❗𝐵𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑠𝑎𝑦ı𝑠ı 𝑠𝑖𝑧𝑖 𝑘𝑜𝑟𝑘𝑢𝑡𝑚𝑎𝑠ı𝑛, 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑙𝑒𝑟 𝑘ı𝑠𝑎.
Hadi sizinle bir oyun oynayalım, yerinde acılı, yerinde duygusal, yerinde kötü, yerinde eğlenceli. Ama her oyun gibi, bu oyunun da kuralları var. Kurallar şunlar; a...
"Normalde erkekler eve kız atar ama... Sen eve beni atıyorsun."
Heeseung'ın dediği şeye karşılık uzanıp kulağını çektim.
"Ne diyorsun sen? Bana yalvaran sendin. Neymiş, uyuyamıyormuş beyefendi." ~Cheonsa
"Ah(!). Özür dilerim(!)." ~Heeseung
Heeseung'ınkulağını bırakıp zile bastım. Gerçekten bugün evde kimse olmayacak mıydı yani?
Beomgyu sana minnettarım!
"Bütün gün okulda tuvalet temizleyeyim, bir de üstüne yalvarayım. Çok hoşuna gitti galiba." ~Heeseung
"Mina bu kararımı duyunca bir kaç dakika kahkaha attı... Ama sadece senin ve benim kocaman evde tek kalacağımızı duysa... Kesin seni öldürmek için silah seçiyor olurdu o kahkaha dakikalarında." ~Cheonsa
Çantamdan anahtarı çıkardım ve ait olduğu yere yerleştirip çevirdim. Ikinci ve üçüncü kere de çevirdim. En sonunda açıldığında anahtarı diğer tarafa taktım ve Heeseung'da içeri girince kapıyı kapatıp kilitledim.
"Neyse artık... Yarın sabaha kadar senin odandayız yani." ~Heeseung
"Ramyeon yedikten sonra, evet." ~Cheonsa
"Işte şimdi benim dilimden konuşmaya başladın." ~Heeseung
⚜️
"Nasıl böyle bir şey yapabilirsin?!! Pislik!! Ben sana güveniyorum ve senin yaptığın şey-!! Bitti!! Bu kadar!! Ayrılıyoruz!!" ~Cheonsa
"Ne?! Beni dinler misin?! Beni dinlemeden neden karar veriyorsun?!" ~Heeseung
"Dinleyecek ne var?!! Söylesene, ne var?!! Dinlesem de hiç bir şey değişmeyecek!!" ~Cheonsa
"Bu kadar kolay mı her şey senin için?!! Benden bu kadar kolay ayrılabileceğini mi sanıyorsun?!! Buna izin verir miyim sence?!! Bile bile o herifin eline koz verir miyim?!" ~Heeseung
"Yaptığın şey bu ama! Beni oradan çıkardın ve cidden onunla bir anlaşma yaptın! Söz verdiğin zaman da aynı şey oldu!! ÖLECEĞiNi BiLE BiLE NASIL BÖYLE BiR ŞEYi KABUL EDEBiLiRSiN?!!" ~Cheonsa
"Cheonsa beni dinle-" ~Heeseung
"istemiyorum! Seni dinlemek falan istemiyorum! Ölecek olmana göz mü yumayım?!" ~Cheonsa
"Kimseye bir şey olmasını istemiyorum!" ~Heeseung
"Sen ölünce biz iyi mi olacağız?! Annen, baban, abin, arkadaşların! Herkes üzüntüden ne hallere gelecek bunu hiç düşündün mü?! Peki ya ben? Beni hiç... Düşünmedin mi? Ben ne hale gelirim diye? Ben... Ben sensiz ne yaparım?" ~Cheonsa
Bu sefer az önceki gibi itelemedim ve göz yaşlarımın arasında bana sıkıca sarılmasına izin verdim.
Saçma sapan bir okul hayatımız vardı. Ama bu saçma okul hayatı da bizi birleştirmişti. Umutla mı, pişmanlıkla mı bakmalıydım bu okul hayatına?
Beni müzik sınıfından gönderdikten sonra Kangbin'i çağırmışlar ve konuşmuşlar. Ben orada olsaydım eğer... Kesinlikle onu boğazlardım. Sara unnie için...
Bir anlaşma yapmışlar; Tek Kol'u bir şekilde ikna etmeyi deneyip, Enhypen üyelerinden birini öldürüp, diğerlerine bir zarar vermeyeceğinin garantisini istemek.
Ve ölecek kişi de Heeseung.
Ne de mantıklı bir plan, değil mi?
"Eğer işe yararsa... Kimse size zarar veremeyecek." ~Heeseung
"Bizim kendimize zarar veremeyeceğimizden nasıl bu kadar emin olabiliyorsun? Benim sabrımın kaldığını mı düşünüyorsun? O kadar gücüm var mı sanıyorsun? Bütün değer verdiğim insanları tek tek kaybediyorum... En başından beri. Ve ben... Belki anneme, babam ve Sara unnieye dayandım ama... Sen... Sana dayanamam... Ya da Enhypen'dan, S&M'den ya da kalmış son kan bağım olan yakınlarımdan birine... Ben daha fazla ayakta duramam... Herkes gitse bile hani beni bırakmayacaktın? Her zaman yanımda olacaktın? Lütfen... Kabul etme. Beni bırakma... Bizi bırakma..." ~Cheonsa
"Ne yapacağımı bilmiyorum... Her seferinde hepimiz aynı şeyi düşünüyoruz, 'ya daha kötüsü olursa?'... Bunun cevabını 'olmayacak' şeklinde almak istiyoruz ama... Ya olursa? O zaman bir kişi kalırsa ne olacak? Herkesin acısını mı yüklenecek? Seni bırakmak istemiyorum... Arkadaşlarımı da ama... Ya tek yolu buysa?" ~Heeseung
"Ya değilse?" ~Cheonsa
"Tamam, ağlama artık. Lütfen. Uyuyalım mı? Hm? Hadi. Başka bir yol bulacağım, tamam mı? Yeter ki daha fazla üzülme..." ~Heeseung
Ölümü göze alacak kadar sevebilir mi insan gerçekten? Arkadaşlarını sevebilir mi bu kadar? Bir insan bu kadar cesur olabilir mi? Hiç korkmadı mı? Kendi istekleri, arzuları yok mu?
"Heeseung... Söz ver. Beni asla bırakma." ~Cheonsa
"Söz veriyorum. Asla bırakmayacağım." ~Heeseung
Yanağımda uzunca hissettiğim sıcaklık ve baskımidemdeki kelebeklerin her ne kadar hızlı uçuşmasına ve bir anda bin katına çıkmasına sebep olsada, gözümden sakince akan yaşlara engel olmuyordu.
"Özür dilerim..." ~Heeseung
"Sorun değil... Sadece sözünü tut yeter." ~Cheonsa
SPOILER
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum olarak Killer_Bunbun bütün yorumlarını sayıyorum, teorileri ve arada sövüp sevmeleri çok iyiydi JWNFKBZJXNJSNFKANORNS
