VAMPIRE'S KISS

81

Sergio and I took a step back.

Nang lumingon kami sa likod ay mas rumami din ang nandoon. I took a deep breathe as I check the faces of the men. Ang iba doon ay iyong mga kalalakihang sinabihan ni Sergio na bantayan na lamang ako sa Empire House.

Shit.

I thought it's a bad idea na sumama sa kanya. Turns out, mas nakakabuti pa pala sa akin.

"Sergio!" I hissed.

Tumawa si Lisha nang mapansin na ang mga reaksyon namin. I turned to her. "Panalo ka na Lisha! Why are you doing this?"

"Oh crap Coleen, akala mo ba ako ganun ako katanga, huh? Alam kong gagamitin mong alas ang anak mo para makuha si Sergio and this is what you are doing. Alam kong anytime, you will be so desperate at alam kong sasabihin mo sa kanyang may anak kayo tas magbabalikan kayo tas matitigil ang kasal namin.... Akala mo ba, hindi ko alam?!?"

Napalunok ako doon ng paulit-ulit. Guilt crept towards me.

"Panalo na ako? Talaga, Coleen? After knowing that all these years ikaw pa rin ang inaalala nya... And you, Sergio! Halos limang taon bago mawala si Coleen, sa loob ng limang taong iyon na gustong-gusto mo pa rin sya... Where was I?" agad nyang pinunasan ang luhang tumulo sa kanyang mga mata.

I felt like my heart is strung like a drum.

"Wala kayong ibang inisip kung hindi ang kaligayahan nyo! I'm tired of this. Pagod na akong maging pangalawa sa puso mo---"

"Shut up Lisha, you've never been in my heart! Wala akong nararamdaman sa iyo! All of it because your family wishes para magkaroon ka ng experience and I'm so glad I didn't grant you any knowing that you will be so mad like this!" bulyaw ni Sergio dito.

Ngumiti doon si Lisha ngunit ang ngiti nya ay may halong ibang emosyon. It's full of hatred. As I stare longer, may halo-halong emosyon ang agad kong naramdaman.

"Now that you two are here, maging witness sana kayo kung paano ko papatayin ang anak nyo---"

"Stop it Lisha!" sigaw ko ng buong-buo. Napatigil sya doon at napatitig sa akin. I wanted to convey my words to her but I just can't.

Gaano ba kasama ang ginawa ko noon sa kanya?

"I'm sorry..." I said almost like a whisper.

"Sorry?" she laughed like a maniac after that.

"After everything Coleen, a simple sorry... Hindi matatanggal ng sorry mo ang gagawin ko ngayon---"

"Lisha, I can't remember everything!" sigaw ko at ngayon ay nagsisituluan na ang mga luha.

"I can't remember how much I betray you that you turned out to be like this. I can't remember how deep the hatred I leave on your heart but I'm trying to understand and I do understand you now. Hindi ko sinasabing paliitin mo ang kasalanan na nagawa ko sayo kasi nakalimutan ko but please don't do this. Gawin mo na ang lahat...wag lang to..." bulong ko pa sa huling linya saka napaluhod sa sahig ng mansyon.

"Anything...." I added. "....huwag mong isali si Tres."

"Okay, what about I'll kill you."

Mabilis ang mga pangyayari at naramdaman ko na lamang ang kutsiyo sa braso ko, natamaan iyon ngunit pahapyaw lamang dahil mabilis akong naisagilid ni Sergio.

"What the fck Lisha! Stop this!" sigaw ni Sergio.

"I am just a villain that is misunderstood and yes, I won't stop hanggang mapatay ko yang pulo't-dulo ng lahat!" sigaw pa nito.

"Shut up Lisha, kung meron mang dapat pagbuntongan mo ng galit ngayon. It is me, Lisha..."

Natigilan si Lisha doon. All the men that surrounds us stiffened and is now pointing their guns to Sergio. They're pointing their guns but they did not shoot.

Not just yet. Hindi ngayong wala pang signal si Lisha.

There is a serene scene.

"Pinilit ko sya Lisha. I'm an immature jerk before and I believe that I can trap her sa pamamagitan ng sumpa."

"That doesn't change the fact that she didn't resist!"

"Stop it Lisha!"

Agad na sumugod si Lisha sa akin at sinunggaban ako ng kutsilyo. Tumama iyon sa sikmura ko.

Sergio on the other hand change from a hot gentleman to a scary hot vampire. Sumugod sya kay Lisha at itinapon nya ito. Agad namang tumilapon si Lisha sa kisame.

After knowing that their boss is hurt, agad na tumama ang mga bala kay Sergio mula sa mga baril ng tauhan.

In so much hurt, I tried to cover the hole in my stomach. Pakiramdam ko ay mawawalan na ako ng dugo sa sobrang dami ng dugong lumabas mula sa akin.

Sergio tried to cover me. We were cover with bloods.

"Stop!" pagsisigaw ko sa mga lalaking binabaril sya. He's almost like an immortal dahil sa daming tumama sa kanya, he can still open his eyes.

Tears flowing from me. With all the bullets, it looks like we're gonna die here.

"Sergio..."

"Hush Coleen..." ngitian nya ako kahit punong-puno na ng dugo ang kanyang katawan at mukha. He kissed me on my forehead that is splattered with blood.

"We're gonna die..." bulong ko pa. Patuloy pa rin ang pagtama nila. He covered me with his large body at halos mawawalan na sya ng malay.

"No... Let me..." his voice is so slow. His mouth came near my neck at umaamoy doon.

"drink your... blood..." dagdag nya. I nodded. He smiled at mas inilapit ang kanyang bibig sa aking leeg.

Alam kong mawawalan ako ng malay pagkatapos nito lalo na at paubos na nga ang dugo ko dahil sa butas sa sikmura ko at ngayon ay pinainom ko pa sya ng dugo ko.

I wanted him with all my life and I trusted him...

I smiled as I felt his long and sharp tounge glided on my skin at kasunod nito ay ang kanyang mahahaba at matutulis na pangil na agad bumaon sa aking balat.

Sa sobrang sakit nito ay napasigaw ako doon ng ubod ng lakas. Mas masakit pa ito kesa sa pagkakabaon ng kutsilyo sa sikmura ko. Maya-maya lang ay naramdaman ko na ang kanyang marahan na pagsipsip.

Tumigil na rin ang putukan mula sa mga kalalakihan, mukhang nauubusan na sila ng bala.

I smiled with that thought. Teka, hindi pa ako nahimatay?!

I opened my eyes and infront me is the smiling Sergio. His eyes is so red and he has a massive body and a very sharp claws.

Ichineck ko pa ang butas sa sikmura ko at sa hindi inaasahan ay hindi na lumalabas ang dugo mula roon kahit na may butas ito and to my surprise, ang butas na iyon ay lumiliit na!

What the actual fuck!

Naramdaman ko rin na mukhang may pagbabago na sa akin ngayon. I saw from the glassy wall ang itsura namin.

I am so pale yet I felt so strong. Masyadong pula ang aking labi....at may pangil na rin ako!

Nagsitakbuhan ang mga kalalakihan nang makita kami.

"Hayaan nalang natin sila. I have my other men to hold on that matter. Let's see our son." Sergio said, nag-iba na ngayon ang kanyang boses lalo na at lumaki ang kanyang katawan at mas lalo syang tumangkad.

How the hell did that happen? I nodded to him kahit nalilito pa rin.

But I have a familiar feeling and that is I feel like I am dead.

"Sergio, am I dead?" biglaan kong tanong as we strolled down the hall.

Nalagpasan ko pa si Lisha doon na nabali ang leeg at nakaluwa ang mata. I held on my mouth.

Sobrang lakas ba ng pagkakatilapon sa kanya?

I turned to face Sergio to ask him about Lisha but he just nodded. Kumunot ang noo ko doon. What is my last question again?

Pakiramdam ko ay halos nanlamig ng maigi ang buo kong katawan. What...the... Fuck?!

"Oh there he is!" he said pointing to a little boy sleeping peacefully.

Nawaglit doon ang atensyon ko at patakbong tinungo ang isang hawla na di ko makapaniwalang nabuksan ko gamit ang kamay lamang. I have an extraordinary strength?!

Marahang napakurap-kurap ang natutulog na si Tres at nang maimulat nya ang kanyang mga mata ay napangiti sya ng makita ako.

"Mama...."