VAMPIRE'S KISS

69

"Sir, ano kasi... I need a large sum of money para sa utang ko kaya naghahanap po talaga ako ng trabaho ngayon."

I am sitting across the couch this time at tinanong nya ako about my problem.

It's a bit odd lalo na at sa loob talaga ng opisina nya.

Desperadang-desperada na akong magkapera!

Sometimes, I wish Daddy teach me how business works noong buhay pa ito para sa ganun ay hindi naman ako nakadepende sa asawa kong mukhang walang alam na asawa ko nga ba sya or its just me.

I don't know...

"Apat na taon na ang lumipas, Coleen. You still don't know how this things work. Come here..."he said and stood up.

May kinuha syang mga papeles sa kabilang kabinet.

I move out from the couch to the chair across his table.

Nakakunot pa rin ang noo ko ngayon at sinabi nyang apat na taon. Maybe if I don't get an answer from Mom, sa kanya nalang?

"Mr. Cervantes, you know me before, right?" tanong ko dito nang makaupo na sa upuang katapat nya.

Binalingan nya ako saka umismid.

"Yes..."aniya sa husky na boses.

Napasinghap ako dahil doon, he just smirk before me and take some files.

Napakurap-kurap pa ako sa kanyang matitigas at maskuladong mga braso na eksperto sa pagmanipula ng mga papeles. Even a pen is just a piece of cake because how he rub it smoothly in a piece of paper is also admirable.

Tahimik lamang akong nakatanaw sa kanya at sa paraan ng pagpirma nya sa isang dokumento.

It says an agency.

I was left out from that moment. So speechless, what is he trying to do?

I saw his signature and it's so fucking manly. Ni hindi ko nga alam kung may magbabalak na gayahin iyon ay makakagaya dahil sa kakomplikado ng pirmang iyon.

Halatang marami pang dokumentong papirmahan, halata ring ang dami nyang pirmahan.

His biceps move up and down and from that very moment ay nag-init ang kalooban ko.

What if he will move me up and down too?

Halos puputok na ang isip ko sa makamundong imahinasyon iyon at halos mawala ako nang maalalang may fiancee na pala ito.

Okay, fine. Siguro ay magandang maging kabit nya pero nangako na ako sa sarili kong hindi ko na ulit gagawin kung ano man ang nakaraan ko sa kanya.

"Why did you ask, anyway?"

"Huh?"napakurap-kurap ako na nagpatigil sa kanya sa kanyang ginagawa.

He resets his crouch back and move next to me. Tumibok doon ang puso ko.

This is why something is odd!

Kaming dalawa lang sa opisina pagkarating ko and he ordered me to lock the door!

I also heard him told the guard na walang appointment ngayon at iwasan ang mga pagbisita.

"I love someone before, I love her so much that I rebuild my old self and promise to love her more..."panimula nya at lumapit pa sa akin.

He's only inch closer to me this time!

Nakatingala ako sa kanya. He's so tall for God's sake!

And if I say na malapit na malapit kami sa isa't-isa, I was referring to my closeness of his manly bulge inside his pants.

Kalebel ko lang ang umbok na iyon lalo na at nakaupo ako at sya naman ay nakatayo.

He's so tall that I am leveled with his manliness.

Nag-iwas ako ng tingin dahil doon. Amoy na amoy ko ang pamilyar na perfume nya and also the manly scent is so intimidating.

"She left me...I don't know, maybe because of a circumstances. I wanted so much to explain to her about what happened to me and her bestfriend but she left me..."napapaos ang boses nya doon.

"I wanted revenge, you know. I wanted revenge but when I saw her again, I know I can't...Hindi ko sya kayang saktan, Coleen..." his voice croaked.

Parang piniga ang puso kong iyon.

I'm pretty sure he is describing his feelings to my best friend at ako iyong best friend na humiwalay sa kanila. Ako ang kontrabida sa buhay nila...

Napaisip tuloy ako kung anong gagawin nya sa sumira sa pag-iibigan nila. Kung anong gagawin nya sa akin.

"Long story short, I'm just happy right now..."he said saka nagpakawala ng tunay na ngiti.

Parang hiniwa ang puso ko doon. Hindi ko alam kung bakit ako nasasaktan. Hiniwa ang puso kong iyon ng paulit-ulit. I don't know what to say, ang alam ko lang ay wala akong masabi.

Gustong tumulo ng luha na naipon ng aking kalungkutan pero alam kong hindi ngayon ang tamang pagkakataon.

"How about you? Are you happy now?" tanong pa nito sa akin.

Half-heartedly, fiercefully I nodded slowly.

Kahit na hindi.

Kahit na labag na labag sa aking kalooban ang pagtango lalo na at alam kong mali.

Siguro ay hindi ko na lamang sasabihin sa kanya ang tungkol sa anak namin. It looks like he's clueless. It looks like, ako lang ang may alam na may anak kami.

It looks like, wala syang alam na may nabuo sa aming ginawang kataksilan.

Ang taksil taksil kong kaibigan na masasabi ko nalang na ang pamilyar na hapdi na dumaan sa aking puso ay ayos lang at ito naman talaga ang mapapala ng isang katulad ko.

Tila naging malamig ang puso kong iyon.

Umalis na sya sa harapan ko at lumapit sa may kabinet.

"I will give this three agency under management after you have work here in my office for two days. Don't worry I am willing to help with your problems."

"Bakit mo ako tutulungan?" bigkas ko. I am so hopeless, alright. Nais ko pa rin naman na marinig na kahit papaano ay hindi nya pinagsisihan ang nangyari man sa amin.

Nais ko rin namang malaman na minahal nya rin ako minsan at ang kataksilan man na aming ginawa ay ayon rin sa kagustuhan nya.

"I will be leaving after four days for my wedding. I know, you already know that...sa Pilipinas na daw kami maninirahan at doon na rin magpapakasal. I guess all my investments here are nowhere to go kaya ibibigay ko na lang ito sa iyo."matabang nyang sabi.

Malungkot man ang aking puso, I'm still glad and he thinks about our past at ibibigay nya sa akin ang mga kompanya nya dito. I also need money, a lot of money for my father's debt, for my son's needs and for my mother's caprices.

"Salamat..."bulong ko sa hangin.

Tulalang-tulala.

Kitang-kita sa peripheral view ang pagtango nya saka bumalik na sa mga pagkuha ng papeles.

I was silent all the time hanggang sa may pumasok na isang business lawyer at ilang mga investors.

"Let's have a private meeting..."anang Mr. Cervantes.

His manly voice didn't escape my notice at halos lahat ng kanyang mga salita ay saulo ko na.

He's so gorgeous and I know I can't resist when he's hitting on me again, pero hindi na. He decided to make up his family.

This is why Mommy doesn't want me to settle with Mr. Cervantes dahil alam nyang hindi ako makahindi kung may nais man si Mr. Cervantes na mangyari sa aming dalawa.

My mother knows the best kaya ganun na lamang.

Alam nyang, I will do the same mistake again, if ever. Mabuti na lamang at matibay na ang paninindigan ni Mr. Cervantes at pagmamahal nito para kay Lisha.

Naiintindihan ko na ngayon lahat-lahat kahit na hindi ko pa man alam ang buong katotohanan. Naiintidihan ko na ang lahat ng galit mula kay Lisha. Naiintindihan ko na kung bakit sira ang pagkakaibigan namin at dahil iyon sa akin!

Iilan lamang ang nakadalo sa private meeting na iyon at pribado lang din ang diskusyong iyon. Kung anong impormasyon man ang inihayag ay mananatiling sa amin lamang.

"After four days, Ms. Marquez will lead all this modeling agency. Don't worry and I will provide fund in the stock market for the first five months until the progression of Ms. Marquez's performance." anang Sergio habang nasa harapan at nagsasalita patungkol sa ilang datos.

Wala akong ni isang naiintindihan maliban doon sa may magtuturo naman daw sa akin kung paano magmanage. He will also teach me too, that is why I need to come to his office and stay every now and then.

He wants me to learn about it.

Mabuti na lamang at iniisip nya pa rin ang kapakanan ko bago sya umalis. That just means that he's not mad at me. Even after all the things na ginawa ko sa kanila ni Lisha.

I supported my own conclusion with all the things that I have obtained. Hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng bigat ng pakiramdam.

Lisha must be so proud and she have an amazing husband.

Iyong tataguyod talaga sa kanya at sa anak nya. Maybe, I should learn my lesson.

"That's all for today, any question?" he stopped with his discussion at wala namang nagpahayag ng katanungan.

Lahat ay sang-ayon ayon sa plano at mga dokumentong mukhang pinaghandaan na ni Mr. Cervantes.

"Sergio, you are really great with this and we trusted you for making this woman your next CEO."

Namilog doon ang mata ko pagkarinig sa sinabi ng isang investor.

Sa sobrang pagkaokupa ko ay ngayon ko lang napagtanto na if he's going to make me manage all this things, then I will be the new CEO!

Ngayon pa lang ako naliwanagan at sobrang gulo ng isipan ko kanina.

Binalingan ko si Mr. Cervantes na nakangiting nakikipagkamayan sa mga investors at stockholders na paalis na.

He's approaching to me.

He's smiling so genuine right now.

How could he make his ex-mistress a CEO of his company? Ganun sya kabait na nilalang?! Damn, anyone is so lucky to have him.

Sa sobrang gwapo, maskulado, matalino, marunong at mayaman. Hindi ko na alam kung ano pang wala sa kanya na hindi nakikita ng iba lalo na at mukhang kita-kita naman.

So that explains why there are so many woman that is shamelessly throwing themselves infront of him.

Marami ang desperada sa kanya kaya halos lahat ng mga koneskyon nya ay kalalakihan dahil kapag babae ka at may propesyonal na koneksyon sa kanya, nasisigurong gagawin mo ang lahat para makuha sya.

His secretary is a male, the investors male, male stockholders and male managers in evert department in this agency. Ang mga babae lamang ay mga models, kung saan ay nagtatrabaho sa kanya.

Now, he's giving a professional duty to me.

Maybe because alam nyang wala na ulit na mangyayari and he know that I already learned my lesson.

"Here..."

Tahimik lamang akong tinanggap ang briefcase na inalok nya.

"Come back tomorrow, I will teach you how this things work." he slid his way sidewaya at sumunod na sa mga paalis ng mga stockholders.

I opened it and saw a pack of money but I don't feel anything. I feel so loss. A man like him is so adorable that I feel that I loss him so damn much.

Hindi ko alam pero isa lang ang nasisiguro ko at mabigat ito sa pakiramdam.



















As I have my way home, together with my son, wala akong imik.

Kadalasan ay madaldal ako at palatanong sa anak ko sa mga nangyari sa kanya buong araw but I don't say a thing.

Dumiretso ako sa aking kwarto dala-dala ang isang briefcase na pera at lumubog sa kama.

I feel so down. Sobrang bigat ng pakiramdam ko na naramdaman ko na lamang na nagsimulang tumulo ang aking luha habang pinagmasdan ang limpak-limpak na pera.

I heard my son's knock pero binalewala ko iyon sa sobrang bigat ng pakiramdam.

"Mama, are you okaaaaayyy?"

Napailing-iling ako doon and the last thing I heard is my numerous cries. Sobra-sobrang paghagulgol. Hindi ko maiintindihan at sobrang sakit sa pakiramdam.