YILANLARIN EFENDİSİ

2/31. Müstakbel Eşim

              2/31. Müstakbel Eşim 

Aynanın karşısında son kez kendime baktım. Drape detaylı üst bedeni transparan tül kaplama tek omuzlu bağcıklı siyah elbisem volanlı maxi boy olsa bile sol bacağımda derin bir yırtmaca sahipti.

Saçlarımda dağınık bir topuz ve sade bir makyaj tercih ederken mücevherlerim ben buradayım diyordu. Bizzat abim Özgür Hanlı'nın hediyesiyken reddetmemiştim.

Gözlerim sol elimdeki yüzüğü takılırken onunla oynadım. Emir Karhan yoktu. Son bir haftadır onu görmemiş hatta konuşmamıştım. O gece benim mutluluktan ayağımı yerden kesmiş ve kayıplara karışmıştı.

Gelen dedesinin adamıyken tek kelimeyle her şeyi anlamış beni alnımdan öpüp 'Geleceğim küçüğüm. Merak etme.' demişti. Ama gelmemişti.

O gece Selin'le abimin evine gelmiş ve burada kalmıştım. Kimseden ses seda yokken sanki her şey yolunda gibi okula tekrardan başlamıştım. Kafamı bununla meşgul etmeye çalışırken karanlık çöküp yatağa girdiğim de onun yokluğunu iliklerime kadar hissetmiştim. Ben ona çok alışmıştım. Hem de onsuz uyuyamayacak kadar.

Bir şeyler oluyor, dönüyor ama kimse bir şey söylemiyordu. Bunu bilirken bile sessizce onun gelmesini beklemiştim ama gelmemişti.

Bugün ise büyük gündü. Peşkeş çekildiğim kumarhanenin açılışı vardı. Onun içindi bütün bu hazırlıklar. Selin ve Eylül bunun için çok uğraşırken ben derslerime gömülmeyi tercih etmiştim.

Bugün onun orada olacağını bilirken onu özleyen kalbim hem heyecanlı hem de beni habersiz bıraktığı için sinirliydi.

Çalan kapıyla; "Gel." dedim. Selin içeri girerken beni süzdü. "Kızım çok güzelsin be."

Gülümseyerek etrafımda döndüm. "Sizin eseriniz efenim." deyip öpücük atıp bende onu süzdüm. "Abimin kalbine inecek."

"Valla haklısın. Senin abin de çok şanslı adammış. Benim gibi kızı kaptı."

Gözlerimi devirerek elimi belime koydum.  "Orada dur bakalım Selin hanım. Maşallah benim abim de dalyan gibi yakışıklı, kibar."

"Oo bakıyorum da Yağmur hanım hemen abici olmuşsun."  Selin haklıydı bu bir hafta bana ve Özgür'e iyi gelmiş daha da yakınlaşmıştık.

İkimiz de aynı anda kahkaha atarken birbirimize adımlayıp sıkıca sarıldık. "İyiki benimlesin Selin."

"İyiki."

"Sende su damlam. İyiki teyzengil bizim mahalleye taşınmış sende benim kardeşim olmuşsun."

Bir ıslık sesi gelirken ayrıldık. "Bu nasıl güzellik?"

"Etrafıma bir ışık demeti saçıldı gözlerimi kamaştırıyor."

"Kızılım" Selin'in eline tutup bir öpücük bırakırken bana döndü. "Abisinin güzelliği." Bir öpücük de benim elime bırakırken ortamıza geçip iki kolunu da büktü. "Gidelim mi?"

                             🐍

Özgür'ün arabasıyla mekana geçerken sessiz bir yolculuk yaptık. Bu mekana ilk gelişim olurken gergindim. Girişte yine muazzam bir kalabalık bizi karşılarken Özgür'ün kolunda bizim için açılan kapıdan içeri girdik.

Geniş bir hol bizi karşıladı. Sağ ve sol tarafa koridorlar uzanırken beyaz fayans üzerindeki kırmızı halı kendisini gösteriyordu. Kabanlarımız hemen alınırken ilerlemeye devam ettik. Holün sonu kamondo merdivenine bağlanırken inmeden etrafa baktım.