Beyza'dan (Sabah)
Gözüm yarı kapalıyken elimle Merihi aradım. Elim boşta kalınca arkamı döndüm. Balkona çıkan kapı açıktı. Hırkamı üzerime geçirip balkona çıktım.
Merih koltukta uyuyordu masadaki içki şişesini görünce sinirim tepeme çıktı. Sabahın köründe neden içmişti acaba.
"Merih! Uyan." gözlerini açıp bir süre boş boş baktı.
"Sabah sabah kalkıp neden içtiğini öğrenebilir miyim?"
"Öyle icap etti yavrum."
"Ne demek 'öyle icap etti' bana bunun hesabını vermek zorundasın!" sinirli sesime tezat olarak gözlerim dolmuştu.
"Beyza sabah sabah o boğazını yormasan mı?" arkama dönüp gözlerimi sildim.
"Sana dün geceden beri ne oluyor Merih? Nerede benim aşık olduğum adam nerede!"
"Beyza abartıyorsun hamilelik yüzünden böylesin. Hadi geç içeri uyu."
"Biz bu konuyu hemen şimdi konuşacağız Merih. Anladın mı beni? Dün neydi o tavrın?"
"Beyza'm az bile yaptım. Arkamdan iş çevirmişler baya ya. Şok oldum şok."
"Bana da bağır o zaman! Bende en başından beri biliyordum. Bana da bağırıp çağır hadi!" eliyle başını ovdu. Diğer eliyle oturduğu koltuğu sıkıyordu.
"Beyza başım ağrıyor zat-"
"Duygu ve Emrah'tan özür dileyeceksin. Ve bir daha sabah sabah içmek yok hele çocuklarımın yanında içmek hiç yok. Anladın mı beni?"
"Bebeğim abartıyorsun. Ben onun abisiyim. Emrah da abisi sayı-"
"Yeter ya! İki kelimenizden birisi 'abisi sayılır' insan kime aşık olacağını seçemez Merih. Seni duyan da yüreği aşkı sevgiyi tatmamış sanar. Tabi ben kusurluysam bilemem istersen boşanırız." dedim gözlerimi silip tüm sinirimle.
"Beyza'm hamilelik hormonları yüzünden böylesin. Zaten geç kavuşmuşuz ben senden vazgeçmem. Hadi uyuyalım."
"Tabi sevgilim bir saniye." yanağına bir öpücük kondurup içeri geçtim. Peşimden kalktığını gördüm.
Dolaptan yastık ve pike çıkardım ikisini de üstüne attım. Şaşkın gözlerle bana bakıyordu.
"Sabah sabah içtiğin için ceza. Hadi kocacım."
"Ama benim güzel karım. Bak ya ağrın sancın olursa?"
"Haklısın kocacım onun için yere yatabilirsin sen bilirsin seç beğen al. İyi uykular." şaşkınlıkla bakarken dudağına bir öpücük bırakıp yatağa geçtim. Arkamı dönüp gözlerimi kapattım.
Duygu'dan (Sabah)
Gece boyunca gözüme uyku girmemişti. Emrah o sinirle Oğuz'a bir şey yapacaktı emindim. Oğuz'a bir şey olması gram umrumda değildi lakin Emrah'a bir şey olur diye korkuyordum.
Telefonuma baktım umutla bir günaydın mesajı bekledim. Ama hiç bir mesaj yoktu. Görüldü bile.
Telefonu yatağın üzerine atıp saçımı toplayıp elimi yüzümü yıkadım. Abim büyük ihtimal evden dışarı çıkarmayacaktı zaten onun için sarı pijamlarımı değiştirmeye gerek duymadım.
Ağır adımlarla salona indim. Abim televizyon izliyordu sakinleştiricisi yani yengem ortalıklarda görünmüyordu. Sessizce su içip gidecektim. Abimle konuşmayı düşünmüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuş Misali (Tamamlandı)
FanfictionBıktım; hepsinden, her şeyden, zihniyetlerinden... Bunları fotoğraf albümümü incelerken söylüyordum. Sevdiğim şeyi yapacaktım birilerinin bana dayattığı şeyi değil. Özgürlüğümü alacağım ve uçacağım her ne kadar kanadı kırık olsam da kuş misali uçaca...