Escape Game ⚜ENHYPEN⚜ ✔ (Düzenleniyor)

78. Bölüm: Barış Antlaşması

"Sen yanaşma! Niye bizim masamıza oturuyorsunuz?!" ~Mina

"Mina gelen düşman bile olsa böyle kovulmaz, biraz-" ~Byeol

"En uzun olanları düşman!!" ~Mina

"Sus be! Bölüm sonu canavarı kılıklı!" ~Heeseung

(ANANDIR CANAVAR KILIKLI! APTAL GEYİK!)

"Tanrım beni sınıyor musun..?" ~Cheonsa

"Kolay gelsin Cheonsa'cım." ~Jaehwa

"Sağol, buna ihtiyacım vardı Jae." ~Cheonsa

Masa tamamen dolmuştu. En sonda oturan benken -yanım boşken-, yanıma zor bela Jungwon oturmuştu. Mina Yujin'i yerinden kaldırıp benim yanıma oturtacaktı neredeyse. Uğraştığı şey buydu.

"Öncelikle, bir barış antlaşması talep ediyorum. S&M ve ENHYPEN arasında. Cheonsa'nın iyiliği için." ~Sunghoon

"Göz boyamak içinse anlaştık." ~Byeol

"Göz boyamak için mi? Nasıl yani?" ~Soojin

"Cheonsa varken bağırış çağırış olmayacak. Onun dışında birbirimizi kesip deşebilir, istersek öldürebiliriz demek. Bence tabii..." ~Lixie

"Saçmalama. Ne öldürmesi? Bunu ciddiye alacak olanlar var." ~Mari

"Varsa ne olmuş?" ~Mina & Heeseung

"Bence küçükler varken tartışmamalısınız." ~Niki

"Ya küçükler tartışırsa?" ~Yujin

"Bu bir savaş ilanı mı?" ~Cheonsa

"Öyle olmasa iyi olur..." ~Niki

"Küçüklerin tartışmaması gerektiğini az önce sen söyledin Niki... Lütfen hepiniz biraz daha medeni davranır mısınız? Savaşçı gibisiniz." ~Cheonsa

"Sen büyüklerinin işine karışma." ~Lixie

"Ağzını açamayacak çünkü Lixie unnie söyledi bunu. Rol model seçerken olacakları düşün mal." ~Mina

"Size afiyet olsun, benim yemeğimi boğazıma dizdiniz çünkü. Yemiyorum yemek falan." ~Cheonsa

"Hayır, yiyorsun. Bitirmeden kalkmayacaksın." ~Jay

Bana pusu kurmuş bunlar... Lixie unnie yetmezmiş gibi bir de Jay... Rol modellerimin nerede ne diyeceğini düşünsem iyi olacak...

"Jungwon benim için ye." ~Cheonsa

"Oradan bakınca 40 yıl yemek yememiş gibi mi gözüküyorum?" ~Jungwon

"Kurtar beni..." ~Cheonsa

"Yersen süt alırım sana." ~Yujin

"Maknaem ben seni de yerim!" ~Cheonsa

Süt varsa işin ucunda, yerim. Sıkıntı yok.

Hepsi tartışırken, ben zorla yemek yemeğe çalışıyordum. Bir insan yemek yemekten bu kadar nefret eder...

Sonunda yemeğim bitince, bu tartışmadan uzaklaşmak için tepsimi yerine koyma bahanesi ile hiç birine fark ettirmeden bahçeye kaçtım. Sonuçta Yujin bana süt falan almayacaktı. Bu sadece bir kandırmaca ve yüzümün gülmesi içindi.

Neredeyse çoğunluk kantin de -yemekhane bölümünde- olduğundan bahçe sessizdi. İşte şans...

Yavaş yavaş yürüyerek bahçeyi turladım bir kez. İkinci tura başlayacağımda saçımın çekilmesi ile arkamı döndüm.