Bu bir geçiş bölümüdür
Gelen Heeseung'a sıkıca sarıldım ve göz yaşlarımın akmasına bu sefer izin verdim.
"Teşekkürler... Eve aldığınız için." ~Heeseung
"Bir şey değil oğlum. Sen de geç, biraz soluklan. Polisler de gelir şimdi." ~Adam
Bir süre polislerin gelmesini beklemiş, polisler gelince de karakola gitmemek için yalvarmış, ifademizi ayak üstü vermiştik ve evlerimize bırakılmıştık.
Zor bir gündü... Ya da korkutucu... Artık her şey ayırt edemeyeceğim kadar büyüyor ve ayrılıyor. Bir işe yarıyor muyum, yaramıyor muyum onu da bilmiyorum. Sadece bir an önce bütün bunların bitmesini istiyorum...
"Cheonsa! Hadi kızım! Mina seni bekliyor!"
"Taman! Ayh-! Yani tamam! Taman ne demek? Yine dilim dönmüyor..." diye söylendim ve çantamı sırtıma takıp, koşarak aynanın önüne geçtim ve kendime son bir kez baktım. "Yine küçük ve çirkin duruyorum... Yanaklarım çok tombul. Ama benden kilolu kızlar niye benden ince görünüyor? Benden kısası da varken..." kendime söylenip mutfağa girdim koşar adımlarla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Escape Game ⚜ENHYPEN⚜ ✔ (Düzenleniyor)
Fanfiction❗𝐵𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑠𝑎𝑦ı𝑠ı 𝑠𝑖𝑧𝑖 𝑘𝑜𝑟𝑘𝑢𝑡𝑚𝑎𝑠ı𝑛, 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑙𝑒𝑟 𝑘ı𝑠𝑎. Hadi sizinle bir oyun oynayalım, yerinde acılı, yerinde duygusal, yerinde kötü, yerinde eğlenceli. Ama her oyun gibi, bu oyunun da kuralları var. Kurallar şunlar; a...