Chapter 98: Date

2K 92 97
                                    

FUCHSIA KARMA P. O. V



"Kahit wag ka ng mag ayos Karma, sobrang ganda mo na sa paningin ko."ngiting sabi niya habang nagmamaneho. Kanina pa namin pinagtatalunan to dahil gusto kong bumalik sa bahay at magpalit ng damit. Arrghh!



"Dami mong alam ano?"



"Wala eh. Tinuruan mo kong magmahal eh."



"Wow ah. Never ka bang nagmahal?" tanong ko. Natigilan siya sa pagsalita at parang napaisip.



"Nagmahal na ako."ngiting sabi niya sabay lingon sakin at humarap din sa kalsada. Kumunot ang noo ko at tinitigan siya.


"We? Sino?"tanong ko.


"Yung unang naging ex ko."


"Really? Where is she? Bakit kayo naghiwalay?" nagtatakang tanong ko.


"Hmmmm kasi may mahal siyang iba."ngiting sabi niya. Nagulat ako ako sa loob loob ko at di maiwasang umabante at tingnan ang mukha niya.


"Masakit?"


"Oum, noon masakit. Pero nung nakilala ko kung sino yung taong mahal niya, kinaya ko."


"Wow."


"Kilala mo nga din eh."natatawang sabi niya.


"What? Sino?"


"Si Kaiser. Bestfriend niya ex-girlfriend ko."sabi nya. Nagulat ako sa sinabi niya at parang nakarelate ng unti.


"Nasan na siya ngayon?"


"Nagpapahinga na siya."


"What? Namatay siya?! Bakit?"


"She committed suicide. Sobrang pagod na siya ss problema niya. Nakakalungkot dahil wala kami nung panahong hirap na hirap siya. Kasi mas pinili niyang mapag isa."kwento niya. Ramdam ko ang lungkot sa tono ng pananalita niya at nakaramdam ako ng awa sa babae.



"Aww that's sad"


"Yes. Kaya ikaw kapag may problema ka gusto ko takbuhan mo ako, tawagan mo ko or itext pupuntahan agad kita."ngiting sabi niya ay lumingon sakin. Kinurot niya ang pisngi ko at tumingin na sa harap. Nakaramdam ako ng pag init ng mukha kaya napayuko ako.



"Ayokong sayo mangyari ang bagay na yun. Alam ko isa kading taong hirap na hirap sa nangyayari sa buhay mo. Pero sana lumaban ka palagi, wag mong sarilihin ang problema okay ba?"



"Bakit?"


"Anong bakit?"


"Bakit mo sinasabi yan?"kunot noong tanong ko. Saktong nagpark na siya sa gilid. Hinubad niya ang seat belt niya at humarap sakin.



"Kasi hindi ko kakayanin na mawala ka sakin.... Hindi ko kaya na gawin mo yun. Kaya hangga't maaari, gusto kong ako ang magiging takbuhan mo. Handa akong pakinggan ka at intindihin....





...Wag ka lang mawawala sa buhay ko." seryosong sabi niya habang nakatitig sakin. Parang may kumalabog sa dibdib ko ng mabilis at halos malula ako sa tingin niya.



"Tara na?"aya niya sakin. Dahan dahan naman akong tumango at nagsimula ng tanggalin ang seatbelt ko. Biglang bumukas ang pinto sa gilid ko at nakatayo na dun si Diablo. Nilahad niya ang kamay niya at hinihintay na hawakan ko yun. Tiningnan ko siya pero nakangiti lang siya sakin. Parang kumusa ang kamay ko sa pag hawak sa kanya dahil sa titig niya sakin. Tinulungan niya akong makalabas.




My Mysterious GirlWhere stories live. Discover now