MAHŞER MİDİLLİSİ
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM -OKUL
Yazar’dan
Okul için erkenden uyanmıştı... Yine de hiçbir zorunluluk okulun ilk günü havalı kız olarak giriş yapmasına engel olamazdı. Daha üniformalarını almamıştı. Yerleştirmekte acele etmediği valizinden kıyafetlerini alıp güzelce giyindi. Saçlarını yaptı, yüzünü parlak ve canlı gösterecek bir krem sürdü.
Bugünü okula ayırmıştı bu yüzden Naime Sultan’a bulaşmadan ve görünmeden evden çıktı. Elinde telefonun navigasyonu ile okulunu hızlıca buldu.
Telefonu çaldığında ekrana bakınca gülümsedi. Dün okula gittiğinden emin olmak için arayacağını söyleyen Göktuğ, görüntülü arıyordu.
Ayça gülümseyerek telefonu açıp kendini ve arkasındaki binayı göstererek konuştu.
“Gidiyorum Göktuğ amca. Valla şu an okula yürüyordum. Bak burası okul.”
Göktuğ ekrana biraz yaklaşarak gözlerini kısıp görüntüyü inceledi. İnsan kırkından sonra bakınca gözlerini kısmaya başlıyordu.
“Okul orası mı?”
Ayça, hemen durumu kendi lehine çevirdi. “Beğenmediysen Göktuğ amca, gitmeyebilirim.” Her fırsatı kullanabilirdi ve zaten kullanıyordu.
Göktuğ erkandan uzaklaştı ve onu caydırdı. “Yok yok, çok güzel. Hadi sana iyi dersler.”
İşe yetişmeliydi, artık içi rahat bir şekilde gününü geçirecekti. Ayça düşündüğü kadar sorun etmiyor gibiydi. Gülümseyerek işine yetişmek için hızlı adımlar attı.
Sabahlar herkesin yetişme saatiydi zaten. Ayça onu şimdiden çok özlemişti. Göktuğ onun tek arkadaşı sayılırdı, bonus olarakta amcaydı. Öpücükler atarak el sallayıp kapatırken son anda kafasını uzatıp telefonuna bakan Tolga “Baban mı?” diye sordu.
Ayça sabah sabah onu görünce gülümsedi. Ona, daha öncesinde gününü gösterdiği için sırıtarak telefonu cebine koydu. Onu en son gördüğünde öfkeden deliye çevirmişti. Ama şimdi Tolga pek rahat görünüyordu.
“Aa küçük enişte Tolga. Senin burada ne işin var?” diyerek ona bulaştığında oğlan onu baştan aşağı süzdü. Yırtık jean’i ve sarı büstiyeri ve üstüne giydiği kot ceketi ile görünce burnunu kırıştırdı.
“Okul burası, en alakasız görünen kişi sensin.”
Ayça onun üniforması ile hak verip başını salladı. Yoluna devam ederken onunla yürüyen Tolga’ya cevap verdi.
“Üniforma alamadım. Hem sen hayırdır, bir tane öptük diye dibimde bittin.”
Tolga, keyfini bozmadı ellerini cebine soktu. Üstündeki sakinlik ve mutluluk Ayça’ya şüpheli gelmişti. Oğlanın yüzüne sorgulayarak baktı.
“Sen o gece dedin ya gidip herkese böyle derim. Bende senden ilham aldım. Gittim sevgilime beni zorla öptüğünü, bana kör kütük aşık olduğunu ve bizi ayırmak istediğini söyledim.”
Ukalaca tavırı ve sırıtışı üzerine Ayça gözlerini kısıp ona baktı. “İyi bok yedin?” diyerek karşılık verdi.
Yanlış anlaşılmayı düzelttiği için bu kadar keyifli olduğu ortaya çıkmış oldu. Ayça en azından aralarında kin beslemesi gereken bir konu kalmadıklarına karar verdi. Hem artık Tolga'da ona bulaşmazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahşer Midillisi
Novela Juvenil"Dünya mahşer meydanına dönse dahi sonunda ben yine gülümseyeceğim. Benim olayım bu." Artık çözülemez bir sorun haline gelen Ayça, anneannesinin yanına kasabaya gönderilir. Antisosyal olan on dokuz yaşındaki kız için kurulan tüm düzenler, planlanan...
