Έρωτας & Τιμωρία

Λίγο σπρώξιμο μωρέ

«και μετά τι; πήγατε βόλτα με το ιστιοπλοϊκό;»
«όχι, είπε πως θα με πάει την επόμενη φορά»
Λέω στην Ιωάννα, η οποία με έχει φάει στις ερωτήσεις. Η Εύα και η Βασιλική έχουν σκάσει από την χαρά τους, αφού νομίζω ότι θα αρχίσουν να βγάζουν καρδούλες από τα μάτια τους
«ρε συ, αυτός είναι πολύ ρομαντικός! που τον βρήκες;»
Μου λέει η Βασιλική. Περνάω νευρικά μια τούφα που έχει ξεφύγει πίσω από το αυτί μου
«εμ, υποθέτω πως αυτός με βρήκε»
«κοίτα βρε κοίτα, ούτε να μιλήσει δεν μπορεί»
Με πειράζει η Εύα και της πετάω το μαξιλάρι που κρατούσα τόση ώρα στην αγκαλιά μου
«τέρμα η συζήτηση, αλλάζουμε θέμα»
Λέω, κάνοντας τες να γελάσουν. Είναι μεταδοτικό. Σιγά σιγά παρασύρομαι και γελάω κι εγώ μαζί τους. Έχουμε τόσο καιρό να το κάνουμε αυτό. Να καθίσουμε απλά σε ένα δωμάτιο και να συζητάμε με τις ώρες. Βέβαια αισθάνομαι λίγες τύψεις, λόγο το ότι η Εύα είναι αδερφή του Γιώργου, και με τον Γιώργο... τέλος πάντων. Νομίζω πως η Εύα ήξερε για τα σχέδια του, αλλά χαίρομαι που δεν με πίεσε για κάτι
«στην μαμά σου το είπες;»
Με ρωτάει ξαφνικά η Ιωάννα, κάνοντας με να παγώσω για μερικά δευτερόλεπτα
«εμ, όχι»
«μα γιατί; είμαι σίγουρη πως η κυρία Ζωή θα χαρεί!»
Αποκρίνεται η Βασιλική, φανερά προβληματισμένη. Ξεφυσάω
«απλώς χρειάζομαι λίγο χρόνο με τον Ορφέα, δεν θέλω να βιαστώ»
«σιγά ρε συ, λες και θα πάτε για γάμο»
Με πειράζει η Εύα, παρασύροντας τις υπόλοιπες σε τρανταχτά γέλια. Που να ξέραν. Δεν θέλω να μιλήσω στην μαμά, ειδικά μετά από την τελευταία φορά που άκουσε το όνομα του. Φοβάμαι πως θα το πάρει πολύ στραβά, αλλά ακόμη δεν έχω μάθει τον λόγο που δεν τον συμπαθεί. Ξαφνικά ακούγεται το τηλέφωνο μου. Μήνυμα! Αμέσως το παίρνω από το κομοδίνο για να κοιτάξω την οθόνη. Χαμογελάω πλατιά καθώς διαβάζω το μήνυμα του
«μήνυμα από το αίσθημα;»
Λέει πονηρά η Εύα και της γνέφω καταφατικά
«τι σου λέει;»
Με ρωτάει η Βασιλική, με την έξαψη να ξεχειλίζει από τον τόνο της φωνής της. Τα μάγουλα μου κοκκινίζουν ξανά από ντροπή
«είναι... βασικά... πάρτε το και διαβάστε το»
Λέω καθώς της παραδίδω ηττημένη το κινητό μου
«Αν ήμουν ο Αλαντίν θα ταξιδεύαμε παντού με το μαγικό μου χαλί. Αν ήμουν ο πρίγκιπας και εσύ η ωραία κοιμώμενη, τότε σίγουρα θα σου έδινα το φιλί για να ξυπνήσεις. Και αν ήμουν ο βάτραχος, θα σε ικέτευα να με φιλήσεις, ώστε να γίνω ο δικός σου πρίγκιπας για πάντα. Δάφνη Χαλκιά, δέχεσαι να βγεις μαζί μου το απόγευμα;»
«αχ θεέ μου, είναι τόσο γλυκός!!!»
Αναφωνεί η Εύα, κάνοντας με να κοκκινίσω ακόμη περισσότερο
«που τον βρήκες αυτόν βρε φιλενάδα;»
Με ρωτάει η Ιωάννα, αλλά η γλώσσα μου έχει δεθεί κόμπος. Είναι λες και έχω ξεχάσει το πως να μιλάω
«να σε ρωτήσω, έχετε προχωρήσει;»
Αμέσως ισιώνω το σώμα μου
«τι; όχι! Όχι, είναι πολύ νωρίς ακόμη»
«τι νωρίς καλέ; που ζεις;»
Αποκρίνεται η Εύα, κάνοντας με να παγώσω για λίγο
«δηλαδή... πρέπει να το... προχωρήσω;»
«εννοείται! οι άντρες είναι της πράξης αγάπη μου. Όσο πιο πολλά τους δίνεις, τόσο πιο ευχαριστημένοι είναι»
Δεν το κατάλαβα αυτό, αλλά τέλος πάντων. Το βασικό μου θέμα τώρα είναι ένα: πως θα μπορέσω να του το προτείνω αυτό;
«γιατί το σκέφτεσαι Δάφνη; μήπως δεν σου αρέσει;»
Με ρωτάει κάπως καχύποπτα η Βασιλική
«όχι, δεν είναι αυτό»
Μουρμουρίζω και εντελώς ασυναίσθητα, φέρνω το χέρι στο στόμα μου για να δαγκώσω το δάχτυλο μου. Είναι μια κίνηση που κάνω όταν είμαι νευρική
«όπα, για να δαγκώνεις εσύ, κάτι συμβαίνει»
Αποκρίνεται η Ιωάννα, κάνοντας με να διώξω αμέσως το χέρι από το στόμα μου
«τίποτα δεν συμβαίνει, σαν τι να συμβαίνει δηλαδή;»
«Δάφνη μου, μήπως, λέω μήπως! δεν το έχεις ξανά κάνει;»
Να πάρει, σίγουρα θα έχω γίνει σαν ντομάτα τώρα. Που το κατάλαβε;
«δεν το πιστεύω! δεν έχεις κάνει ακόμη σεξ;»
Πετάει η Εύα, κάνοντας με να γουρλώσω τα μάτια από το σοκ
«εντάξει, όχι ότι... δεν έτυχε. Απλώς...»
Τι κάνω τώρα; τι προσπαθώ να της εξηγήσω; Όντως πήγε να γίνει μια φορά, με τον Γιώργο φυσικά. Αλλά για κάποιον λόγο... δεν μπορούσα, ένιωθα ότι... δεν ένιωθα έτοιμη. Ίσως και να έφταιγε εκείνος, ίσως και να έφταιγα εγώ
«μα νόμιζα πως είχατε προχωρήσει με τον αδερφό μου»
«έλα ρε Εύα, δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα»
Αποκρίνεται η Βασιλική, βγάζοντας με από την δύσκολη θέση
«σημασία έχει να την βοηθήσουμε να την πέσει στον Ορφέα»
Προσθέτει κάνοντας με να στριφογυρίσω τα μάτια
«ωραία τα περιγράφεις»
Λέω και γελάει
«έλα μωρέ, μην αγχώνεσαι. Όλα θα πάνε καλά. Απλώς χρειάζεσαι λίγο σπρώξιμο για να καταλάβεις»
Λέει η Βασιλική και ξεκινάνε το μάθημα τους περί ερωτικών. Αλλά όσο τις ακούω, τόσο πιο πολύ μπερδεύομαι, γιατί καμιά τους δεν φαίνεται να απόλαυσε την πρώτη της φορά. Αυτό με προβληματίζει. Μήπως δεν είναι ο Ορφέας ο κατάλληλος για εμένα; μήπως πρέπει να το σκεφτώ καλύτερα; μήπως δεν έχουμε χημεία; Να πάρει, είναι τόσα πολλά τελικά! Νομίζω πως θα τρελαθώ. Ένας τρόπος υπάρχει για να το μάθω.