumdan zevk alırdı. Ah ama benimde birisinden almam gereken bir intikam vardı demi? Etrafa bakmamla saçımı çeken adamın yerde bacağından vurulmuş kıvrandığını gördüm. Benim bir şey yapmama gerek kalmamıştı. Murat eliyle destek alıp kalkmaya çalıştı. Ama olmadı. Dirseğinin üzerinden Emir'e bakarken;  " Senin sonunu bu yılan getirecek." demesiyle  Emir elindeki silahı bırakıp suratına bir yumruk geçirdi.

Bir anda gözlerimi kapattım fazla kan vardı. Bana yaklaşan adım sesleriyle gözlerimi açtım. Kerem'di. Elleri koluma yerleşirken; " Hadi buradan çıkalım. Bugün fazlasıyla bu ortama maruz kaldın." demesiyle Emir'in sert bakışları bizi buldu. Ama geri Murat'a döndü.

 " Bu elinle dokundun değil mi?" demesiyle kolunu tuttuğu gibi kırmasıyla Murat ufak bir çığlık attı. " Vursana lan." diyen Murat'a; " Ölüm sana basit olur. Seni öldürmekten beter edeceğim." deyip suratına bir yumruk daha attı. 

" Benim için de bir çak şu şerefsize." diyen Kerem'le Emir yerdeki silahını alıp Murat'a doğrulttu. Kerem'in ellerinden kolumu çekip Emir'e adımladım.  Bir kişiyi daha öldürmesini istemiyordum. Bunu kaldıramazdım. Elimi Emir'in silah tutan elinin üzerine koymamla sert bakışları beni buldu. " Yapma Emir birisini daha öldürmeni istemiyorum." dememle gerildi.

Bakışlarını benden alıp Özgür'e döndü. " Götür onu buradan." demesiyle bana adımlayan Özgür'e döndüm. " Hayır. Ben onunla kalacağım." deyip ona döndüm.  " Ya benimle gelirsin ya da bende gitmem." desem bile Özgür gelip kolumdan tutup yürütmeye çalıştı.

YILANLARIN EFENDİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin