Beyza'dan
Mekana gelmiş Emrah'ı bekliyorduk. Duygu ilk günkü gibiydi, soğuk ve morali bozuk duruyordu.
"Duygu iyi misin abicim?" Duygu geldiğimizden beri elinde olan telefondan gözlerini kaldırıp başını salladı sadece.
"Emrah nerede kaldı ya."
"Gelir sevgilim." Dediğimde kapıda Emrah göründü. Merih o tarafa doğru döndüğünde telefonumdan planımın birinci aşamasını gerçekleştirmek için mesaj gönderdim önceden ayarladığım adama. Emrah'ın arabasındaki benzini çekecekti birazcık.
"Yenge nasılsın görüşmeyeli?"
"İyiyim Emrah. Sende ne var ne yok?"
"Aynı işte. İşler güçler." Dedi Duygu'nun yanına otururken.
Siparişlerimizi verdikten sonra masadan Duygu ve Merihi kaldırmaya gelmişti sıra ne yapsam diye düşünürken çok sevgili görümcem lavaboya gideceğini söyleyip kalktı.
Telefonumu elime alıp De Light gereksizine mesaj attım.
Siz: hemen şimdi Merihi arayıp önemli olduğunu söyle sonra da bir şeyler saçmala çabuk lütfen
Gereksiz herif: iyi de neden
Siz: yap işte
(Görüldü)Telefonumu tekrar çantama attığımda Merih'in telefonu çaldı. Geleceğini söyleyip kalktı.
"Çok şükür."
"Ne var aklında yenge?"
"Şimdi biraz sonra ben rahatsızlanmış gibi yapıyorum ve biz kalkıyoruz siz ikiniz kalıyorsunuz ayrıca ek olarak arabanı azıcık bozdum ama merak etme büyük bir şey değil yolda kalacaksınız azıcık vakit de orada artık ne yapacağınızı ben bilemem benden buraya kadar." Diyerek tek nefeste anlattım.
"Yuh! Yeminle senden korkmamız lazım. Allah razı olsun."
"Daha yeni başlıyoruz." Dedim göz kırparak. Merih sinirli bir şekilde geldiğinde ona döndüm.
"Kim o hayatım?"
"Boşver elime geçsin göstereceğim ona gününü. Önemli dedi kalktım sorduğu şey saat kaç oldu." Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Emrah benim aksime kahkaha attı.
"Eh sesini özlemiştir kardeşim. İşte seven bir şekilde ulaşıyor." Dediğinde bu sefer bende kahkahamı gizlemedim.
Yaklaşık yarım saat sonra başımı Merih'in omzuna koydum. "Merih.." Dedim kısık bir sesle bana dönüp yüzümü ellerinin arasına aldı. "İyi misin güzelim?"
"Değilim. Gidelim mi?"
"Neyin var? Korkutma beni istersen hastaneye gidelim."
"Hayır hayır eve gidip dinlemek istiyorum sadece." Dediğimde Merih ayağa kalktı ve çantamı aldı. "Emrah, Duygu sana emanet kardeşim bakın keyfinize." Merih beni kolunun altına aldı. Yavaş yavaş yürüdüm inandırıcı olmak adına. Arabaya binince elimi tuttu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuş Misali (Tamamlandı)
FanfictionBıktım; hepsinden, her şeyden, zihniyetlerinden... Bunları fotoğraf albümümü incelerken söylüyordum. Sevdiğim şeyi yapacaktım birilerinin bana dayattığı şeyi değil. Özgürlüğümü alacağım ve uçacağım her ne kadar kanadı kırık olsam da kuş misali uçaca...