Part-6 : Reborn In 1900
__________
သျှမ်တယောက်မျက်နှာသစ်ပြီးသည်နှင့် exercise လေးလုပ်ရင်း အိမ်အောက်သို့ အပြေးဝင်လာလိုက်သည်.. ခြေတံရှည်အိမ်မို့ အိမ်အပေါ်သို့မတက်တော့ဘဲ မနက်စာပြင်နေသော အိမ်အောက်က စားပွဲဝိုင်းသို့သာ အပြေးရောက်ချလာရသည်..
"မေကြီး ဘာစားစရာရှိလဲ.."
"နန်းကြီးသုပ်.."
ဒေါ်ဆန်းတင် ပါးစပ်မှ နန်းကြီးသုပ်ဆိုတာကြီးလည်းကြားရော သျှမ် မျက်လုံးပြူးမျက်စံပြူးနှင့်.. သူနန်းကြီးသုပ်ကို သူ့ဘဝမှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှမစားဖူးပါ.. နန်းကြီးလုံးသည် သူကြောက်တက်သော တီကောင်နှင့် အလွန်တူသောကြောင့် စားရမှာ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတစ်ခုလို..
ပါးစပ်ကလေးကို လက်နှင့်အတင်းအုပ်ရင်း ခေါင်းခါပြသည်..
"ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း.. အဲ့တာကြီးမစားဘူး.."
"ဟောတော်.. ဖြစ်ရမယ်.. နန်းကြီးသုပ်ကြိုက်တဲ့ကလေးက ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ.."
မမကြီးက သပတ်ကလေး ခေါင်းပေါင်းခါ တောင်းလေးပိုက်လို့ အော်ကျယ်အော်ကျယ်ပြောနေသော သျှမ့်အား မေးမိသည်..
"ဟင် မမကြီး ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ.."
" ဟိုဘက်ရွာ ရွာမြောက်ပိုင်းကလေ.. အမဲပေါ်တယ်ဆိုလို့ သွားဝယ်လာတာ ဒီမယ်လေ.. ဪ.. မေကြီး ပိုက်ဆံမလောက်လို့ အကြွေးထားခဲ့တယ်.."
"အေးအေး.. ပြီးရင် အမေသွားပေးလိုက်မယ်.."
ကောင်လေးတစ်ယောက်ကတော့ ရွာမြောက်ပိုင်းဆိုတာနှင့်ခေါင်းလေးထောင်လာမိသည်.. ဟို လှမောင်တို့အုပ်စုကိုလည်း မျက်လုံးထဲပြေးမြင်လာသဖြင့် သျှမ် လူယုတ်မာအပြုံးကြီး ပြုံးမိသည်.. ။ ပျားအုံကို တုတ်နှင့် အလွန်ပင် ထိုးကြည့်ချင်လာမိ၏..။
" မေကြီး သား သွားပေးပေးမယ်.. "
" အို မဖြစ်ပါဘူးတော်. ကိုယ့်ရွာသူကြီးအိမ်တောင် ဘယ်နားဖြင့်ရှိလို့ရှိမှန်းမမှတ်မိတာ.. မသွားရပါဘူး.."
YOU ARE READING
Reborn In 1900. S1. {Complete}
RomanceZawgyi.. Rebirth ပုံစံေလးေရးမွာမို႔လို႔ အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ေပးပါ.. VVက အခုမွ ႀကိဳးစားၿပီးအားထုတ္ေနရတဲ့ Author ေပါက္စေလးပါ.. ေရွ႕မွာလည္း fanfic ေတြေရးထားတာမို႔ အခုကေတာ့ အသြင္မတူတဲ့ ျမန္မာ နာမည္ေလးေတြနဲ႕ဘဲေရးမဲ့ fic ေလးျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုယ့...
