Gri Prenses (Grindelwald'un Kızı)

Lanet Gryfindor

"En sevdiğim üç adam benim için birlik mi olmuş ne?"

Kız alayla söylediğinde, üç adamın da yüzünde saf şaşkınlık vardı. Ama hepsi farklı gözüküyordu. Albus Dumbledore gördüğüne inanamıyormuş gibi korku ve şokla bakarken bayılacak gibiydi.
Tom Riddle yerdeki cesetlere şaşkınlık ve hayranlıkla bakarken gülümsüyordu. Gellert Grindelwald'un yüzü ise ne olduğunu yeni anlıyormuş gibiydi. Elini alnına götürürken delirmişçesine güldü.

Alanis ise onun gülüşüyle dudak büktü. "Ama çok geç kaldınız."

Yerdeki yüzlerce cesete bakıp iç çekti. "Kendim hallettim."

Grindelwald gülerken daha fazla beklemedi, cesetleri umursamadan hızla yerdeki kıza koştu ve onu kaldırırken sımsıkı sarıldı. "Tanrım!"

Kızda ona sıkıca sarılırken gülümsüyordu. "Albus'un cezana son vereceğini bilsem bunu yıllar önce yapardım-"

"Bunu bir daha asla yapma. Senin tehlikede olmana dayanamıyorum."

Alanis ona daha sıkı sarılıp gülümserken onun omzunun üstünden Dumbledore'a baktı ve yüzü düştü. "Özür dilerim Albus..."

Dumbledore ona bakarken o da hızla yanlarına koştu ve kızı kendine çekip o da hızla sarılırken fısıldadı. "Bunu nasıl yaparsın!"

Alanis de ona sarılıp, masumca sokulurken ayakları dibindeki cesetler unutulmuştu."Seni tutuklamalarına izin mi verseydim? Bunu yapacağıma bir saniye inanmış olamazsın."

Dumbledore gözlerini yumarken düz bir sesle fısıldadı. "Gellert'e fazlasıyla katılıyorum.."

Alanis yorgunca gülümserken geri çekildi ve iki adama baktı.. Rüya görmediğinden emin olmak ister gibi bir hali vardı. Bu bir mucizeydi... Bu iki adamı, yan yana gülümserken görmek sadece yüz yıl öncesinden kalma bir çerçeveye özgü sanıyordu oysa o. Ve birde uçuk kaçık rüyalara. Ama şimdi gerçekti.

Kendine gelirken yutkunup arkaya doğru baktı ve onları dikkatle izleyen adamı gördü. Tom Riddle, Grindelwald ve Dumbledore'dan ziyade kızı hiç bir şey kaçırmak istemeyerek dikkatle izliyor gibiydi. Alanis ona döndüğünde, kaşlarını kaldırdı alayla.

Alanis de ona doğru yorgun bir kaç adım atarken ona uydu ve alayla fısıldadı. "Kavgalıydık sanırım."

Tom Riddle alayla dudak bükerken kaşlarını çatmış, gülmesine engel olamamıştı. "Öyle miydik?"

Kız inatla başını sallarken onu kolundan yavaşça kendine çekti, bir elini beline sararken diğer eli saçlarını düzeltti. "Ne için kavga ettiğimizi bile hatırlamıyorum."

"Malum, Amerika'yı ateşe vermekle meşguldüm."

Kız onun ciddiyetle dediklerine güldü. "Öyle miydin?"

Adamda dayanamadan güldü. "Şuan Gellert Grindelwald ve Albus Dumbledore'a hak vermenin nasıl acı verici olduğunu tahmin bile edemezsin."

Kıkırdayan kızın dudaklarına yapışmadan önceyse fısıldadı. "Bir daha kolumun üstünden asla ayrılmayacaksın."

Bunlar olurken arkadaki iki adam.. Grindelwald pek sakin görünmüyordu. Şokta gibiydi. Ve her an Tom Riddle'a öldürücü bir lanet atabilirmiş gibiydi..
Yanındaki onlara dümdüz bir ifadeyle bakan adama fısıldadı.

"Lütfen Albus, çocuğu şimdi öldürebilir miyim?"

"Aslında bunu yapsan çok iyi olur."