Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Farkında Olmadan

Yine, fotoğrafına bakarken daldığım bir gün daha. Gülüşünle iç çekişimin arasındaki anlaşılmaz bağ...

Yolda yürürken hep düşüncelere dalıyorum, sonra bir bakıyorum sana gelmişim fark etmeden. Okul çıkışlarında eve doğru giderken seni görmek umuduyla sana gelirim ben. Sen bilmezsin ama hep o durakta beklerim umudumun otobüsünü. Sen bilmezsin; ama her yürüdüğüm yolun sonunda sen varsın. Bıkmadan yürürüm ben o yolu, her attığım adımda yeni bir sevda kapısı aralanır sana çıkan. 

Düşün ne denli seviyorum seni! Sen beni sevmeyi ertelerken yüreğinden, ben her sabah seninle uyanıyorum, düşüncelerime doğuyorsun güneşinle beraber. 

Eee nerede kalmıştık? Sahi ya, hala o fotoğrafta mıyız? Peki ya varamadık mı hala, sana çıkan yollara?