MAHŞER MİDİLLİSİ
18. BÖLÜM
SINAV SONUCU
-Ayça’nın Evi
Yalanlardan kaçılır ve gerçekler takip edilirdi. Doğrunun peşinden gitmenin bu kadar zahmetli olduğunu bilmiyordu. Yalan kolay değildi ama doğru ondan daha zor olunca dünyanın ters çevrilen bir kar küresi olduğu anlaşılıyor. Doğru ve yanlış yerli yerinde kalıyor ama dünya ters çeviriliyor.
Elindeki anahtarı anneannesinin gözünün önünde sallayıp anahtar deliğine soktu. Kapıyı ardına kadar açıp ince onun geçmesi için öncelik verdi.
“Azrail randevusu yakın olan ve acele etmek zorunda olanlar önden.”
Naime Sultan pekte emin olmayarak eve girip etrafa burun kıvırarak baktı. “Ne yaptın? Arkadaşlarından birinden anahtar mı aldın?”
Ayça bön bön baktı, eve gelmesine rağmen hâlâ daha inanmamasına artık tepki bile veremedi. Pes edercesine arkasında kaldı. “Kontratada inanmazsan üstümü başımı yırtarım.”
Naime Sultan sadece bir köşede yatağın olduğu bir tarafın mutfak olarak kabul edilmesi için tezgah ve dolapların konduğu eve yüzünü buruşturarak baktı. Ortada Ayça’nın eşyaları vardı. Ayça gidip nevresimsiz yatağın döşeğini kaldırdı ve altındaki kontratı anneannesinin göz hizasında tuttu.
“Şimdi inanmada göreyim.”
Her türlü üç kağıtçılığı düşünüp ona göre inanmayacak nedenler bulan Naime Sultan beyaz bayrak çekti. Artık inanıyordu ama inançsızlığına karşı çektiği beyaz bayrağın tersine gözü öfkeden karardı.
“Sen ev mi tuttun?” deyip bağırdı. Ayça derin bir nefes aldı, sonunda inanmıştı. “Evet. Sabahtan beri inandırmak için bir yerlerimi yırtıyorum.”
Naime Sultan celallendi, bunu asla kabul etmiyordu. Eğer evden kaçmış ya da gitmiş olsaydı sabah eve gelmezdi diyerek içini gün boyuna rahatlatması boşunaymış. Sadece babasına inat yapıyor sanmıştı oysa gerçek olduğunu öğrenmek şok etti.
“Birde utanmadan evet diyor. Yok öyle bir şey! Öyle bir başına yaşamana izin vermiyorum. Hayatta koymam.”
Hâlâ daha işin alayında olan Ayça hayatta koymam deyince gülüp alay etti. “Burada ölmene ne kaldı ki, iki üç gün beklerim canım.”
Naime Sultan ona bakmayıp etraftaki eşyalarını toplamaya koyuldu. "Eve gidiyoruz." Ayça onu durdurmak için elindeki kıyafetleri çekip aldı. “Yok daha neler Naime Sultan. Zorla mı götüreceksin? Yok birde evine kitle.”
Naime, ona baş gelebilmek için eşyaları boş verip onu kapıya doğru sürdü. “Gerekirse kitlerim. Ben annenide o gereksiz babanla evlenmesin diye odaya kilitlemiştim.”
Eğer karşı koyarsa yaşlı kadına bir şey olur diye önünde sürüklenen Ayça bu seferlik ona baş eğmenin sorun olmayacağını düşündü. “İyi kilitleyememişsin Naime Sultan. Annem kaçtı, üstüne birde beni yaptılar.”
Hiçbir itirazı ve savunmayı kabul etmeyen Naime Sultan zorla onu eve çeke çeke götürdü. Neyse ki eve gidince teyzesi ile de bu konuyu konuşması gerektiğini anlayan Ayça bir gece daha orada kalmaya karar verdi.
-Ertesi Gün
“Ben kaykay sipariş etmiştimde teyze o gelmiş. Sana zahmet versene.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahşer Midillisi
Novela Juvenil"Dünya mahşer meydanına dönse dahi sonunda ben yine gülümseyeceğim. Benim olayım bu." Artık çözülemez bir sorun haline gelen Ayça, anneannesinin yanına kasabaya gönderilir. Antisosyal olan on dokuz yaşındaki kız için kurulan tüm düzenler, planlanan...
