Mahşer Midillisi

15. Bölüm Şeytan Adımları

MAHŞER MİDİLLİSİ
15. BÖLÜM
ŞEYTAN ADIMLARI

Büyük planların, değerli amaçların ve yıkılmaz dünyayı ters çevirmenin ilk adımı; en küçük adımıdır.

Sadece başlamak gibi gelir, fakat karınca adımı bile olsa ileri atınca insanın geri dönme ihtimali yok olur. İnsanoğlu böyledir; cehenneme çevireceği yer için karınca kadar çok çalışıp, karınca kadar küçük adım atarak geride büyük bir şeytan izleri bırakır.

Hem bir kere cehennem istemeyi görsün, etrafta ateşe atacak çok şey bulunur. Ayça şeytan adımları için ilk ateşe attığı gurur oldu. Bundan sonra pekte önemsemeyeciği bir değerdi.

Bu saatte çalışma sınıfında olduğunu iyi bildiği Tolga'nın yanına koşarak gitti. Cuma günü olan kavgalarını yaşamamış ya da üzerinde konuşulmaya değmezmiş gibi davranacaktı ve Tolga'nın daha önceki küstah sözlerini unutacaktı.

"Tolga!" Ona seslenerek masaya doğru koştuğunda Tolga bıkkın bir şekilde nefesini dışarı atarak ona döndü.

"Ne var, Mahşer Midillisi?"

Onun tavrını umursamayan Ayça sevimli bir gülüşle telaşını yok etti. Onu taşkın bir sevgi ile boğmaya çalıştı.

"Senin Mahşer Midillisi diyen ağzını yerim. Yardıma ihtiyacım var, bir el atsana."

Samimiyetsiz olduğu belliydi fakat rol yapmaya yine devam etti. İkisinin de gerçeğini bildiği duyguları sahtelikle sunuyordu. Tolga önündeki kitabını kapatıp kaşını kaldırarak baktı.

"Birini öldürdün ve ceseti yok etmek için benden yardım mı istiyorsun? Kurban olayım falan, hayırdır? Cuma günü olanları hatırlayınca başka ihtimal aklıma gelmedi."

Ayça onun küstahlığına maruz kaldıkça gırtlağına sarılıp boğmak istiyordu. Bu niyetini içinde sakladı, son kullanma tarihinin geçip geçmediğini bilmediği kozu kullandı. Sırıtarak, altında müstehcen bir şey saklarmış gibi imalarla konuştu.

"Bizim bir anlaşmamız var değil mi? Hani ikimiz arasında. Kimsenin bilmediği."

Onun böyle gizli cümleleri ve imalı sırıtışı Tolga'ya pes dedirtti. "Tavırlara bak sanki dersi çalışmadık başka bir şey yaptık."

Daha fazla düşmemek ve sinirlerine hakim olamayıp Tolga'yı boğmamak için hemen konuya geldi. Ayça, bu seferki planında insanlara katlanamıyordu.

"Akif Müdür yeni bir sınav yapıp sınıf listelerini düzenleyecekmiş."

Onu telaşa sokan bu durum Tolga'nın dünyasında tek bir rüzgâr estirmiyordu. Normal durumu ona merakla bakan kıza anlattı aslında ona apaçık bir şekilde elinden bir şey gelmeyeceğini gösteriyordu.

"Her senenin başında ve ortasında bu sınavlar yapılır."

Bu Ayça'yı delirtmeye yetti, içinde küçük sızıntılarla dışarıya kaçan öfkesini gösterdi.

"Başına ayrı ortasına ayrı sı*arım. Bir düşünsene, neden yapıyor?"

Tolga kendini yormadı, ona göre o kadar gereksiz bir meseleydi ki... Ayça'nın yine boş işleri kovaladığını da tahmin ediyordu. "Nedenmiş?" Dedi, pekte umurunda olmadığı yüzünden belliydi.

Ayça ona karşı sergilediği tutumların, izleyicisi olan çıkarlar nedeniyle hâlâ daha iş peşindeydi. Tolga'ya ihtiyacı vardı, o bu okuldaki en iyi oyun taşıydı. Diğerlerinin sorgusuz sualsiz takip edeceği bir taştı. Bu yüzden fırsatı sonuna kadar kullanacaktı.