Part-17 : Reborn In 1900
__________
သျှမ်တယောက် ရေချိုးဆောင်တွင်းသို့ ထဲအပြေးဝင်ခါ တဒုတ်ဒုတ်ခုန်နေသော ရင်ခုန်သံကြောင့် ဆောက်တည်ရာမရ.. လေးဘက်လေးလံ နံရံတို့အား ဟိုပြေးကပ် သည်ပြေးကပ်နှင့် တကယ့်ပင့်ကူလူသားပင်...
"မဖြစ်ဘူး... အဲ့လောက်ထိအသံမြည်ရလား.. ဘာလဲ နင်က ချိန်ကိုက်ဗုံးမို့လို့လား ဦးတည်ကြားသွားရင်တော့ ဒုက္ခပါဘဲကွာ.."
ကိုယ့်နှဖူးကိုယ် လက်ညှိုးဖြင့်တွန်းထောက်ခါ မြေအိုးငယ်တွင်းက ရေတွေကို လက်ဖြင့်တစ်ဖက်ဖက်ရိုက်လို့... တော်ရုံနဲ့ ရေချိုးဆောင်ထဲကမထွက်လာသေးတာကြောင့် အဖွားနန်းစောက ရွှက်ဖျင်တံခါးအား ခေါက်ခါ လာ၍ပင်မေးရသည်အထိ..
ညနေစာစားတော့လည်း ထမင်းလုပ်ကပါးစပ်ထဲမဝင်ပါလေ.. ပန်းကန်ထဲက ငါးဖယ်ကိုသာ ဇွန်းနဲ့ ချေမွှလို့ အသိစိတ်ကတော့ ဦးတည်ရဲ့ နှလုံးသားထဲအလည်တခေါက်..
"ဟိတ်.. အမွှေစိန်.. ထမင်းမစားဘဲဘာလုပ်နေတာလဲ.."
ဦးတည်က ကျွန်တော့်ကို နှလုံးသားလေးထဲကနေကန်ထုတ်လိုက်ပါသည်.. နှုတ်ခမ်းလေးထော်ခါ ဦးတည်အားမော့ကြည့်တော့ သူက ထမင်းစားရန်ပန်းကန်အားမေးဆက်ပြသည်..။
ထိုအခါမှ ကိုယ့်ပန်းကန်ထဲကိုငုံ့ကြည့်တော့ ငါးဖယ်က ဇွန်းနဲ့ချေမွှထားလို့ ရစရာမရှိကြေမွလို့.. ကိုယ်တောင် ထိုငါးဖယ်အား အားနာသလိုဖြစ်ရပြ၏။..
ထမင်းစားပြီးတော့ ဦးတည်က ကျွန်းစတီခုံပေါ်မှာ နိုင်ငံခြားဖြစ် စာအုပ်တအုပ်ကိုကိုင်ခါ ဖတ်လို့.. သျှမ် ရောသောပေါသောဖြင့် ဦးတည်ရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာဝင်ထိုင်ခါ ၎င်းနည်းတူ မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကိုယူသည်.။ မျက်နှာနား၌တေ့ခါ မျက်လုံးပေါ်ရုံသာချန်ရင်း ခြေချိတ်ထိုင်ခါစာဖတ်နေသော ဦးတည်အား ချောင်းကြည့်မိပါသည်..
"ဟိ..ချစ်စရာကြီး ဆွဲဆက်ညှစ်ပစ်လိုက်ရ.."
အသံတိတ်စိတ်ထဲကနေသာရေရွတ်မိပါသည်.. မျက်နှာကပြုံးစိစိရယ်.. စာအုပ်ကို မျက်နှာပေါ်ဖိကပ်ရင်း အသံရှူသံလေးကိုခပ်ပြင်းပြင်းရှူမိသည်.. ကိုယ် ဗရုပ်ထနေတာကို သူကရိပ်မိသွားသလားဘဲ... လက်ထဲကစာအုပ်ကိုပေါင်ပေါ်မှောက်တင်ခါ ခပ်တည်တည်ကြည့်လာတော့ ဟန်ဆောင်မကောင်းသောကျွန်တော်က လူမိလေသည်..
YOU ARE READING
Reborn In 1900. S1. {Complete}
RomanceZawgyi.. Rebirth ပုံစံေလးေရးမွာမို႔လို႔ အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ေပးပါ.. VVက အခုမွ ႀကိဳးစားၿပီးအားထုတ္ေနရတဲ့ Author ေပါက္စေလးပါ.. ေရွ႕မွာလည္း fanfic ေတြေရးထားတာမို႔ အခုကေတာ့ အသြင္မတူတဲ့ ျမန္မာ နာမည္ေလးေတြနဲ႕ဘဲေရးမဲ့ fic ေလးျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုယ့...