VAMPIRE'S KISS

66

Dahil sa insidenteng iyon kanina sa trabaho ay maaga nga kaming pinauwi.

It's so odd dahil hindi man lang tumatawag sa akin si Mommy pagkatapos nitong umalis.

Honestly, sanay nga akong kasama si Mommy kaya nababaguhan lang ako at masyadong nakakapanibago iyong hindi man lang nya ako sinabihan na nakarating na ba sya or what.

Hinatid na ni Seria sa akin si Tres.

Nagpasalamat pa ako sa kanya ng paulit-ulit bago sya bumalik sa bahay nila katapat ng subdivision.

"Mama, are you okay?" cute na cute na tanong ng anak ko.

I nodded slowly saka kinarga ito.

"Kamusta ka doon sa bahay ni Ate Seria mo? Naging bad boy ka ba?" kinurot ko pa ang ilong nito kaya pumula.

Nakakagigil kasi.

My son pouted that makes him cuter kaya nangingil na naman akong kurutin ang pisngi nyang matambok.

"Mama! Stop! It hurts, Mama...".

"Sorry, baby... Nangigil si Mama." nahihiya kong saad sa anak ko.

Mukhang ako pa ang bad sa aming dalawa.






Inilapag ko na sya sa countertop ng kitchen para linisin ang pinagkainan namin. Nahawi ko sa mula sa aking saya ang isang maliit na papel saka doon ko naalala na ang papel na iyon ay galing sa taong nainsidente kanina.

Nakakaawa at iniimbestigahan pa ng special task force ang tungkol sa amerikanong iyon.

Sinulyapan ko pa sa ikalawang pagkakataon ang papel na iyon.

Siguro ay kailangan kong ibigay ito sa mga pulis at baka sakaling laman ng mga bagay na makakapagturo at makakatulong sa kaso. Posible na ring maging ebidensya!

Pero bago ko to ibigay sa pulis, titingnan ko muna at sa akin naman nya ito binigay. Kailangan ko munang malaman kung anong mensahe dito bago ko ito iturn-over sa mga pulis.

"Mama, what is that?" lumapit sa akin si Tres na may dala-dalang basong may lamang kalahating gatas.

May puting marka rin mula sa pag-inom nya sa gatas na nasa ibabaw ng kanyang bibig.

"Personal thing ni Mama, Tres. Now, go to your room and sleep. Baka tomorrow, may pasok na." wika ko dito.

"Okay, Mama but can you also buy milk. This is the last one. I drink it." wika ni Tres sabay turo sa baso na may lamang kalahating gatas.

I nodded saka napag-isipang ibudget ang gatas ni Tres sa susunod na mga araw.

"I'll see what I can buy. You know, economic crisis, anak?"

He turned his left sideways, multiple times.

"No Mommy..."

That's a tough word for sure. How can I expect my three-year old to know that? Kailangan ko talagang papaalahanan ang sarili ko na hindi kami kaparehas ng mental na kapasidad ng anak ko.

Minsan ay napagsasabihan ko sya ng mga bagay na hindi nya kailanganang malaman. Bukod kasi sa A B C D ay alam nya na lahat ng mga pambatang aralin na dapat matutunan.

Dapat ba akong matuwa na masyado ng matalino ang anak ko at mas tatalino pa yan sa mga pinagsasabi ko.

"What about 'economic crisis', Mama?"

"It's a complex word for tight times, baby."

Ayun nasabi ko. Dagdag kaalaman na naman para sa isang three-year old.

Kumurba ang tila lungkot sa kanyang bibig saka napatango-tango.

This is one of the things I hate.

Mas marami kang alam, mas malulungkot ka sa mga bagay-bagay. Ayaw kong malulungkot ang anak ko.

"You see, baby... Tomorrow, may pay out na si Mama. So hindi talaga tayo poor as in poor but we need to budget, okay?"

"I get it Mama."

"Now, go to sleep. Bukas I'll buy your things. List it down in a paper." wika ko sa kanya.

He nodded slowly at umakyat na sa taas.

Because of his high mental capacity, his cognitive skills highly react to his physical skill kaya marunong na rin syang magsulat.

It's silly for a three year old to be like that pero yan nga ang meron sa anak ko. He knows how to write and his penmanship is so great! Mas maganda pa ata ang sulat nya sa akin.

I don't know where he get that, hindi naman ako ganun katalino. Nabuntis nga ako ng maaga, eh'. Nahinto pa sa pag-aaral.

Maybe from his stupid Dad.

Di ko maiwasang malungkot habang iniisip na ang ganito katalino at kacute na bata ay bunga ng hindi makatarungang pagtatalik. Hindi ko maiwasang malungkot sa impormasyong anak lamang sya sa labas.

I wrap myself up at agad na binuksan ang papel na hawak-hawak ko kanina lang.

Kumunot ang noo ko ng makitang ang laman lamang nito ay isang phone number at saka nakasulat na, "See you later. I'll call you. "

Kailangan ba tong iturn over sa mga pulis?

Tumaas pa ang kilay ko ng ilang beses saka napagpasyahang itapon na lamang ang papel na iyon sa basurahan at mukhang nakikipaglandian lang naman sa akin iyong Amerikano.










Kinabukasan, medyo nagulat pa ako sa balita.

"What?"

"Yes Ma'am. Dahil sa nangyari kahapon ay wala na daw munang trabaho ngayon. Tatawagan na lang daw kapag meron na."

"Apektad ba dito ang sweldo natin?"

"I'm not sure pa, Ma'am. I'll update you later."anang sa kabilang linya saka ibinaba na.

Problemado kong sinulyapan ang mga listahan ng mga utang namin. Mula pa ito sa mga loans ni Mama sa nakaraang taon at sa mga naiwang utang ni Papa mula sa mga investors nya sa patay na kompanya.

All of this obligation is left on me!

"Mama, let's go!"masiglang bulalas ni Tres na gwapong-gwapo sa kanyang teal uniform.

All those problem vanished once I saw my son's smile.

I nodded saka iniwan na muna ang problemang iyon para ihatid ang anak ko sa nursery nya.

Nang makarating kami sa nursery ay agad nya akong hinila papasok ng silid aralan nila. Karamihan sa kanyang mga kaklase ay native Americans o di kaya ay mula sa mga Europeang nagsasalita sa Ingles. May ilang lengwahe rin syang natutunan mula sa ilan pa nyang mga kaklase.

Hindi ko nga talaga matukoy kung saan ba galing itong katalinuhan ng aking anak and if not me and my side, maybe from his father?

"Mrs. Marquez, Good morning..." lumapit agad sa akin ang teacher nilang si Teacher Ann.

She's a Filipino OFW teacher kaya hindi mahirap sa aking makipag-ugnayan sa kanya.

Problemado itong humarap sa akin.

"I really wanted to tell you this a long time, Mrs. Marquez. Your son is so different. He's extraordinary. This place is a nursery and a fun place for 3-5 years old to play. But look at your son!" aniya sabay turo sa anak kong may hawak-hawak na thesaurus!

Nanlaki ang mata ko doon saka napalinga-linga sa paligid kung saan masayang nakikipaglaro ang ibang three year old.

Tres, what are you doing?

Hindi ko pa naiscan ang mga thesaurus na iyan at sobrang boring tapos ikaw...

Tahimik lamang ang anak kong nagbabasa sa makapal na thesaurus sa gilid.

"Ma'am, saan po ba sya nagmana?"

My mouth is half-opened.

Mas lalong namilog ang mata ko ng makita ang makakapal na Science books na kinuha nya! Hindi iyon simpleng Science books!

What the hell, Tres?

"See Miss Marquez? Your son is extraordinary. I refer him to highschool na with that mental capacity and since it is impossible. I refer him to grade four. Will it be okay?"

Kumunot ang noo ko doon saka hindi makapaniwalang napailing-iling.

Mabilis ang mga paa ko sa paghakbang pars lapitan si Tres na abala at tahimik sa pagbabasa. Sa edad nyang ito ay hindi sya nakikipaglaro sa mga batang kaedad nya?!

"Tres, what are you doing?!"medyo pahasik kong tanong saka dahan-dahang lumingon si Tres at ngumiti.

Agad nawala ang medyo galit na pumorma sa aking puso.

My son is not abnormal. He's like those ordinary kid.

"I'm reading, Mama..."he said then pointed to the difficult hyperlink text.

"No...may iba namang stories, anak..."medyo kalmado ko pang wika saka akmang kukunin iyong makakapal na libro na nakalapag sa lamesa nya ng agad nyang hinawi ang aking kamay.

Sobrang gulat ko pa doon sa ginawa nya.

No....

Si Mommy lang ang naghahatid kay Tres sa nursery at iniiwan nya lang dito ang anak ko para makipagkwentuhan sa mga amiga nya.

"Iyan rin Ma'am. Ayaw nyang magpadisturbo."si Teacher Ann ng makalapit saka problemadong napailing-iling.

"Tres..."

"Yes, Mama? I'm reading sshhhh..."

"May iba namang libro, anak.."

"Those books are silly, Mama. I want this." nag pout pa si Tres sa akin.

Huminga pa ako ng paulit-ulit saka napatango-tango. Pilit na inintindi ang anak pero ang hirap.

"Why are you interested with this books, Tres?"patukoy ko sa mga librong pangcollege.

Ang mga librong iyon ay mula sa desks ni Teacher Ann. Nag-aaral kasi sya ulit para sa masters nya pero mukhang si Tres ang mas matututo sa mga librong iyon.

Malungkot na yumuko doon ang anak ko.

Hindi ko alam pero kinuha nya dahil sa lungkot na iyon ang buong puso.

If he likes that, he can have it... Pero ayaw kong kunin sa kanya ang childhood nya. Bata pa sya at alam kong hindi ito ang bagay para sa kanya.

I just wanted to know, Tres.

"Bakit interested ka dito, baby?"

"You won't get mad if I tell you, Mama?"napapaos at malungkot nya pang wika na nagpakunot ng noo ko.

Of course, I won't get mad.

"What makes you think that I'll get mad, Tres? Tell me..."

"I miss Papa. I want him to be alive from his grave, Mama. Lucky, I have this biological Science book. I'm wishing someday I can create an invention that will make him alive, Mama..."

"....I miss Papa..."dagdag nyang wika saka may tumulong patak ng luha sa kanyang mga mata.