Bıktım; hepsinden, her şeyden, zihniyetlerinden...
Bunları fotoğraf albümümü incelerken söylüyordum. Sevdiğim şeyi yapacaktım birilerinin bana dayattığı şeyi değil. Özgürlüğümü alacağım ve uçacağım her ne kadar kanadı kırık olsam da kuş misali uçaca...
Üzerime beyaz bir eşofman ve Merih'in siyah tişörtlerinden birini geçirip aşağı indim. Uzay elinde kedi, kedinin kulağına bir şeyler fısıldıyordu.
"Adınla yaşa Merihcan."
"Ne?"
"Merihcan, çok güzel olmadı mı ama mis mis. Kulağına bile fısıldadım."
Yani hoşuma gitmedi desem yalan olur. Ama Merih ne kadar sevinir orası muamma.
"Bu arada ben dışarı çıkacağım gelmezsem çok şey etmeyin."
"Başına iş alma da."
"Merihcan buralar sana emanet." Gülerek el salladım koltuğa oturdum. Alf gelip kafasını kucağıma koydu yavaşça başını okşadım. Maçın başlamasına yaklaşık yarım saatten fazla vardı bende bir paylaşım yapmaya karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@aleda.köksal: #tbt 💚 Bu saçlarımıçoközlediğimi farkettimm
@uzaydiyebirii: birşey çekiyormuş gibi çek kanka isksjsks ⤴@aleda.köksal: he kanka
@merihdemiral: güzellik ⤴@uzaydiyebirii: sevgilisi var enişte dkxnsinxjs
*bu gönderideki yorumlar sınırlandırılmıştır*
Alf'in sesi ile bakışlarımı telefondan çektim. Camdan dışarı bakıyor ve havlıyordu. Bir şey olduğunu hissetmeme sebep olmuştu kuyruğunu ve kulaklarını dikmesi.
"Bebeğim sakin olur musun?" Tüylerini okşadım. Ama sesini artırarak havlamaya devam ediyordu. Hava biraz karardığı için hiç bir şey göremiyordum. Alf'i kucağıma aldım ve perdeyi çektim.
"Oğlum yok bir şey." Sakinleşmesi için göz teması kurdum azıcık da olsa yumuşamıştı. Kapı çalınca Alf'i yere indirdim. Uzay herhalde bir şey unutmuştu.
Kapıyı açtım tanımadığım takım elbiseli iri yarı bir adam vardı. Yüzüne bakmadan kapıyı kapatmaya çalıştım. Ama son anda ayağını koydu ve kapıyı sertçe açtı. Aynı sertlikle geri kapattı. Gerilerken yere düştüm. Üzerime eğilmeye çalıştığında benden önce müdahaleyi Alf yaptı adamın kolunu ısırmıştı.
Tüm gücümle adamı ittirdim. Telefonumu aldım bir odaya girip kapıyı kilitledim. Alf ve Merihcan da benimle beraber gelmişti. Telefonumun arkasına sıkıştırdığım kartı aldım.
"Seni bu aptal köpek de bu kapı da koruyamayacak! Geberteceğim seni!" Sesinden Burak olduğunu anlamışım. Çakma üvey abim. Ölüme çok yakındım.
Açacağını düşünmeyerek Merih'i aradım. Son anlarımda onun sesini duymak istiyordum. "Lütfen aç.. lütfen." Uzun uzun çaldı kapatacakken açtı.
