"Günaydın..." ~Heeseung
"Pek aymadı..." ~Cheonsa
"Hm?.. Neden?" ~Heeseung
"Gece yüzünden..." ~Cheonsa
"Boşversene... Kimsenin geceyi doğru düzgün hatırladığını sanmıyorum. Herkes uykuluydu." ~Heeseung
"Korkunçtu..." ~Cheonsa
"Anlatmak ister misin?" ~Heeseung
"Bilmiyorum... İstiyorum ama seni de bununla boğmak istemiyorum..." ~Cheonsa
"Anlat hadi." ~Heeseung
Hatırladığım her şeyi anlattım, kimisini tebessümle, kimisini göz yaşı ile. Tek sorun, beni tepkisiz dinlemesiydi.
"Sana bir şey söyleyeceğim... Benim suçumu sen ödedin... Bunu söyledikten sonra... Bir süre benimle konuşmazsan anlarım. Sadece... Ben de bilmiyordum... Yani eğer anlatmasan... Ben... Keşke o zaman daha sessiz biri olsaydım..." ~Heeseung
"Dediklerinden bir şey anlamalı mıyım? Çünkü hiç bir şey anlamıyorum. Neden seninle konuşmayayım?" ~Cheonsa
"Ah... Bunu nasıl söyleyebilirim ki? Lanet olsun... O... Şey yapan... Süt... Hem de babamın amcasına söyledim... Ama bilmiyordum... Nereden bilebilirdim ki?! Sadece paramı neye harcadığımı sordu, bende öyle anlattım işte..." ~Heeseung
"Demek biz aslında okulda tanışmamışız... Ya fazla tesadüfle dolu bir hayatımız var, ya da her şey çok planlı..." ~Cheonsa
"İyi olduğuna emin misin? Benimle konuşacak mısın?" ~Heeseung
"Evet. Neden konuşmayayım ki? İşe bak, doğru sandığımız yanlışımız tanışmamızmış. O gün de kötü bir gün ama... Yapacak bir şey yok. O saatler güzeldi. Akşamı kötüydü sadece. Uiwang'a beraber gitmeliyiz, orayı bana iyice gezdir. Sonuçta oralısın, değil mi?" ~Cheonsa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Escape Game ⚜ENHYPEN⚜ ✔ (Düzenleniyor)
Fanfiction❗𝐵𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑠𝑎𝑦ı𝑠ı 𝑠𝑖𝑧𝑖 𝑘𝑜𝑟𝑘𝑢𝑡𝑚𝑎𝑠ı𝑛, 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑙𝑒𝑟 𝑘ı𝑠𝑎. Hadi sizinle bir oyun oynayalım, yerinde acılı, yerinde duygusal, yerinde kötü, yerinde eğlenceli. Ama her oyun gibi, bu oyunun da kuralları var. Kurallar şunlar; a...
