"Cidden bu durumda uyudular..." kendi kendime söylenip ağlamaya başladım.
Burası geniş değildi, havasızdı, karanlıktı... Sanki bu karanlıkta birileri beni boğuyor gibiydi. İğrenç koku artık alışılmış bir koku olduğundan baştaki gibi rahatsız etmiyordu. Yaklaşık 3 saattir buradaydık.
Bedenimi saran kollar ve boynumdaki sıcaklıkla ağlamayı kestim. Anlık olarak rahatlamıştım adeta. Aklımdaki onca stres maddesi teker teker siliniyordu.
"Ağlama. Yanındayım..." ~Heeseung
"Buradan çıkmak istiyorum..." ~Cheonsa
"Korkuyor musun?" ~Heeseung
"Evet..." ~Cheonsa
"Bende... Ama bir şey olmayacak. Sabah buradan çıkacağız. Yeonjun hyung endişelenmiştir. Mina'dan öğrenip bizi bulur. Mina'ya haber vermiştin, değil mi?" ~Heeseung
"Hı hım..." ~Cheonsa
"O zaman sorun yok. Sırtın ağrıyor mu?" ~Heeseung
"Hayır." ~Cheonsa
"Öyleyse gözlerini kapat. Uyumaya çalış. Hadi." ~Heeseung
⚜️
"Lanet olası kapıyı üstümüze kilitlediniz ama orada bir ceset vardı!!" ~Jay
"Ce-ceset mi?"
"Evet! Ceset! Bir de bize ders vermeye çalışıyordunuz güya! Eğer birimiz bile hasta olursak bu sizin suçunuz olacak! Ve polisi aradık! Çünkü yetimhanenizin temizlik odasında cansız bir adam yatıyor!" ~Heeseung
Biz dışarıda beklerken, içeride ki bağırışmaların sesini rahatça duyuyorduk.
Biraz sonra polisler gelince, durumu anlatmıştık. Bizi merkeze götürecekleri bir durum yoktu ama hastaneye gitmemizi söylemişlerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Escape Game ⚜ENHYPEN⚜ ✔ (Düzenleniyor)
Fanfiction❗𝐵𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑠𝑎𝑦ı𝑠ı 𝑠𝑖𝑧𝑖 𝑘𝑜𝑟𝑘𝑢𝑡𝑚𝑎𝑠ı𝑛, 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑙𝑒𝑟 𝑘ı𝑠𝑎. Hadi sizinle bir oyun oynayalım, yerinde acılı, yerinde duygusal, yerinde kötü, yerinde eğlenceli. Ama her oyun gibi, bu oyunun da kuralları var. Kurallar şunlar; a...