●• Black Swan •|آینه شکن| •●

{Part 12}

         
                   ●•Black Swan•● 

بعد خرید کردن که کل اون مدت شوگا تو ماشین در حال استراحت بود، به خونه آقای پارک برگشته بودن.

شوگا دست هاش رو تو جیبش برده بود و جلوتر راه می‌رفت. کاملا بی تفاوت به ‌تهیونگ بود که زیر فشار سنگینی کیسه های خرید کمرش با هر قدم به چپ و راست خم میشد.

مرد با آسانسور زودتر خودش رو رسونده بود به طبقه دوم و با زحمت فقط زنگ در آپارتمان رو فشار داد و سریع دوباره دستش رو توی جیبش برگردوند ، منتظر باز شدن در موند:

+کیه؟!...‌ اومدین؟ تهیونگ شی کجاست؟

به محض اینکه پسر عضله ای در رو باز کرد، مرد از در رد شد و جونگ کوک رو کنار زد:

●داره خریدها رو میاره، اگه دوست داشتی برو کمکش کن.

گفتن همین جمله هم لطف بزرگی از سمت مین شوگا بود که کاملا هم ازش بعید بود. با رفتنِ مرد، جونگ کوک گیج به سمت راه پله ساختمون نگاه کرد. تهیونگ رو دید که با هن هن از پله ها بالا میومد ، پسر کوچیکتر تقریبا به سمتش پرواز کرد:

+چرا انقدر خرید کردین؟!! نکنه قرار یه هفته دیگه هم بمونین؟

جونگ کوک کمک کرد تا وسایل رو داخل خونه بیارن و در رو بست. تهیونگ در حالی که دست هاش رو ماساژ میداد کمی خم شد تا نفسش سر جاش بیاد:

×ص...صبر کن. اول یه لیوان آب بهم بده ، بعد به...ت میگم اینا برای چیه.

جونگ کوک همونجوری که لیوان آب میاورد بلند حرف میزد:

+چرا انقدر نفس نفس میزنی تو؟ کوه کندی؟

×نه، از پله ها اومدم.

لیوان اب رو دست تهیونگ داد و با تعجب پرسید:

+مگه اسانسور خرابه؟

تهیونگ در حالیکه اب رو با تمام وجود سر میکشید ابرو هاش رو بالا انداخت:

×آاااه، آخیش... نه آسانسور خوبه ولی فقط یه دونه جا داشت، شوگا باهاش اومد.

چهره پسر کوچیکتر تو هم رفت:

+پس بهتر نبود خریدها رو هم خودش بیاره؟ یا حداقل نصف کنین؟ عایش، از آدم های خودخواه بدم میاد، نمیفهمم چرا انقدر ازش حساب میبری.

×اشتباه نکن ، این احترامه.

+آره تو که راست میگی، اینا برای چیه؟

گفت و به سمت خرید ها رفت تا وارسی شون کنه.
تهیونگ روی سنگ اوپن گذاشت:

×خب داستان اینجوریه که به پیشنهاد همین آقا خودخواهِ که شما فرمودین امشب قرار دور هم یه کم خوش بگذرونیم.

جونگ کوک با ابرو های بالا رفته به تهیونگ نگاه کرد:

+خوش بگذرونیم؟ واو سوپرایزم کرد. چه یهوی!