Eve gittik, onu anladım. Bir de üstüne okula geldik. Ama seçim de olmaz! Üstelik adayların arasında bende varım!
Dayanamıyorum.
Başım dönüyor, başım ağrıyor, midem bulanıyor, ayakta duracak gücüm yok, korkuyorum, üşüyorum, ağlamak istiyorum.
Ben buradan gitmek istiyorum...
"Sayımlara başlayabiliriz arkadaşlar." ~Kim Namjoon
Mina elimi tuttu güç vermek istermiş gibi. Olanları ona anlatıp biraz içimi dökmüştüm ama bu da yetmiyordu. İçimde bir yerde küçük bir delik vardı ve büyümeye devam ediyordu.
3 ders süren sayımın ardından öğrenci başkanı olarak en çok oy alan kişinin ben olduğumu öğrenmiştik. Gelişi güzel olmuştu her şey tabii. Henüz sınıf başkan yardımcılığı yapamayan ben öğrenci başkanlığını nasıl yapabilirim bilmiyorum. Hele ki böyle bir ruh halinde. Tabii Mina benim yerime bütün sorumluluğu üstlenebilecek güce sahip.
Öğretmenler odasından çıkınca son ders olduğu için bahçeye çıkıp bir banka oturdum.
"Tebrikler."
Kafamı kaldırıp tebrik eden kişiye baktım.
"Jerome-shi?" ~Cheonsa
"Evet. İyi, beni hatırlıyorsun en azından. Bu arada, geçmiş olsun." ~Jerome
"Teşekkürler." ~Cheonsa
"Oturabilir miyim?" ~Jerome
"İstediğini yap... Seni dövecek kimse yok." ~Cheonsa
Kimse mi yok? En azından Mina camdan baksa, oradan buraya uçar ve döver. Ya da Yeonjun arka bahçede işledikleri edebiyat dersinden kurtulsa.
"Heeseung nerede? Bugün onu hiç görmedim. Yanlış anlama, şu an anlaşamasakta bir zamanlar arkadaştık ve gerçekten görmedim. Merak ettim sadece." ~Jerome
"Gelmedi..." ~Cheonsa
Gelemedi...
"Neden? Hasta mı oldu yoksa? O yarım akıllı kar soğuğunda tişört üstüne ayıp olmasın diye mont giyip çıkan tipten. Çabucak hasta oluyor." ~Jerome
"Hasta. Beyinden. Zır deli." ~Cheonsa
Düşündükçe ağlayasım geliyor. Lütfen Jerome, sadece git. Yalnız kalmaya ihtiyacım var. Nefes almaya...
"Öyledir. Beni de iyi dövdü. Baksana, anca iyileşiyor yara. Yarın gelecek mi?" ~Jerome
"Gelmeyecek. Beni yalnız bırakabilir misin?" ~Cheonsa
"Bir sorun mu var?" ~Jerome
"Var. Şimdi yalnız bırakır mısın?" ~Cheonsa
"Heeseung ile ilgili, değil mi? Bugün diğerleri de bir garipti. Ne oldu? Belki eski arkadaşız ama yine de bilmek istiyorum." ~Jerome
"O geyik zır deli. Bu yüzden okula gelemez. Çünkü nerede olduğunu bilmiyoruz(!). Beni yalnız bıraktı, öylece(!). Şu an bir şey olsa beni koruyacak biri yok(!). O yok işte! Şimdi beni yalnız bırak!" ~Cheonsa
"Tamam... Ben bir şekilde öğrenirim ne olduğunu. Görüşürüz." ~Jerome
Gittiğinde derin bir nefes aldım ve başımı geriye eğip ağlamaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Escape Game ⚜ENHYPEN⚜ ✔ (Düzenleniyor)
Fanfic❗𝐵𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑠𝑎𝑦ı𝑠ı 𝑠𝑖𝑧𝑖 𝑘𝑜𝑟𝑘𝑢𝑡𝑚𝑎𝑠ı𝑛, 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑙𝑒𝑟 𝑘ı𝑠𝑎. Hadi sizinle bir oyun oynayalım, yerinde acılı, yerinde duygusal, yerinde kötü, yerinde eğlenceli. Ama her oyun gibi, bu oyunun da kuralları var. Kurallar şunlar; a...
