Mahşer Midillisi
5. BÖLÜM Sınav PanosuBir hafta geçti... Ayça aksiyon olsun diye bunalıma girdi. Farklı bir etkinlik olabilir diye depresyonda takıldı. Ama olmuyordu...
Bu okulda her şey onun için çok iyiydi. Yeni tanıştığı arkadaşların tek derdi ders çalışmaktı. Hoca dersi bitirip sınıftan çıktığında sonunda birileri ile sohbet edebilir diye düşünüyordu. Fakat bu seferde ya soru çözüyor ya da ders hakkında konuşuyorlardı.
Sadece Mustafa vardı. O iyi bir çocuktu ama pek eğlenceli değildi. Bu ders durumlarını o da sevmiyordu. Ama Ayça gibi karşı çıkmaktansa oturup ders çalışıyordu.
Hem o kadar laf ediyor, düzeni onaylamıyordu. Hem de boyun eğiyordu. Ayça, Tolga'ya bulaşmayı sevmişti ama onu da neredeyse hiç göremiyordu.
Bazen derslere girmiyordu. Duyduğu kadarı ile öğretmen odasında anlamadığı konuları hocalar tekrar anlatıyormuş. Müdür bile neredeyse ona özel ders veriyormuş. Ayça bu yüzden yanında oturan Murat'tan medet umuyordu.
En azından öğle aralarında ve yemek molalarında birlikte iken çok gülüyorlardı. Ama Murat'ın da ona ayırdığı zamanlar bu kadardı.
Ayça'nın eski okulunda hiç arkadaşı yoktu ama canı sıkılmazdı. Çünkü biriyle uğraşabiliyordu. Omuz atsa hemen kavga çıkar koridor birbirine girerdi. Ama burada birine vursa bile derslerini etkiler diye kimse kavgaya vakit ayırmıyordu.
Evde bir farklısı değildi. Anneannesi teyzesinin evliliği ile ilgileniyordu. Bu yüzden ona kızmaya bile vakti yoktu. Evde çoğu zamanını dizi izleyerek ya da can sıkıntısından makyaj yapıp sosyal medya için fotoğraf çekilmekle geçiriyordu.
Çantasının kollarından tutup sıkkın bir şekilde okula girerken Mustafa yanına geldi.
"Deneme sınavları açıklanmış."
Ayça'nın canı daha fazla sıkıldı, bunalmış bir şekilde sert bir nefes verdi. "Daha dün olduk. " diye söylendi. Bir haftada açıklanması işine gelmiyordu, çünkü hangi çalışma grubunda olacağı da belli olacaktı. Ve hâlâ daha kendini kurtaracak bir şey bulamamıştı.
Mustafa bu duruma ilgisiz görünüyordu. "Gidip bakmak istersen duyuru panosunda."
Ayça ona dönüp inceledi. "Sen bakmadın mı?" diye sordu. Ayrıca duyuru panosu neydi onu da bilmiyordu.
Mustafa ellerini ceplerine sokup kafasını iki yana salladı. "Ben bakmam. Karşıyım bu tutuma."
Ayça bu işi giderek merak etti. Hangi tutum diye sormak istiyordu ama Mustafa'nın her duruma karşı olacak bir karakteri olduğunu çözmüştü.
"Sen nesin okulun devrimci genci falan mısın?"
Mustafa kendi üstüne gülünmesini aldırış etmedi. Haklı çıkacağından emin bir şekilde eliyle girdikleri okulun doğu tarafını gösterdi.
"Git ve kendin gör."
Ayça kafası karışık bir şekilde onun gösterdiği yere baktı. Bir kaç öğrencide acele ile o taraf doğru gidiyordu.
Çantasını çıkarıp Mustafa'ya verdi, sınıfa götürmesini istedi. O gidip bu pano neyin nesi ona bakacaktı. Bir yandan sınavların herkese açık bir şekilde asıldığını tahmin etti. Mustafa'nın bu tutuma karşı çıktığını düşündü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahşer Midillisi
Novela Juvenil"Dünya mahşer meydanına dönse dahi sonunda ben yine gülümseyeceğim. Benim olayım bu." Artık çözülemez bir sorun haline gelen Ayça, anneannesinin yanına kasabaya gönderilir. Antisosyal olan on dokuz yaşındaki kız için kurulan tüm düzenler, planlanan...